«Ինտերնացիոնալիզմ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 10.
Մարքսիզմի գաղափարախոսության մեջ «պրոլետարական ինտերնացիոնալիզմ» հասկացությունը կապված է իմպերիալիստական պետությունների և պրոլետարիատի միջև հակասությունների հետ: Կապիտալիզմի ժամանակ ինտերնացիոնալիզմն արտահայտվում է պատերազմների դեմ աշխատավորների միջազգային համերաշխությամբ, որոնք վարում են իմպերիալիստները, ազգայնականության և շովինիզմի դեմ, ինչպես նաև համամարդկային արժեքների պաշտպանությամբ: Սոցիալիստական հեղափոխության հաղթանակից հետո ինտերնացիոնալիզմը պետք է դառնա նոր հասարակության գաղափարախոսության մի մասը, որը տանում է դեպի կոմունիզմ` ոչ դասական հանրություն և (ազգային) պետության մահացում:
 
Այդ նպատակով, մարքսիստները 1914 թվականից առաջ ստեղծել են սոցիալիստների (սոցիալ - դեմոկրատներ) համերաշխության երկու միջազգային կազմակերպություններ` Առաջին Ինտերնացիոնալը (1864 - 1876), այնուհետև Երկրորդ Ինտերնացիոնալը (1889 - 1914):
 
1914 թվականին սոցիալ-դեմոկրատների մեծ մասը (այդ թվում` Երկրորդ Ինտերնացիոնալը) աջակցել է իր կառավարություններին Առաջին համաշխարհային պատերազմում և պաշտպանել ազգայնական դիրքորոշումներ, փոքրամասնությունը մերժել է «իմպերիալիստական պատերազմը»` այն դիտարկելով, որպես բախում իմպերիալիստների միջև, որը կախված չէ աշխատավորների շահերից, ինչպես նաև հարմար առիթ («Ավստրիայի և Ռուսաստանի միջև պատերազմն օգտակար կլիներ»` Լենին) հեղափոխության և պրոլետարիատի դիկտատուրայի հաստատման համար: Հետագայում այս գծի կողմնակիցները (1917 թվականի հոկտեմբերին Ռուսաստանում իշխանության են եկել) սկսում են իրենց անվանել ոչ թե սոցիալ-դեմոկրատներ, այլ կոմունիստներ և 1919 թվականին հիմնադրում են Երրորդ Ինտերնացիոնալը, որը լուծարվել է 1943 թվականին: