«Ժան Բատիստ Սեյ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''ժան Բատիստ Սեյ''' ({{ԱԾ}}), [[ֆրանսիա]]ցի [[Տնտեսական լիբերալիզմ|լիբերալ]] [[տնտեսագետ]], քաղաքատնտեսության [[պրոֆեսոր]] ([[1819]] թվական), գռեհիկ քաղաքատնտեսության հիմնադիրներից։։

Եղել է խոշոր [[բուրժուազիա]]յի գաղափարախոս,Ազատ առևտուր|ազատ առևտրիառևտր]]ի ու տնտեսական կյանքին պետության չմիջամտելու կողմնակից։ Գլխավոր աշխատությունն է «Քաղաքատնտեսության տրակտատը․․․» ([[1803]] թվական)։ Քաղաքատնտեսությունը[[Քաղաքատնտեսություն]]ը բաժանել է երեք ինքնուրույն մասի՝ արտադրություն, բաշխում և սպառում։ Կապիտալիստական արտադրության [[օրենք]]ները համարել է հավիտենական։ Հակադրվել է [[Դավիթ Ռիկարդո]]յի արժեքի աշխատանքային տեսությանը, որպես արժեքի հիմք ընդունել ապրանքի օգտակարությունը, արտադրության ծախսերը, [[Առաջարկի և պահանջարկի օրենք|պահանջարկի ու առաջարկի հարաբերակցությունը։հարաբերակցություն]]ը։

Ստեղծել է արտադրության գործոնների տեսություն, որտեղ զարգացրել է արժեստեղծման պրոցեսին աշխատանքի, կապիտալի ու բնության հավասարաչափ մասնակցության գաղափարը։ Այս կապակցությամբ էլ ժխտել է կապիտալիստական արտադրության շահագործողական բնույթը և դասակարգային շահերի ներդաշնակություն քարոզել։ Սեյը իդեալականացրել է ազատ ձեռնարկատիրության համակարգը և մերժել գերարտադրության ընդհանուր [[ճգնաժամ]]երի անխուսափելիությունը՝ ընդունելով միայն առանձին ապրանքների գերարտադրության հնարավորությունը։

Ձևակերպել է «[[Սեյի օրենք|շուկայի օրենքըօրենք]]ը» (''Սեյի օրենք''), ըստ որի, արդյունքների փոխանակության շնորհիվ գնումն ու վաճառքն իբր ինքնաբերաբար հավասարակշռվում են։ [[Կառլ Մարքս]]ը քննադատել է Սեյի հայացքները, սակայն նրա գռեհիկ մեթոդաբանությունն ու արտադրության գործոնների «նորացված» տեսությունը ժամանակակից բուրժուական քաղաքատնտեսությունը դեռևս օգտագործում է [[կապիտալիզմ]]ը գովաբանելու նպատակով։