«Արևային էներգիա»–ի խմբագրումների տարբերություն

1973 թվականի նավթային էմբարգոն և 1979 թվականի էներգետիկ ճգնաժամն առաջ են բերել էներգետիկ քաղաքականության վերակազմակերպում ամբողջ աշխարհում, որը նոր ուշադրություն է հրավիրել արևային տեխնոլոգիաների զարգացման վրա<ref>Butti and Perlin (1981), p. 249</ref><ref>Yergin (1991), pp. 634, 653–73</ref>։ Տեղակայման ռազմավարությունը կենտրոնացած է խրախուսական ծրագրերի վրա, ինչպիսիք են՝ ֆոտոգալվանային օգտագործման դաշնային ծրագիրը ԱՄՆ-ում և Սանշայն (Sunshine) ծրագիրը Ճապոնիայում։ Մյուս ջանքերը ներառում էին հետազոտական օբյեկտների ձևավորումը ԱՄՆ-ում (SERI, այժմ NREL), Ճապոնիայում (NEDO) և Գերմանիայում (Fraunhofer Institute for Solar Energy Systems ISE)<ref>{{cite web|title=Chronicle of Fraunhofer-Gesellschaft|publisher=Fraunhofer-Gesellschaft|url=http://www.fraunhofer.de/EN/company/profile/chronicle/1972-1982.jsp|access-date=4 November 2007}}</ref>։ Առևտրական նպատակներով արևային ջրատաքացուցիչներն սկսել են հայտնվել ԱՄՆ-ում 1890-ական թվականներին<ref>Butti, and Perlin (1981), p. 117</ref>։ Այս համակարգերը լայնորեն օգտագործվել են մինչև 1920-ական թվականները, բայց աստիճանաբար փոխարինվել են ավելի էժան և հուսալի ջեռուցման վառելիքներով<ref>Butti and Perlin (1981), p. 139</ref>։ Ինչպես ֆոտովոլտաիկայի դեպքում՝ արևային ջրատաքացումը նոր ուշադրություն է գրավել 1970-ական թվականների նավթային ճգնաժամերի արդյունքում, բայց հետաքրքրությունը նվազել է 1980-ական թվականներին՝ նավթի գների անկման պատճառով։ Արևային ջրի ջեռուցման ոլորտում զարգացումը կայուն առաջընթաց է ապրել ամբողջ 1990-ական թվականներին, իսկ տարեկան աճի տեմպերը 1999 թվականից ի վեր կազմել են միջինը 20% 1999 թվականից ի վեր<ref name="SWH 2008">{{cite web|title=Solar Heat Worldwide – Markets and Contribution to the Energy Supply 2006|author=Weiss, Werner|author2=Bergmann, Irene|author3=Faninger, Gerhard|publisher=International Energy Agency|url=http://www.iea-shc.org/data/sites/1/publications/IEA-SHC_Solar_Heat_Worldwide-2008.pdf|access-date=9 June 2008}}</ref>։ Չնայած ընդհանուր առմամբ թերագնահատվածությանը՝ արևային ջրատաքացումն ու հովացումը 2007 թվականի դրությամբ 154 ԳՎտ գնահատված հզորությամբ ամենալայն կիրառվող արևային տեխնոլոգիան է<ref name="SWH 2008" />։

Արևային էներգիան հասանելի չէ բոլոր տարածաշրջաններում, ինչը պայմանավորված է աշխարհագրական դիրքով կամ տեղակայմամբ և ենթակառուցվածքներով։ Օրինակ՝ մինչ Եվրամիությունը 2019 թվականին տեղադրել է ավելի քան 130 ԳՎտ հզորություն, Չինաստանը հասել է ավելի քան 200 ԳՎտ-ի, իսկ ԱՄՆ-ը՝ ավելի քան 100 ԳՎտ։ «<nowiki/>[[Դեզերտեք]]<nowiki/>» հիմնադրամը հաշվարկել է, որ [[Սահարա անապատ|Սահարայի]] տարածքում ~300 x 300 մղոն տարածքը բավարար կլինի ամբողջ աշխարհում օգտագործվող ամբողջ էլեկտրաէներգիան արտադրելու համար (ըստ 2005 թվականի ծավալների)։ <!--Արեգակնային էներգիայի օգտագործման և արտադրության ամփոփագրերը հասանելի են հետևյալ էջերում՝