«Ռուզան Գասպարյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 67.
Աշխատանքային կենսագրությունն սկսել է [[1983]]-ին՝ Ղարմետաքսկոմբինատում՝ որպես բանվորուհի։ Աշխատանքին զուգընթաց մասնակցել է Ղարմետաքսկոմբինատի ժողովրդական թատրոնի բեմադրություններին՝ Մարիա Շուլց (Ա.Արաքսմանյան՝ «Անտառները շարժվում են»), Գոհար (Ա.Պապայան՝ «Մեծ հարսանիք») և այլն։ Բեմադրությունները ներկայացվել են Ղարմետաքսկոմբինատի թատերասերների, ինչպես նաև՝ երկրամասի գյուղական բնակավայրերի հանդիսատեսի դատին։
 
Ստեփանակերտի պետական դրամատիկական թատրոնում աշխատանքային գործունեությունը սկսել է 2007 թվականից՝ որպես դերասանուհի <ref>[https://sptatron.fosite.ru/blog/50648_%D4%B4%D5%A5%D6%80%D5%A1%D5%BD%D5%A1%D5%B6%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6/68844_%D4%B4%D5%A5%D6%80%D5%A1%D5%BD%D5%A1%D5%B6%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6%20%D5%A1%D5%B6%D5%B1%D5%B6%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%A6%D5%B4# Ստեփանակերտի Վ.Փափազյանի անվան պետական դրամատիկական թատրոնի դերասանական անձնակազմ]</ref>։ Նրա լավագույն դերակատարումներից են՝ Խազնադար (Գ.Տեր-Գրիգորյան՝ «Զգուշացեք, նա դեռ կա»), Զարա (Ս. Խալաթյան՝«Սերը պահարան չի հարցնում»), Դացա (Բ.Նուշիչ՝ «Տիկին մինիստրուհի»), Մեծ մամ (Վ.Օվյան՝ «Ակամա մեղավորներ»), Նան, Տատ, Կիրակոսի կին (Վ.Օվյան՝ «Աշխարհը Լոռվա ձորերում»), Անտառի ոգի (Ս.Ակսակով՝ «Ալվան ծաղիկ»), Յասաման (Ն.Աբգարյան՝ «Երկնքից երեք խնձոր ընկավ»), Պարուհի (Մուրացան՝ «Ռուզան») և այլն։
 
Արտասանություններով ակտիվորեն մասնակցում է թատրոնի, ինչպես նաև համաքաղաքային գրական-երաժշտական և հումորային ծրագրերին։