«Խորհրդա-գերմանական պայմանագիր (1939)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հիտլերի խիստ հակախորհրդային հռետորաբանությունը պատճառներից մեկն էր, ինչու Բրիտանիան և Ֆրանսիան որոշեցին, որ ԽՍՀՄ-ի մասնակցությունը 1938 թվականի [[Մյունխենի համաձայնագիր|Մյունխենի վեհաժողովում]] կապված [[Չեխոսլովակիա]]յի հետ կլինի վտանգավոր և անօգտակար<ref>{{cite news|title=Hitler and Russia|newspaper=The Times|date=հունիսի 24, 1941|place=London}}.</ref>։ Կնքված [[Մյունխենի համաձայնագիր|Մյունխենի համաձայնագրով]]<ref>{{cite journal|place=Munich|date=սեպտեմբերի 29, 1938|publisher=Yale|url=http://avalon.law.yae.edu/imt/munich1.asp|title=Agreement concluded at between Germany, Great Britain, France and Italy}}{{dead link|date=February 2018 |bot=InternetArchiveBot |fix-attempted=yes }}.</ref> որոշվեց Չեխոսլովկիայի մի մասը [[Չեխոսլովակիայի գերմանական օկուպացիա|Կցելկցել Գերմանիային]] 1938 թվականի վերջին և երկիրը վերջնական կազմալուծվեց 1939 թվականի մարտին{{Sfn|Kershaw|2001|pp=157–8}}, որի մի մասը Գերմանիային խաղաղեցնելու նպատակով զիջվեցին [[Նևիլ Չեմբեռլեն|Չեմբեռլեն]]ի և [[Էդուարդ Դալադիե|Դալադիե]]ի նախաձեռնությամբ{{Sfn|Kershaw|2001|p=124}}: Այս քաղաքականությունը տարակուսանք բերեց, որ Հիտլերի ցուցակում մյուսը կարող է լինել ԽՍՀՄ-ը<ref>{{cite journal|first=Max|last=Beloff|title=Soviet Foreign Policy, 1929–41: Some Notes|journal=Soviet Studies|volume=2|date=Oct 1950|pages=123–37|issue=2|doi=10.1080/09668135008409773|ref=harv}}.</ref>։ ԽՍՀՄ ղեկավարությունը հավատում էր, որ Արևմուտքը ցանկանում է ուղղել Հիտլերի ագրեսիան դեպի արևելք{{Sfn|Kershaw|2001|p=194}} և Ֆրանսիան ու Բրիտանիան կմնան չեզոք Գերմանիայի հրահրած պատերազմում` հույս ունենալով, որ երկու ոչ բարեկամ երկները կոչնչացնեն միմյանց{{sfn|Carr|1949}}։