«Մասնակից:Nooberella/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Պիտակ՝ հետշրջված
No edit summary
Տող 1.
'''Կարճատև պառլամենտ''', Չարլզ I Ստյուարտի կողմից հրավիրված պառլամենտ, որը գործել է ԱՆգլիայումԱնգլիայում 1640 թվականի փետրվարի 20-ից մինչև 1640 թվականի մայիսի 5-ը։ Քանի որ այն ընդամենը 3 շաբաթ գոյություն ունեցավ, կոչվեց ''«Կարճատև պառլամենտ»''։
 
1692-1640 թվականների ընթացքում 11 տարի շարունակ միանձնյա իշխելուց հետո Չարլզ I-ը 1640 թվականին լորդ Ուենթվորթի խորհրդով նորից հրավիրել է պառլամենտ, որի հրավիրման հիմնական խնդիրը Շոտլանդիայի դեմ պատերազմի՝ Եպիսկպոսների պատերազմի վարման համար ֆինանսական միջոցների հայայթումն էր։ Այնուամենայնիվ, ինչպես իր նախորդ պառլամենտները, նորը նույնպես ավելի շատ շահագրգռված էր շտկելու թագավորական վարչակազմի կողմից առաջացած դժգոհությունները, քան քվեարկելու թագավորի ֆոնդերի համար, որոնք անհրաժեշտ էին Շոտլանդիայի դեմ իր պատերազմը շարունակելու համար:
 
Տավիստոկից ընտրված պատգամավորը՝ Ջոն Փիմը, արագորեն դարձել է բանավեճի հիմնական դեմք․ նա երկարատև ելույթ ունեցավ ապրիլի 17-ին, որով Համայնքների պալատին կոչ էր անում հրաժարվել քվեարկել ֆինանսների հատկացման համար, եթե չվերացվեն թագավորի կամայականությունները և չարաշահումները։ Թագավորական չարաշահումների վերաբերյալ խնդրագրերի հեղեղը երկրից հասնում էր խորհրդարան: Նավերից գումարների գանձումը դադարեցնելու Չարլզի առաջարկը չտպավորեց պառլամենտականներին։
 
Զայրացած լինելով Թագի արտոնության վերաբերյալ բանավեճի վերսկսումից, 1629 թվականին պառլամենտի ինը անդամների ձերբակալությամբ խորհրդարանական արտոնությունների խախտմամբ և Շոտլանդիայում վատթարացող իրավիճակի վերաբերյալ առաջիկա ծրագրված քննարկումից անհանգստացած՝ Չարլզը ցրեց խորհրդարանը 1640 թվականի մայիսի 5-ին։ Այն գործել է ընդամենը 3 շաբաթ, և դրան հաջորդելու է գալիս Երկարատև պառլամենտը։
After 11 years of attempting Personal Rule between 1629 and 1640, Charles recalled Parliament in 1640 on the advice of Lord Wentworth, recently created Earl of Strafford, primarily to obtain money to finance his military struggle with Scotland in the Bishops' Wars. However, like its predecessors, the new parliament had more interest in redressing perceived grievances occasioned by the royal administration than in voting the King funds to pursue his war against the Scottish Covenanters.