«Եհուդա Հալևի»–ի խմբագրումների տարբերություն

}}

 

 

Գրել է [[եբրայերեն]], մասամբ՝ [[արաբերեն]]։ Հալևիի ժառանգությունը «Դիվանում» ամփոփված աշխարհիկ և կրոնական բանաստեղծություններն են։ Հալևին երգել է բնությունը («[[Ծովային երգեր]]»), կնոջ գեղեցկությունը («[[Պարուհուն]]», «[[Հարեմ Եգիպտոսում]]»), սերն ու բարեկամությունը («Գարուն» են)։ «[[Խազարի գիրքը]]» փիլիսոփայական [[տրակտատ]]ում Հալևին շարադրել է [[Հրեականություն|հրեականության]] հիմունքները, քննադատել [[Արիստոտել]]ի ուսմունքը։