1969-74-ին սովորել է Արմ.Արևմտյան Բեռլինի[[Բեռլին]]ի Ազատ համալսարանում, ուսումնասիրել սլավոնագիտություն, [[հայագիտություն]] և սոցիոլոգիա: 1974-75-ին ստաժավորվել է Սանկ[[Սանկտ ՊետերբուրգիՊետերբուրգ]]ի, Երևանի[[Երևան]]ի, Թբիլիսիի համալսարաններում: [[1979]]-ից՝ «Սպառնալիքի տակ գտնվող ժողովուրդների պաշտպանության ընկերություն» միջազգ. իրավապաշտպան կազմակերպության նախագահության անդամ է և համակարգիչ խմբի ղեկավար, որի շրջանակներում էլ հանդես է գալիս Թուրքիայի և միջազգ.միջազգային հանրության կողմից Օսմ.Օսմանյան կայսրությունում 1915-ի հայերի[[Հայոց ցեղասպանությանՑեղասպանության]] ճանաչման պահանջով: 1983-ից Ազատ համալսարանի Արլ.[[Արևելյան Եվրոպա]] ինստ-իինստիտուտի (Բեռլին) գիտաշխատող է, [[1991]]-ից՝ [[ԱՊՀ]] և Ռուսաստանի[[Ռուսաստան]]ի (նախկին [[ԽՍՀՄ]]) գրականության (մատենագրության) փաստագրության կենտրոնի ղեկավար: 1984-ին ժողովուրդների մշտական ատյանի (Փարիզ) նիստում հանդես է եկել որպես փորձագետ՝ Գերմանական աղբյուրները և վկաների ցուցմունքները հայերի ցեղասպանության մասին զեկուցումով: [[1985]]-ին իր գործընկեր Ժ. Քոչարյանի հետ Բեռլինում հիմնել է Հայաստանի[[Հայաստան]]ի մասին լրատվության և փաստագրության կենտրոն: [[1987]]-ին մասնակցել է Վիեննայում կայացած «Թուրքիայի հանրապետության արտաքին քաղաքականությունը» թեմայով փորձագետների միջազգ.միջազգային կոնֆերանսի կազմակերպմանը: Հ.Հոֆմանը ազգությամբ ոչ [[հայ]] գիտնականներից առաջինն էր, որ [[1988]]-ին արժանացել է [[ՀԲԸՄ]] մրց-ին՝մրցանակին՝ Հայաստանի պատմության և մշակույթի հետազոտման գործում ունեցած վաստակի համար: Հ.Հոֆմանը հեղինակ է հայ ժողովրդի նոր և նորագույն պատմության հարցերի վերաբերյալ ուսումնասիրությունների:▼
▲1969-74-ին սովորել է Արմ. Բեռլինի Ազատ համալսարանում, ուսումնասիրել սլավոնագիտություն, հայագիտություն և սոցիոլոգիա: 1974-75-ին ստաժավորվել է Սանկ Պետերբուրգի, Երևանի, Թբիլիսիի համալսարաններում: 1979-ից՝ «Սպառնալիքի տակ գտնվող ժողովուրդների պաշտպանության ընկերություն» միջազգ. իրավապաշտպան կազմակերպության նախագահության անդամ է և համակարգիչ խմբի ղեկավար, որի շրջանակներում էլ հանդես է գալիս Թուրքիայի և միջազգ. հանրության կողմից Օսմ. կայսրությունում 1915-ի հայերի ցեղասպանության ճանաչման պահանջով: 1983-ից Ազատ համալսարանի Արլ. Եվրոպա ինստ-ի (Բեռլին) գիտաշխատող է, 1991-ից՝ ԱՊՀ և Ռուսաստանի (նախկին ԽՍՀՄ) գրականության (մատենագրության) փաստագրության կենտրոնի ղեկավար: 1984-ին ժողովուրդների մշտական ատյանի (Փարիզ) նիստում հանդես է եկել որպես փորձագետ՝ Գերմանական աղբյուրները և վկաների ցուցմունքները հայերի ցեղասպանության մասին զեկուցումով: 1985-ին իր գործընկեր Ժ.Քոչարյանի հետ Բեռլինում հիմնել է Հայաստանի մասին լրատվության և փաստագրության կենտրոն: 1987-ին մասնակցել է Վիեննայում կայացած «Թուրքիայի հանրապետության արտաքին քաղաքականությունը» թեմայով փորձագետների միջազգ. կոնֆերանսի կազմակերպմանը: Հ. ազգությամբ ոչ հայ գիտնականներից առաջինն էր, որ 1988-ին արժանացել է ՀԲԸՄ մրց-ին՝ Հայաստանի պատմության և մշակույթի հետազոտման գործում ունեցած վաստակի համար: Հ. հեղինակ է հայ ժողովրդի նոր և նորագույն պատմության հարցերի վերաբերյալ ուսումնասիրությունների:
{{ՀՀՀ}}
== Արտաքին հղումներ ==
* [http://hy.wikisource.org/wiki/%D4%B7%D5%BB:%D5%80%D5%A1%D5%B5%D5%AF%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6_%D5%80%D5%A1%D5%B4%D5%A1%D5%BC%D5%B8%D5%BF_%D5%80%D5%A1%D5%B6%D6%80%D5%A1%D5%A3%D5%AB%D5%BF%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%B6%E2%80%A4_%D5%80_%D5%BF%D5%A1%D5%BC%D5%B8%D5%BE_%D5%B0%D5%B8%D5%A4%D5%BE%D5%A1%D5%AE%D5%B6%D5%A5%D6%80%D5%A8.djvu/381 Հայկական Համառոտ Հանրագիտարան]
