«Սպասեք ինձ, կղզինե՛ր»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''«Սպասե՛ք ինձ, կղզիներ»''' ({{lang-ru|«Ждите меня, острова!»}}), 1977 թվականի [[Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն|խորհրդային]] [[Լիամետրաժ ֆիլմ|լիամետրաժ]] գունավոր գեղարվեստական ֆիլմ, որը բեմադրել են ռեժիսորներ Նիկոլայ Լեբեդևը և Իոսիֆ Շապիրոն «Լենֆիլմ» կինոստուդիայում Լեոնիդ Պոչիվալովի «Փախստական» ({{lang-ru|«Беглец»}}) ակնարկի մոտիվներով<ref>Экранизации советской литературы. [http://bookinistic.narod.ru/film_sov.htm Почивалов, Леонид], bookinistic.narod.ru.</ref>:։

Տասներկուամյա Վալերկա Պրոխորովը, որը բնավորությամբ ռոմանտիկ է, ընկերանում է ծեր նավաստի Ավերկինի հետ:հետ։ Վալերկային հատկապես հետաքրքրում են նավաստու պատմությունները հեռավոր անհայտ կղզիների մասին։ Բայց տղայի ծնողները տղայի հետաքրքրությունը լուրջ չեն համարում։ Մի անգամ հայրը, բարկանալով Վալերկայի ստացած երկուսի համար, պատահաբար ջարդում է առագաստանավի մանրակերտը, որը սիրով պատրաստել էր որդին:որդին։ Վալերկան վրդովված գնում է Ավերկինի մոտ, որն ապրում է ամառանոցում:ամառանոցում։ Ծնողները դիմում են ոստիկանություն՝ տղայի անհետացման կապակցությամբ։ Նրա որոնման աշխատանքներին միանում է ոչ միայն ոստիկանությունը, այլև դպրոցը, որտեղ սովորում է Վալերկան:Վալերկան։