«Վանո Սիրադեղյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

1966-1969 թվականներին Վանո Սիրադեղյանը ծառայել է [[ԽՍՀՄ]] [[ԽՍՀՄ ԶՈՒ|բանակում]]։ 1974 թվականին ավարտել է [[Երևանի պետական համալսարան]]ը։ Աշխատել է մի շարք պարբերականներում։ 1982 թվականին դարձել է [[Դրուժբա նարոդով (պարբերական)|«Դրուժբա նարոդով»]] ամսագրի մրցանակակիր։ 1988 թվականից անդամակցում է նորաստեղծ [[Հայոց համազգային շարժում]] (ՀՀՇ) կուսակցությանը։ Նույն թվականին անդամագրվել է «[[Ղարաբաղ կոմիտե]]ին»՝ աստիճանաբար դառնալով Լևոն Տեր-Պետրոսյանի թիմի ակտիվ դերակատարներից։ Նույն թվականի դեկտեմբերին խորհրդային իրավապահ մարմինների կողմից կոմիտեի մի շարք անդամների հետ ձերբակալվում և բանտարկվում է մինչև 1989 թվականի մայիսը։ 1990-1991 թվականներին աշխատել է որպես ՀՀ անտառտնտեսության վարչության պետ, գրեթե միաժամանակ՝ 1990-1992 թվականներին եղել է [[Հայաստանի Հանրապետության գերագույն խորհուրդ|Հայաստանի Հանրապետության գերագույն խորհրդի]] պատգամավոր թիվ 13 ընտրատարածքից։ 1991-1992 թվականներին աշխատել է որպես [[Հայաստանի Հանրապետության նախագահ]]ի ներքին քաղաքականության և սոցիալական հարցերի խորհրդական։ 1992-1997 թվականներին եղել է [[Հայաստանի Հանրապետության Ներքին գործերի նախարարություն|Հայաստանի Հանրապետության Ներքին գործերի]] նախարար, 1997-1998 թվականներին՝ [[Երևանի քաղաքապետ]], գրեթե միաժամանակ՝ 1997-1999 թվականներին, ընտրվել է [[Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողով]]ի պատգամավոր թիվ 13 ընտրատարածքից։ 1999 թվականիի մայիսի 30-ին կրկին ընտրվել է ՀՀ ԱԺ պատգամավոր արդեն թիվ 75 ընտրատարածքից։ Հանդիսացել է Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովի պետական-իրավական հարցերի մշտական հանձնաժողովի անդամ։

 

 

Վ. Սիրադեղյանի անձը կապվում է բազմաթիվ քրեական հանցագործությունների կազմակերպման և իրագործման հետ, ինչի համար էլ նրա նկատմամբ ՀՀ իրավապահ մարմինները միջազգային հետախուզում են հայտարարել<ref name="Վ.Սիրադեղյան Ինտերպոլ">[http://www.interpol.int/notice/search/wanted/2000-17015 Վ.Սիրադեղյանի անձնական տվյալները Ինտերպոլի կողմից հետախուզվողների ցուցակում:]{{Չաշխատող արտաքին հղում|bot=InternetArchiveBot }}</ref>։

 

=== Ընտանիք ===

 

== Քաղաքական գործունեություն ==