«Մասնակից:Անահիտ Բաղդասարյան/Ավազարկղ Ա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 3.
{{Տեղեկաքարտ Անձ}}
 
'''Ալեքսանդր Սերեբրեևիչ Զացեպին''', ({{(ԱԾ)}}) .
Ստացել է համաժողովրդական ճանաչում, որպես երաժշտության հեղինակ բազմաթիվ հայտնի ֆիլմերի, այդ թվում Լեոնիդ՝Լեոնիդ Իովիչի գրեթե բոլոր ֆիլմերի։
 
==Կենսագրություն = =
Ծնվել է [[1926 թվականիթվական]]ի [[մարտի տասին10]]-ին Նովոսիբիրսկում[[Նովոսիբիրսկ]]ում վիրաբուվիրաբույժ Սերգեյ Դմիտրիեւիչ Զացեպինի և ուսուցիչ Նիցա Վալենտինա Բոլեսլավովնա Օքսենտովիչի ընտանիքում։ [[1941 թվականինթվական]]ին Ալեքսանդրի հայրը ձերբակալվել է և 58-րդ հոդվածով և դատապարտվել 10 տարվա ազատազրկման։ Ազատ արձակվելուց հետո ընտանիք չի վերադարձել։ Մայրը որդուն միայնակ է մեծացրել
<ref name=":0">{{Cite web|url=http://tass.ru/encyclopedia/person/%D0%97/zacepin-aleksandr-sergeevich|title=Зацепин, Александр Сергеевич|author=|work=[[ТАСС]]|date=|publisher=}}</ref>։
 
Ավարտելով թիվ 12 միջնակարգ դպրոցը,դպրոցը՝ ընդունվել է Նովոսիբիրսկի երկաթուղային տրանսպորտի ինժեներներիինժեներներային ինստիտուտ: [[1945 թվականի արտինթվական]]ին նրան հեռացրել են բուհից և զորակոչել բանակ։ Լինելով զինվորական ծառայության՝ ինքնուրույն յուրացրել է մի քանի գործիքներ։ Դասակի] հրամանատարը, որտեղ ծառայում էր Ալեքսանդրը, ապագա հայտնի արտիստ էր, որը Ալեքսանդրին հրավիրո֏մհրավիրում է մասնակցելու բանակի ինքնագործունեությանըԱրդյունքումինքնագործունեությանը: Արդյունքում նրան ընդունում են Նովոսիբիրսկի երգի և պարի բանակային անսամբլին։անսամբլ։ Զացեպինի խոսքով, եթե ինքը չգնար բանակ, ապա կոմպոզիտոր չէր դառնա
<ref name=":2" />. <ref name=":2" />։
ԱլմաթիումԱլմա Աթայում հյուրախաղերի ժամանակ Զացեպինը որոշել է փաստաթղթեր ներկայացնել թանգարան, սակայն նրան խորհուրդ են տվել միանգամից ընդունվել կոնսերվատորիա։
 
Նա [[1956 թվականինթվական]]ին ավարտել է Ղազախստանի[[Ղազախստան]]ի Կո֏րմանգազայի[[Կուրմանգազա]]յի անվան ազգային կոնսերվատորիան [[Ալմա Աթայում։Աթա]]յում։ Դիպլոմային աշխատանքը «ԾերունինԾերունի ՀոթաբիչԽոթաբիչ» բալետն էէր, որը բեմադրվել է Ալմա Աթայի օպերայի և բալետի թատրոնում։ Աշխատել է «Ղազախֆիլմ» ստուդիայում որպես երաժշտական ձևավորող։ Նույն [[1956 թվական|1956 թվականին]] գրել է երաժշտություն իր առաջին ֆիլմի համար ([[մեր սիրելի բժիշկը (ֆիլմ)|մեր սիրելի բժիշկը]]. Երաժշտություն ձայնագրելու համար Զացեպինան ստիպված է եղել հաճախ գնալ [[Մոսկվա]], քանի որ «Ղազախֆիլմում» աշխատանքի համար անհրաժեշտ պայմաններ չեն եղել։ Արդյունքում, Մոսկվայի սիմֆոգազի ղեկավար Վիկտոր ԿնուշեւիցկինԿնուշևիցկին առաջարկել է նրան տեղափոխվել մայրաքաղաք:
 
