«Մելանխոլիկ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Մելանխոլիկ''' ({{lang-el|μέλαινα χολή}}, ''mélaina chole'' - «սև լեղիь»<ref>Большая советская энциклопедия: В 30 т. — М.: «Советская энциклопедия», 1969—1978.</ref>), չորս խառնվածքներից մեկը՝ ըստ [[Հիպոկրատ]]ի<ref name="Харвест">Словарь практического психолога. — М.: АСТ, Харвест. С. Ю. Головин, 1998.</ref> (օրգանիզմում գորակշռումգերակշռում է սև լեղին)։ Մելանխոլիկ խառնվածք ունեցողներին կարելի է բնութագրել որպես հեշտ կոտրվող, անհաջողությունների համար խորապես անհանգստացող մարդ<ref name="Харвест" />։ Մելանխոլիկ խառնավածք են ունեցել այնպիսի ականավոր մարդիկ, ինչպիսիք են [[Ֆրանսիացիներ|ֆրանսիացի]] փիլիսոփա [[Ռենե Դեկարտ]]ը, [[Անգլիացիներ|անգլիացի]] [[Չարլզ Դարվին]]ը, ռուս գրող [[Նիկոլայ Գոգոլ]]ը<ref name="словарь">''И. М. Кондаков''. Психологический словарь. — 2000.</ref>, լեհ կոմպոզիտոր [[Ֆրեդերիկ Շոպեն]]ը, ռուս կոմպոզիտոր [[Պյոտր Չայկովսկի]]ն<ref name="словарь" />։ Նրանք կարողացել են հաղթահարել այս խառնվածքի բարդություններն ու ստեղծագործաբար օգտագործել առավելությունները։ [[Նյարդային համակարգ]]ի բարձր զգայունությունը, զգացմունքների ամենափոքր երանգներին տրվող նուրբ ռեակցիան, խորը էմոցիոնալ փորձը, բնութագրվում է մեծ դիմադրությամբ։ [[Արիստոտել]]ը և այլք պնդում էին, որ բոլոր հայտնի և ականավոր մարդիկ եղել են մելանխոլիկներ<ref name="Шопенгауэр">Артур Шопенгауэр. Афоризмы житейской мудрости.</ref>։ [[Իվան Պավլով|Պավլով]]ն այս խառնվածքը դասել է թույլ տիպի մեջ<ref>[http://psi.webzone.ru/st/345300.htm Психологический словарь]</ref>։