«Ցրոնքի կռիվ (1899)»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ Colon֊ը (:, U+003A) փոխարինում եմ հայերեն վերջակետով (։, U+0589) |
|||
Տող 1.
'''Ցրոնքի
[[Մշո դաշտ]]ում եղած ժամանակ Սասունը հատկապես սպիտակ վառոդ փոխադրելու նպատակով անցնում է Ցրոնք։ Ցրոնքում հարկ եղած պատրաստությունները տեսնելուց և բեռները Սասուն ճամփելուց հետո որոշում է ևս մեկ օր մնալ Ցրոնքի մարագներում։ [[Օղունք|Օղունքի]] գյուղացի Մկրտիչ Երամյանը, որը գաղտնի ոստիկան էր, հետևում է [[Բաղդասար Մալյան|Գուրգեն]]ի խմբի շարժումներին և այդ մասին լուր տալիս [[Բիթլիս]]ի կուսակալին։ [[Ապրիլի 25]]-ին Ցրոնքը պաշարվում է [[Բիթլիս]]ից և [[Մուշ]]ից եկած զինվորներով, որոնց թիվն հասնում էր 1000-ի։ Կառավարական զորքերը Ցրոնք գյուղի նշանավոր այրերին պատանդ են վերցնում և սկսում են գյուղի խուզարկությունը։ Գյուղացիներից մեկը, չդիմանալով ծեծին և չարչարանքներին, վկայում է, որ նախորդ օրվա երեկոյան տեսել է [[Հայդուկ|հայդուկային]] խմբին,
Գուրգենի խմբի կազմում էին մշեցի Տիգրանը, աղջանցի Ռուբենը, ղարաբաղցի Փարսադանը, դաշտեցի Մկրոն, Նշանը, սասունցի Կրպոն և Վարդանը։ Ցրոնքի կռվում բոլոր ութ հայդուկներն էլ սպանվում են, իսկ թուրքական զորքը տալիս է 13 զոհ և 20-ից ավելի վիրավոր։ [[Քրդեր]]ից սպանվում է 10 հոգի։ Սպանվածների մեջ էր նաև Թալիպ էֆենդին, որը [[Մուշ]]ի քաղաքապետն էր։
[[Թուրքեր]]ը կտրում են [[Բաղդասար Մալյան|Գուրգեն]]ի գլուխը, իսկ մյուս հայդուկների մարմինները սայլերի վրա փոխադրում են Մուշ և հանձնում Մուշի հայոց հոգևոր առաջնորդ Եղիշե եպիսկոպոս Չիլինկիրյանին։ Վերջինս հայ ֆիդայիների մարմիններն ամփոփել է տալիս Մուշի սուրբ Մարինե թաղամասի [[Կող (գավառ)|Կողի հայկական
Ցրոնքի կռվից հետո թուրքական կառավարությունը ձերբակալում և Մշո բանտն է նետում բազմաթիվ հայ գյուղացիների։
|