[1965 թվական]]ի Զացեպինը սկսեցսկսել է համագործակցել [[Լեոնիդ Դերբենևի|Լեոնիդ Դերբենևի]] հետ, և նրանց ստեղծագործական դուետը դառնումդարձել է ամենահայտնիամենահայտնին: Միասին նրանք ավելի քան 100 երգ են գրել։ Նրանց համագործակցությունը շարունակվել է մինչև բանաստեղծի մահը՝ [[1995 թվականը։թվական]]ը։
Ալմա Աթայում հյուրախաղերի ժամանակ Զացեպինը որոշել է փաստաթղթեր ներկայացնել թանգարան, սակայն նրան խորհուրդ են տվել միանգամից ընդունվել կոնսերվատորիա
1970-ականների կեսերին տեղի ունեցավէ ունեցել կոմպոզիտորի ծանոթությունը [[Ալլա ՊուգաչովայիՊուգաչովա]]յի հետ։ Այդ ժամանակ Զացեպինը կառուցել է ձայնագրման սեփական ստուդիան։ Դրա համար նա ստիպված է եղել երկու բնակարաններ փոխանակել մեկ նոր բնակարանի հետ։ Բարձր տեխնիկական մակարդակը և տան ստուդիայի հնարավորությունները առիթ են հանդիսացել Ալլա Պուգաչովայի և Ալեքսանդր Զացեպինի համատեղ ստեղծագործության համար։ Դրանում ներգրավված են եղել և ձայնագրվել են բազմաթիվ երգեր, որոնք Պուգաչովային ճանաչում են բերել։ Զացեպինը երգչուհու երգացանկից գրել է երաժշտություն մի քանի երգերի համար երգչուհու երգացանկից։համար։ Սակայն «կինը, ով երգում է» ֆիլմից հետո ԶապեպինիԶացեպինի և Պուգաչովայի միջև տարաձայնություններ են առաջացել, և նրանք այլևս չեն համագործակցել ։համագործակցել։
<ref name=Rtv1>[http://russia.tv/video.html?tvpreg_id=117623&cid=125&d=0&mid=14 Гуд бай, Америка. Композитор Зацепин. Документальный фильм. / [[Россия-1]]] {{v|15|4|2012}}</ref>։ Այսպես Զացեպինը սկսում է աշխատել խորհրդային կինեմատոգրաֆիայի ոլորտում։
Նոր ստուդիայում նաև գործիքավորվել և ձայնագրվել է "[«Իվան Վասիլևիչը փոխում է մասնագիտությունը] "» ֆիլմի հալածում երաժշտությունը։ Նման թեման այս տեմպով հնարավոր չէր կատարել կենդանի ։համար։ [[ԽՍՀՄ]]-ում կար ընդամենը 2 ստուդիա, որտեղ կարելի էր արագացնել երաժշտական ձայնագրությունները, և այդ խնդիրը հաջողվեց լուծել Զացեպինի ապարատում ։
 
[[1978 թվական]]ին թողարկում է «[[հունիսի 31 (ֆիլմ)|հունիսի 31]]» ֆիլմը, որը դառնում է կոմպոզիտորի ստեղծագործական մեծ հաջողությունը։ Լեոնիդ Պետրովիչի և Յուրի Էնտինայի բանաստեղծությունների հիման վրա ստեղծված երգերը մեծ ճանաչում են ձեռք բերում։ Հեղափոխական (այդ ժամանակ) մեղեդիական երաժշտությունը կրկին ձայնագրվել է իր բնակարանում։ Սակայն ֆիլմի պրեմիերայից կես տարի անց նրա դերասաններից մեկը՝ Ալեքսանդր Բորիսովիչը Գոդունովը, արտագաղթել է ԱՄՆ, և ֆիլմը 7 տարով մնումմնացել է դարակի վրա։
[1965 թվական]]ի Զացեպինը սկսեց համագործակցել [Լեոնիդ Դերբենևի|Լեոնիդ Դերբենևի] հետ, և նրանց ստեղծագործական դուետը դառնում է ամենահայտնի: Միասին նրանք ավելի քան 100 երգ են գրել։ Նրանց համագործակցությունը շարունակվել է մինչև բանաստեղծի մահը՝ 1995 թվականը։
1970-ականների կեսերին տեղի ունեցավ կոմպոզիտորի ծանոթությունը Ալլա Պուգաչովայի հետ։ Այդ ժամանակ Զացեպինը կառուցել է ձայնագրման սեփական ստուդիան։ Դրա համար նա ստիպված է եղել երկու բնակարաններ փոխանակել մեկ նոր բնակարանի հետ։ Բարձր տեխնիկական մակարդակը և տան ստուդիայի հնարավորությունները առիթ են հանդիսացել Ալլա Պուգաչովայի և Ալեքսանդր Զացեպինի համատեղ ստեղծագործության համար։ Դրանում ներգրավված են եղել և ձայնագրվել են բազմաթիվ երգեր, որոնք Պուգաչովային ճանաչում են բերել։ Զացեպինը գրել է մի քանի երգերի համար երգչուհու երգացանկից։ Սակայն «կինը, ով երգում է» ֆիլմից հետո Զապեպինի և Պուգաչովայի միջև տարաձայնություններ են առաջացել, և նրանք այլևս չեն համագործակցել ։
Նոր ստուդիայում նաև գործիքավորվել և ձայնագրվել է "[Իվան Վասիլևիչը փոխում է մասնագիտությունը] " ֆիլմի հալածում երաժշտությունը։ Նման թեման այս տեմպով հնարավոր չէր կատարել կենդանի ։ ԽՍՀՄ-ում կար ընդամենը 2 ստուդիա, որտեղ կարելի էր արագացնել երաժշտական ձայնագրությունները, և այդ խնդիրը հաջողվեց լուծել Զացեպինի ապարատում ։
 
