«Ձայնարկություն (խոսքի մաս)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ձայնարկությունների ըստ իմաստի խմբավորելը կապված է դժվարությունների հետ, քանի որ հաճախ միևնույն ձայնարկությունները տարբեր նախադասություններում արտահայտում են տարբեր իմաստներ։ Օրինակ` ''Վայ''-ը կարող է արտահայտել և՛ վախ, և՛ ուրախություն, և՛ զզվանք, և՛ զարմանք, և՛ այլ զգացումներ։

 

Արտահայտում են խոսողի կամքը՝ ուղղված խոսակցին։ Այդպիսի ձայնարկությունները ուշադրություն գրավելու միջոց են՝ խոսակցին որևէ միտք հայտնելու, նրան որևէ գործողության մղելու նպատակով։

Կամային ձայնարկություններն են՝ ''ա, այ, հեյ, էյ, էհեյ, հույ, հարայ, տո, ծո, հե, օհ'' և այլն։ Կամային ձայնարկությունների շարքն են դասվում կենդանիներին կանչելու, քշելու, որևէ գործողության մղելու նպատակով նրանց կիրառությունները՝ ''քշու, քըս''։