'''Դեցիմուս Յունիուս Յուվենալիս''' (ավանդական հայերենով՝հայերեն՝ Յոբնաղ<ref>{{Cite web|url=http://www.nayiri.com/imagedDictionaryBrowser.jsp?dictionaryId=77&indexId=2&dt=LA_HY&query=P|title=Առձեռն բառարան ֆրանսերէնէ հայ-աշխարհիկ, Մեսրոպ Նուպարեան - P|website=www.nayiri.com|accessdate=2018-06-14}}</ref>, {{lang-la|Decimus Junius Juvenalis}}, մոտ [[60]] - մոտ [[130]]), [[Հռոմեական կայսրություն|հռոմեացի]] խոշոր բանաստեղծ երգիծաբան, հինգը5 գրքում ամփոփված թվով 16 [[սատիրա]]ների հեղինակ։ Յուվենալիսի սատիրաների մեջսատիրաներում արտացոլված էեն [[Ներոն]] կայսրից մինչև [[Հադրիանոս]] կայսեր գահակալության ժամանակաշրջանի իրողությունները։ Դրանցում հեղինակը ծաղրում ու մերկացնում է իր ժամանակի հասարակական կյանքի հոռի կողմերը։
Սկսել է գրել [[Դոմիցիանոս]] կայսեր մահից չորս տարի հետո, այսինքն` շուրջ 100 թվականից։ Առաջին սատիրան գրել է 101 թ.թվականից ոչ վաղ, իսկ 16–րդ16-րդ սատիրան՝ շուրջ 128 թ.թվականին, երբ հռոմեական գահին Հադրիանոս կայսրն էր։
Առաջին ինը սատիրաները (1-3-րդ գրքերըգրքեր), աչքի են ընկնում իրենց սրությամբ, 10-16-րդ սատիրաները (գիրք 4 և 5) չունեն առաջին իննի երգիծական թափն ու ուժգնությունը,. դրանք առավելապես փիլիսոփայական, բարոյախոսական բնույթ են կրում, դաստիարակչական-խրատական խոհեր են։
ՆրաՅուվենալիսի սատիրաները հագեցվածհագեցած են չարությամբ ու դառնությամբ՝ ուղղված առավելապես հռոմեական հարուստ խավի ներկայացուցիչներին, այլասերված վերնախավին։ Նա խարազանում է աներկյուղաներկյուղորեն, նրա ծաղրը դառն է ու սպանիչ։ Շարադրման արտակարգ սուր ոճին և բնուրույն սարկազմին միանում են չափազանցությունները, օրինակները դիցաբանությունից, ճարտասանական հարցումները, վառ պատկերները, համեմատությունները, որոնք սատիրաների կառուցվածքն օժտում են յուրահատուկ արտահայտչականությամբ և հետաքրքրությամբ։