Ամռանը [[1982 թվականի]]ինիսկի ամռանը կոմպոզիտորը մեկնել է Ֆրանսիա ՝Ֆրանսիա՝ առանց քաղաքացիությունը փոխելու<ref name =Rtv1/>
[[1978 թվական]]ին թողարկում է «[[հունիսի 31 (ֆիլմ)|հունիսի 31]]» ֆիլմը, որը դառնում է կոմպոզիտորի ստեղծագործական մեծ հաջողությունը։ Լեոնիդ Պետրովիչի և Յուրի Էնտինայի բանաստեղծությունների հիման վրա ստեղծված երգերը մեծ ճանաչում են ձեռք բերում։ Հեղափոխական (այդ ժամանակ) մեղեդիական երաժշտությունը կրկին ձայնագրվել է իր բնակարանում։ Սակայն ֆիլմի պրեմիերայից կես տարի անց նրա դերասաններից մեկը՝ Ալեքսանդր Բորիսովիչը Գոդունովը, արտագաղթել է ԱՄՆ, և ֆիլմը 7 տարով մնում է դարակի վրա։
 
Նրա մեկնումից հետո երգը անխնա քննադատվում է, մասնավորապես, 1983 թվականի հունիսի 3-ի "«Տրուդ"» թերթը հրապարակել է "«Կա միայն մի պահ»-ը, ։ "որտեղ ասվում էր, որ այս երգը, ըստ էության, թույլ մարդկանց մասին է, ովքեր միայն հագնում են, որ կյանքը արագ է, և հոգ են տանում միայն սեփական ճակատագրի մասին: Պնդվում Էր, որ դա բացահայտ գռեհիկություն է, որը հագնված է գեղեցիկ մեղեդու մեջ, և այդ պատճառով էլ հեշտ հիշվող, է երիտասարդ հոգիներին անհանգստացնող կեղծ ռոմանտիկայով: Նա շարունակվել է համագործակցությունը Լեոնիդ Գայդայի հետ ։ 
 
 
Ամռանը [[1982 թվականի]]ինիսկ կոմպոզիտորը մեկնել է Ֆրանսիա ՝ առանց քաղաքացիությունը փոխելու<ref name =Rtv1/>
 
 
Նրա մեկնումից հետո երգը անխնա քննադատվում է, մասնավորապես, 1983 թվականի հունիսի 3-ի "Տրուդ" թերթը հրապարակել է "Կա միայն մի պահ ։ "որտեղ ասվում էր, որ այս երգը, ըստ էության, թույլ մարդկանց մասին է, ովքեր միայն հագնում են, որ կյանքը արագ է, և հոգ են տանում միայն սեփական ճակատագրի մասին: Պնդվում Էր, որ դա բացահայտ գռեհիկություն է, որը հագնված է գեղեցիկ մեղեդու մեջ, և այդ պատճառով էլ հեշտ հիշվող, երիտասարդ հոգիներին անհանգստացնող կեղծ ռոմանտիկայով: Նա շարունակվել է համագործակցությունը Լեոնիդ Գայդայի հետ ։