«Օնխոցերկոզ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 52.
{{Պարզաբանագիր|#cb0000|более 400}}
</div>]]
Հիվանդության հարուցիչն է ''[[Onchocerca volvulus]]-ը։'' Հելմինթ ունի թելաձև մարմին, երկարությունը էգերի մոտ 35-50 մմ է, արուների մոտ՝ 19-42 մմ , իսկ լայնությունը 0,27-0,40 մմ (էգեր) և 0,130-0,210 մմ (արուներ)։ Հարուցչի տերը հանդիսանում է միայն [[Մարդ բանական|մարդը]], իսկ փոխանցողն է իգական մամուռ ''Simulium damnosum'' մժեղի էգը։ Օնխոցերկոզը հաճախ կոչվում է գետի կուրություն, քանի որ փոխանցողները հատկապես ապրում են գետերի ափերին: Սեռահասուն որդերը բնակություն են հաստատում մարդու ավշային հանգույցներում, որտեղ էգերը ծնում են բազմաթիվ թրթուրներ, որոնք կոչվում են միկրոֆիլարիաներ: Այս թրթուրներն այնուհետև գաղթում են մաշկի էպիդերմիսի տակ, որտեղից նրանք կարող են նորից մտնել տիրոջ մարմին և, այդպիսով, շարունակել զարգացման ցիկլը: Միկրոֆիլարիաների մի մասը ընկնում է մարդու աչք` թափանցելով օրգանի բոլոր հյուսվածքներ: Ակնագնդում դրանք առաջացնում են բորբոքում, արյունահոսություն և այլ բարդություններ, որոնք, ի վերջո, հանգեցնում են կուրության առաջացման:
 
Աշխարհում օնխոցերկոզով մոտ 18 մլն հիվանդ կա, որից մոտ 600 հազարի մոտ հիվանդությունը հանգեցրել է տեսողության զգալի անկման կամ ամբողջական [[Կուրություն|կուրության]]<ref>Evans TG. Socioeconomic consequences of blinding onchocerciasis in West Africa. Bull WHO 1995; 73: 495-506.</ref>։ Առավել հաճախ հիվանդությունը գրանցվում է Արևմտյան և Կենտրոնական Աֆրիկայում<ref>[http://www.who.int/blindness/causes/priority/en/index3.html WHO | Priority eye diseases]</ref>։ Հիվանդության դեպքեր են գրանցվել Եմենում և [[Լատինական Ամերիկա|Լատինական Ամերիկայի]] վեց երկրներում<ref name="gelminty.ru/">{{Cite web|url=http://www.gelminty.ru/filariasis.html|title=Онхоцеркоз на gelminty.ru|archiveurl=|archivedate=|dead-url=no|accessdate=2010-07-25}}</ref><ref name="марри">{{Ռուսերեն գիրք|автор=Д. Марри|заглавие=Инфекционные болезни у детей|год=2006|страницы=737—738|страниц=928|isbn=5-89816-075-2|тираж=5000}}</ref>։