«Սերգեյ Գլինկա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 12.
Ս. Գլինկայի Տեսությունը գրվել է, և հարուստ է, [[Հայաստան]]-[[Արմենիա]]յի առթիվ եղած պատմագիտական արխիվային փաստաթղթերով, և [[Հայաստան]]ի պատմության մասին օտարալեզու ''եզակի պատմագրություն է'', որտեղ ''հարգանքով և մեծարանքով է գրվել «փառապանծ» հայ ժողովրդի'', նրա քաղաքական առաջնորդների՝ ([[Հայկ նահապետ|Հայկ]], [[Արամ]], [[Արա Գեղեցիկ]], Պարույր, [[Արտաշես Ա]], [[Տիգրան Բ]], հայ պամիչներ, մանավանդ Պատմահայ [[Մովսես Խորենացի]]), հայ ժողովրդի դարավոր պայքարի՝ ասուրա-սեմական, ապա պարսկական, արաբական, թաթար-մոնղոլական ագրեսիայից պաշտպանվելու մասին, հենվելով հայ պատմիչների պատմագրության և հայկական արխիվների վրա։
 
Ս. Գլինկան Տեսությունի իր ժամանակին մեծ հետաքրքրություևնհետաքրքրություն է առաջացրել ինչպես ռուսական հասարարական - քաղաքական շրջանակներում, այնպես էլ [[Անդրկովկաս]]ի հայաշատ վայրերում։ Հայ պատմաբանների գնահատմամբ Ս. Գլինկայի Տեսությունը, իր բոլոր առավելություններով և թերություններով հանդերձ, հանդիսանում է ռուսաց լեզվով գրած հայ ժողովրդի պատմության ''առաջին և հաջողված օտարալեզու պատմագրությունը''։
 
Ս. Գլիկայի հայ ժողովրդի պատմության Տեսությունը երբեք չի կորցրել իր արդյականությունըարդիականությունը. պատմաբան հեղինակը հյութեղ և պամագրության պարզ լեզվով ներկայացրել է [[Կասպից ծով]]ից՝ [[Միջերկրական ծով]], [[Միջերկրական ծով]]ից՝ [[Սև ծով]] ընկած տարածաշրջանների հայկյականհայկական հզոր քաղաքական միավորման՝ [[Մեծ Հայք]]ի հայկական ([[Հայկազունիներ]]ի) քաղաքական միավորումների հզորացման-աշխարհակալության, [[Երվանդունիներ]]ի, [[Արտաշեսյան]], [[Արշակունիներ]]ի և հայոց «դարձի»՝ քրիստոնեության ընդունման, անաչառ և համակողմանհամակողմանի, իր տեսակի մեջ եզակի պատմագրությունը, ներկայացնելով [[Հայաստան]]ի պետական անկախության կորստըկորստի դրդապատճառները, և հայ ժողովրդի ծանր իրավիճակը Պարսկական և օսմանյան կայսրությունների լծի տակ։
 
Ս. Գլիկայի հայ ժողովրդի պատմության Տեսությունը մշտապես գտնվել է [[Կովկաս]]ի թաթարների և նրանց գաղափարախոսական տեսաբանների քննադատության կրակի տակ, քանզի 19-րդ դարի ռուս պատմաբան Ս. Գլինկան [[Ադրբեջան]] բառակապակցությունը օգտագործել է, որպես ինքնակոչ պետություն''.««Азербайджан» используется как '''самоназвание государства'''»:''