«Նախիջևանիկ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ Colon֊ը (:, U+003A) փոխարինում եմ հայերեն վերջակետով (։, U+0589)
No edit summary
Տող 34.
}}
'''Նախիջևանիկ''', գյուղական համայնք [[Արցախի Հանրապետության]] [[Ասկերանի շրջան]]ում։ Տեղաբաշխված է հանրապետության արևելյան հատվածում։ Ասկերան շրջկենտրոնից գտնվում է 8 կմ հեռավորության վրա, իսկ մայրաքաղաք [[Ստեփանակերտ]]ից՝ 24 կմ հեռավորության վրա։
 
Համայնքը հարթավայրային է, ունի 1863,39 հա տարածք, որից 1518,9 հա գյուղատնտեսական նշանակության, 236,87 հա անտառային հողեր։
 
Նախիջևանիկ համայնքի բնակչության թվաքանակը կազմում է 250 մարդ, կա 60 տնտեսություն։
 
Կլիման մեղմ է տաք, կիսախոնավ։ Հիմնականում տարածվում  է մուգ շականագույն, կարբոնատային ցեմենտացված և  անտառային դարչնագույն կարբոնատային  խճաքարային հողեր։
 
Բնակչությունը հիմնականում զբաղվում է [[Գյուղատնտեսություն|գյուղատնտեսությամբ]]՝ [[անասնապահություն|անասնապահությամբ]] և [[Հողագործություն|հողագործությամբ]]։
 
Գյուղի շրջակայքում հայտնաբերված  են  ոչ  մետաղային օգտակար  հանծոներից` կավ, ավազակավ, չոր  խեժ, վիմագրական  քար։
 
Գյուղի ներկայիս բնակիչների նախնիները բնիկներ էին,իսկ մի մասը գաղթել են հին Նախիջևանի բնակավայրերից։Գյուղի անվանկոչության վերաբերյալ կա երկու վարկած․ մեկը Նախիջևանի բնակիչների մողմից անվանակոչվելն է,մյուսը 1729 թվականին Մխիթար Սպարապետի կողմից ասված <<նախ  իևջանենք, հետո  ճանապարհը շարունակենք(աճապարենք)>> խոսքից։
 
Համայնքում գործում են գյուղապետարան, մշակույթի տուն, բուժկետ, միջնակարգ դպրոց, որտեղ սովորում են 90 աշակերտներ։
 
Գյուղի ներկայիս բնակիչների նախնիները բնիկներ էին,իսկ մի մասը գաղթել են հին Նախիջևանի բնակավայրերից։Գյուղի անվանկոչության վերաբերյալ կա երկու վարկած․ մեկը Նախիջևանի բնակիչների մողմից անվանակոչվելն է,մյուսը 1729 թվականին Մխիթար Սպարապետի կողմից ասված <<նախ  իևջանենք, հետո  ճանապարհը շարունակենք(աճապարենք)>> խոսքից։
 
Կլիման մեղմ է տաք,կիսախոնավ։
 
Հիմնականում տարածվում  է մուգ շականագույն,կարբոնատային ցեմենտացված և  անտառային դարչնագույն կարբոնատային  խճաքարային հողեր։
 
Գյուղի շրջակայքում հայտնաբերված  են  ոչ  մետաղային օգտակար  հանծոներից` կավ,ավազակավ,չոր  խեժ,վիմագրական  քար։
 
1988-1989 թվականները  գյուղում կազմավորվել  է  ինքնապաշտպանական  կամա-վորականկամավորական ջոկատ: 1992 թվականին  Արցախի ՊԲ ստորաբաժանումների կազմում  մասնակցել  է Ասկերանի, Մարտակերտի, Քարվաճառի  և  Արցախի այլ  բնակավայրերի  ազատագրական մարտերին։
 
1992  հունիսի 12-ին  գյւողըգյոuղը գրավվել  է ազերիների կողմից և  ազատագրվել 1992 թվականի  սեպտեմբերի 4-ին: Գյուղի վաշտի  հրամանատարն էր` Արամի  Շուրայի Սարուխանյանը, ով արժանացել  է ԼՂՀ-ի մարտական խաչ երկրորդ աստիճանի շքանշանի (2002 թիվ): Արցախյան  ազատամարտի  ընթացքում գյուղի զոհվել է  14 ազատամարտիկ։
 
Գյուղի բնակիչները մասնակցել են նաև 1941-1945 թվակնների Հայրենական Մեծ պատերազմին,որի ընթացքում զոհվել է 106  նախիջևանիկցի:
1992  հունիսի 12-ին  գյւողը գրավվել  է ազերիների կողմից և  ազատագրվել 1992 թվականի  սեպտեմբերի 4-ին:Գյուղի վաշտի  հրամանատարն էր` Արամի  Շուրայի Սարուխանյանը,ով արժանացել  է ԼՂՀ-ի մարտական խաչ երկրորդ աստիճանի շքանշանի(2002 թիվ):Արցախյան  ազատամարտի  ընթացքում գյուղի զոհվել է  14 ազատամարտիկ։
 
