«Լուսինյաններ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 24.
'''Ֆրանսիական իշխանական տուն հիմնադրված իշխան ֆոն Հուգո Լուսիգնանի կողմից''' (Graf von Hugues Lusignan) մահացած 930 թվականին<ref>[http://www.manfred-hiebl.de/mittelalter-genealogie/_kreuzzuege/h/hugo_1_graf_von_lusignan/hugo_1_graf_von_lusignan.html Իշխան ֆոն Հուգո Լուսիգնան ] </ref>։Լուսինյանները, որպես խաչակիր ասպետներ, նախ հաստատվել էին [[Պաղեստին]]ում ապա սկսում են իրենց ճանապարհը դեպի Կիլիկիայի գահ։
Լուսինյանների իշխան Գյուին կամ Գվիդոնը, որը Բաղդին (''Baudouin de Boulogne)'' թագավորի փեսան էր, նրանից ժառանգեց [[Երուսաղեմի թագավորություն|Երուսաղեմի]] գահը։ [[1187]] թվականին Գվիդոնին հաղթեց և գերվեց Եգիպտոսի սուլթան [[Սալահ ալ–Դին]]ի կողմից, սակայն Անգլիայի միջնորդությամբ ազատվեց և կարգվեց [[Կիպրոսի թագավորություն|Կիպրոսի թագավոր]]՝ հիմնադրելով Լուսինյանների արքայատունը [[Կիպրոս]] [[1192]]-[[1489]] թվականներ։ Գվիդոնին հաջորդեց եղբայրը՝ Ամորին, իսկ նրան՝ որդին՝ Հենրիկոսը։ Վերջինիս գահաժառանգ որդի Ամորի Բ [[1293]] թվականին ամուսնացավ Կիլիկիայի Հայոց թագավոր [[Լևոն Գ]] Հեթումյանի դստեր՝ Զապելի հետ։
[[Պատկեր:Cilician Armenia.tif|ձախից|մինի|Կիլիկյան Հայաստան]]
[[1310]] թվականին [[Ամորի Բ]]–ի դավադրական սպանությունից հետո Զապելը հինգ զավակի հետ ապաստանեց Կիլիկիայի լատինամոլ թագավոր [[Լևոն Ե]]–ի արքունիքում։ [[1342]] թվականին Լևոն Ե-ն հանկարծամահ եղավ 22–ամյա հասակում՝ առանց գահաժառանգ թողնելու։ [[1343]] թվականին Զապելի կրտսեր որդի Գվիդոնը հայկական ծեսով օծվեց Կիլիկիայի Հայոց թագավոր՝ [[Կոստանդին Գ]] անունով։ Նրա լատինամոլ քաղաքականությունը սրեց դժգոհությունները երկրում։
| |||