«Էրքյուլ Պուարո»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''ԷրքյուլՀերքյուլ Պուարո''' ({{lang-fr|''Hercule Poirot''}}, {{ԱԾ}}), անգլիացի հայտնի գրող [[Ագաթա Քրիստի]]ի ստեղծած գրական հերոսներից, [[բելգիացի]] [[դետեկտիվ]]՝ գրված [[1920]] և [[1975]] թվականներին, որոնց հիման վրա ստեղծվել են [[ֆիլմ]]եր, թատերական ներկայացումներ և ռադիոհաղորդումներ։ ԷրքյուլՀերքյուլ Պուարոն որպես գրական հերոս հանդիպում է Ագաթա Քրիստիի 33 [[վեպ]]երում, 51 [[պատմվածք]]ներում և 1 պիեսում։

ԷրքյուլՀերքյուլ Պուարոն ոչ բարձրահասակցածրահասակ, ձվաձև գլխով, բեղերով և սև մազերով, որոնք ժամանակի ընթացքում նա ներկում է<ref>«Убийства по алфавиту». Глава 1.</ref>, լավ հարթուկվածարդուկված հագուստով, խնամված կոշիկներով։ Պուարոն իր բնակարանը միշտ մաքուր էր պահում։ Նրա տանը կատարյալ մաքրություն էր տիրում և ամնամեն բան իր տեղում էր գտնվում։ Նրա այս՝ գրեթե մանիակային հատկությունը՝ կարգապահության հանդեպ կրքոտ սերը, նրան օգնում է հանցագործություններ բացահայտելիս։ Պուարոն շատ ճշտապահ է, իր մոըտմոտ գրպանի ժամացույց է պահում<ref>«Мечта»</ref>։ Նա միշտ իր բանկային հաշվի վրա պահում է 444 [[ֆունտ]] 4 շիլլինգ 4 պենս<ref>«Ранние дела Пуаро», рассказ «Затерянный прииск»</ref>։

ԷրքյուլՀերքյուլ Պուարոն իր համեստությամբ աչքի չի ընկնում և բացահայտ իրեն կոչում է աշխարհահռչակ մարդ։ Հետաքննությունը նա փորձում է ավարտել դրամատիկ ձևով, երբեմն նույնիսկ թատերական տարրեր է մտցնում։ Հատկապես դրա համար նա երբեք իր հետևությունները չի հայտնում մեկ այլ անձի, ոչ կապիտան Հաստինգսին, ոչ տեսուչ Ջեպին։ Նա վերջնական և որոշիչ խոսքն ասում է ամենավերջում, երբ ամեն մանրամասնինչ մանրամասնորեն իրեն հայտնի է և մութ կետեր չկան։

Ամբողջ կյանքում ապրելով [[Անգլիա]]յում՝ Պուարոն գեթ մեկ անգամ չի հատաքրքրվել կանացով։կանանցով։ Նա ինքն է ասում, որ կանայք իր թութություննթուլությունն են, բայց երբեք նրանցով չի տարվում։ Նա սիրահարվել է միայն մեկ անգամ [[Բելգիա]]յում եղած ժամանակ, երբ երիտասարդ էր և աշխատում էր ոստիկանությունում, սիրահարվել է Վիրջինիա Մեսնար անունով մի աղջկա, բայց սիրավեպը հաջողություն չի ունեցել։

Կոմսուհի Վերա Ռուսկովան (''Countess Vera Rossakoff'') Պուարոյի վաղեմի սերն է («Մեծ քառյակը»՝ ''The Big Four'')։ Պուարոն խոսում է վարժ [[անգլերեն]]ով, բայց երբեմն կոպիտ սխալներ է թույլ տալիս և խոսում է կոպիտ ակցենտով․շեշտադրությամբ․ այդ հանգամանքը նա բացատրում է իր [[վեպ]]երից մեկում հետևյալ կերպ․

{{քաղվածք|Երբ ես սկսում եմ խոսել վատ անգլենենովանգլերենով, բոլորը սկսում են մտածել, որ ես սովորական օտարերկրացի եմ և ուշադրություն չեն դարձնում ինձ վրա։ Դա օգնում է ինձ չվախեցնել հանցագործին և արագ բռնել<ref>«Трагедия в трёх актах». Акт третий, глава пятнадцатая</ref>։|}}