Գյուղի բնակիչները   մասնակցել են  նաև 1941-1945 թվակնների Հայրենական Մեծ պատերազմին,որի ընթացքում զոհվել  է  106  նախիջևանիկցի:Նախիջևանիկ  գյուղում են  ծնվել Սարդարապատի  ճակատամարտի հերոսներ, Սարդարապատի  գլխավոր հրամանատար, ցարական գնդապետ,հետագայում գեներալ-լեյտենանտ Դանիել-Բեկ Փիրումյանը  և  նույն  ճակատամարտում հինգերորդ  հրաձգային հարվածային  մա-հապարտներիմահապարտների գնդի  հրամանատար գնդապետ, հետագայում  գեներալ-մայոռմայո8 Պողոս-Բեկ  Փիրումյանը: Դանիել-Բեկ  Փիրումյանը  աքսորի է   ենթարկվել  բոլշևիկների կողմից և  գնդակահարվել  է  1921 թվականին, իսկ  Պողոս-Բեկ  Փիրումյանը իմա-նալով իմանալով այդ  մասին  և  խուսափելով աւյդ այդ ճակատագրին  արժանանալուց, Երևանի պուրակում ինքնասպան  է  եղել 1922 թվականին: Ընդհանրապես  Փիրումյանները  տվել  են ռուսական  կայսրության  րև  ԽՍՀՄ-ի հայտնի բարձրաստիճան  հրամանա-տարներհրամանատարներ, որոնցից  նշանավերնշանավոր են  Ռեմալ  Փիրումովը և Վլադիմիր  Փիրումովը (ԽՍՀՄ  ռազմածովային զորքերի  ծովակալ): Կոմունիստական կուսակցության նշանավոր  գործիչ  էր, Լենինի օգնական Վարսենիկ Փիրումյանը ներկայումս  Մոսկայում  է   ապրում  Դանիել-Բեկ Փիրումյանի  ծոռը, քիկիկոս, գիտությունների թեկնածու Յուրի Փիրումյանը։
 
1995-1998 թվականները հետապատերազմյան շրջանի  կոլտնտեսությունների  ղեկավար է  եղել  Սերգեյ Արամի  Միրզոյանը:1998  թվականին սեպտեմբերին  համայնքի  ղեկավար է  ընտրվել  է  Միքայել  Երվանդի Բաբայանը,2003  թվականի Արամի  Շուրայի  Սարուխանյանը, 2005  թվականին Անատոլի Շիրին  Սահակյանը, 2019 թվականի Սևակ  Միքայելի  Պետրոսյանը։
 
Գյուղի նշանավոր  մարդկանցից  են  ճարտարապետ Ռաֆայել  Իսրայելյանը,որը  Սարդարապատի, Բաշ  Ապարանի հուշահամալիրների և  բազմաթիվ հուշարձան  աղբյուրների:Մերօրյան  Մերօրյա նշանավոր գործիրներից է Ասկերանի  շրջանի զինկոմիսար Արծիվ  Անդրանիկի  Գաբրիելյանը, ոստիկանության  պաշտոնաթող մայոռմայոր Սամվել  Գենրիխի Գաբրիելյանը, ռուսաստաբնակ  վիրաբույժ Շահեն  Նիկոլայի Դանիելյանը,  կրթության  ԼՂԻՄ  նշանավոր  գործիչ Սոկրատ Իսրաելյանը, ԱՀԿԳ նախարարության  ավագ  գիտաշխատող  հոգեբանական գիտությունների  թեկնածու  Լուսինե Գաչայի  Ղարախանյանը,ռուսաստանաբնակ մեծահարուստ  բարերար, Արցախյան պատերազմի մասնակից  Սամվել Հրանտի  Քոչարյանը, ՀՀ-ում  ապրող  վիրաբույժ  Գիրշա Գրիգորիի Իսրաելյանը։
 
== Տեսարժան վայրեր ==
Կան պատմամշակույթային հուշարձաններ՝ Սբ. Աստվածածին եկեղեցի (19-րդ դար), [[գյուղատեղի|հին գերեզմանոց թվագրվում է 9-13-րդ դարերում,Փիրումյանների գերեզմանոց 19-20-րդ դարեր,Մատուռ Նահատակ]] թվագրվում է 13-րդ դար, մատուռ Ղուլունց օջախ։
 
'''Հին  գերեզմանոց'''  թվագրվում  է 9-13-րդ  դարերում,գտնվում  է  գյուղի հյուսիս-արևմտյան մասում և  զբաղեցնում է 0,2 հա տարածք:Տապանաքարերը  անմշակ կամ  կիսամշակված են իսկ  արձանագրություները  դժվար  են ընթերցվում։
 
'''<<«Փիրումյանների  գերեզմանոց>>»''' թվագրվում է 19-20-րդ  դարեր, տապանաքարերը հղկված  են, պարումակում են ուշագրավ զարդաքանդակներ և  արձանագրություններ Փիրումյանների  տոհմի  մասին։
 
Մատուռ '''<<«Նահատակ>>»''' թվագրվում  է 13-րդ դարում:Մատուռը ավերվել է Արցախ-յանԱրցախյան պատերազմի  տարիներին ,քանի  որ  տեղանքը  բարձրադիր  և  կարևոր ռազմա-ստրատեգյական հենակետ  էր: Հետապատերազմյան  շրջանում վերակառուցվել  է  կոլտնտեսության  նախագահ Սերոժա  Միրզոյանի ջանքերով;
 
Մատուռ ''' <<«Ղուլունց  օջախ>>»''' միջնադարյան մատուռ  է, որը  նույնպես ավերվել  է ազերիների  կողմից: Պահպանվել  է  քարերից  մի  քանիսը,  որոնք  այժմ  իրար  վրա  շարված են  և  գյուղացիները այնտեղ  մոմ  են վառում և մատաղ  անում։
 
== Արտաքին հղումներ ==
* Հակոբ Ղահրամանյան, ՏԵՂԵԿԱՏՈւ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության վարչատարածքային միավորների սոցիալ-տնտեսական բնութագրերի, Երևան, Ճարտարագետ, 2015 թ.
*Նախիջևանիկ գյուղի բնակչուհի Մարիաննա Արմենի Խաչատրյանի կողմից հավաքված նյութեր գյուղի տարեց բնակիչներից։
 
== Ծանոթագրություններ ==