«Գյուլիստան (Շահումյանի շրջան)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Համաձայն Գյուլիստանում և հարակից տարածքներում նյութական մշակույթի բազմադարյան հուշարձանների ուսումնասիրությունների՝ այն հայաբնակ է եղել առնվազն վաղ միջնադարից։միջնադարից<ref name="Մռակավանք"/>։

Բնակչության թվաքանակի վերաբերյալ ստույգ վկայություններ հայտնի են 18-րդ դարից։ Այդպիսի վկայություններից է 1726 թվականի մայիսի 24-ին կազմված վկայագիրը, որտեղ ներկայացված է գյուղի 31 տների ցանկը (Գևորգի որդի Աբրահամ յուզբաշի, Ղուկասի որդի Գրիգոր, Տեր Մելիքսեթի որդի Թամրազ, Սարգսի որդի Նավասարդ, Մովսեսի որդի Միրզախան, Հախնազարի որդի Ալլահվերդի, Աղասի որդի Ղազար, Հակոբի որդի Մկրտիչ, Պաղի որդի Մռավղուլ, Կոկջի որդի Մելքում, Մանուչարի որդի Գրիգոր, Ավագի որդի Պապ, Ավագի որդի Հաթամ, Սարգսի որդի Ներսես, Վանեսի որդի Եղիա, Արիստակեսի որդի Ներսես, Տեր Ղազարի որդի Հակոբ, Վանեսի որդի Մխիթար, Վանեսի որդի Պապ, Մեհրաբի որդի Զալ, Վանեսի որդի Սարգիս, Բայանդուրի որդի Ներսես, Աղաբեկի որդի Ղարիբ, Ղազարի որդի Խաչատուր, Ալեքսանի որդի Նավասարդ, Սարգսի որդի Բաղդասար, Բարղամի որդի Այտին, Վանեսի որդի Մարտիրոս, Աղաբեկի որդի Պետրոս, Աթաբեկի որդի տեր Հովհաննես, Տեր Մելիքսեթի որդի Մարկոս)<ref name="Մռակավանք"/><ref name="Աբրահամյան Ա">Աբրահամյան Ա․, Մի էջ Անդրկովկասի ժողովուրդների և հայ-ռուսական հարաբերությունների պատմությունից, Երևան, 1953։</ref><ref name="Армяно-русские отношение, II">Армяно-русские отношение, т. II, с. 282.</ref>։