Ծնվել է Բուրսայում։ Նախնական կրթությունն ստացել է [[Կոստանդնուպոլիս|Կոստանդնուպոլսի]] [[Պերպերյան վարժարան (Ստամբուլ)|Պերպերյան վարժարանում]] ([[1900]]-[[1906]]), ապա ուսանել ամերիկյան Ռոբերտ քոլեջում (1906 - [[1911]])։ 1911 թվականին մեկնել է Փարիզ, սովորել իրավաբանության համալսարանում (1911-[[1914]] թվականներին)։, արժանանալով դոկտորականի։ 1920-1922 թվականներին աշխատել է որպես քարտուղար Ազգային պատվիրակությունում։ 1922-1930 թվականներին եղել է Փարիզի պարսկական պատվակալ հյուպատոսի՝ Ներսես խան Ներսեսյանի անձնական քարտուղարը։ Ֆրանսիական իրավաբանական գրասենյակում յոթ տարիներ աշխատելուց հետո, [[1940]]–[[1947]] թվականներին եղել է Փարիզի ազգային մատենադարանի արևելյան լեզուների բաժնի վարիչը, [[1951]] թվականից՝թվականից մինչեւ մահը՝ Նուպարյան մատենադարանի տնօրենը։ Հայագիտական հոդվածներով թղթակցել է «[[Բյուզանդիոն]]», «[[Երևան (ամսագիր)|Երևան»]], «Յառաջ», «Աշխարհ», «[[Բազմավեպ (հանդես)|Բազմավեպ»]] և այլ պարբերականների։ [[1946]] թվականին լույս է տեսել Սալմասլյանի «Հայկական մատենագիտություն» ֆրանսերեն աշխատությունը, որի լրացված և ճշգրտված տարբերակը հրատարակվել է Երևանում, [[1969]] թվականին։ Այն ներառում է [[Հայագիտություն|հայագիտության]] բոլոր բնագավառներում օտար լեզուներով մինչ [[1965]] թվականը լույս տեսած հետազոտություններ։ 19681967 թվականին Սալմասլյանը արժանացել է Երևանի [[Մատենադարան]]ի «Մեսրոպ Մաշտոց» հուշամեդալին։
