'''Էլիզ Սողոմոնի Պետրոսյան''' ([[1909]], [[նոյեմբերի 13]] - {{ԱԾ}}), [[հայ]] գրականագետ, բանասիրական գիտությունների թեկնածու։ [[ԽՍՀՄ Գրողների միություն|ԽՍՀՄ գրողների միության]] անդամ [[1936]] թվականից։ [[ԽՄԿԿ]] անդամ [[1940]] թվականից։
== Կենսագրություն ==
Էլիզ Պետրոսյանը ծնվել է [[1909]] թվականի նոյեմբերի 13-ին, [[Թուրքիա]]յիԹուրքիայի Բալըքքեսիր քաղաքում։ Ծնողներն ու քույրերը զոհ են գնացել [[1915]] թվականի [[Մեծ եղեռն]]ին։ Ապրել է Կոստանդնուպոլսի որբանոցում։ [[1917]]-[[1925]] թվականներին սովորել է Կ. Պոլսի Դպրոցասեր տիկնանց վարժարանում։ [[1925]] թվականին սովորելու նպատակով եկել է [[Խորհրդային Հայաստան]]։ [[1930]] թվականին ավարտել է [[Երևանի պետական համալսարան]]ի պատմալեզվագրական ֆակուլտետը։ Ապա աշխատել է նույն համալսարանում իբրև գրականության կաբինետի լաբորանտ։ [[1931]]-[[1934]] թվականներին սովորել է ասպիրանտուրայում ([[Մոսկվա]])։ [[1934]] թվականին «Կլարտե խումբը և կոմունիստ գրողներ [[Ա. Բարբյուս]]ի, Պո Վայան Կուտյուրիեյի, Ռ. Լըֆևրի ստեղծագործությունները» թեմայով դիսերտացիա է պաշտպանել և ստացել բանասիրական գիտությունների թեկնածուի աստիճան։ [[1934]] թվականից արտասահմանյան գրականություն է դասախոսել Երևանի պետական համալսարանում։ [[1938]]-[[1956]] թվականներին եղել է համալսարանի արտասահմանյան գրականության ամբիոնի վարիչը<ref>Գրական տեղեկատու։ Երևան։ «Սովետական գրող»։ 1986։ էջ 369-370։</ref>։ [[ԽՄԿԿ]] անդամ 1940 թվականից։