«Արամ Տեր-Ղևոնդյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Արամ Նահապետի Տեր-Ղևոնդյան ''' ({{ԱԾ}}), [[հայ]] խորհրդային [[պատմաբան]], աղբյուրագետ։ Պատմական գիտությունների դոկտոր ([[1973]] թ.), [[պրոֆեսոր]] ([[1983]] թ.)։

[[1954]] թվականին ավարտել է [[Երևանի պետական համալսարան|Երևանի համալսարանի]] [[ԵՊՀ հայ բանասիրության ֆակուլտետ|բանասիրական ֆակուլտետի]] արևելյան բաժինը։ [[1981]] թվականից եղել է [[ՀՀ ԳԱԱ արևելագիտության ինստիտուտ|ՀԽՍՀ ԳԱ արևելագիտության ինստիտուտի]] արևելյան աղբյուրագիտության բաժնի վարիչը։

Գիտական ուսումնասիրությունները վերաբերում են հայ-արաբական միջնադարյան քաղաքական և մշակութային առնչություններին («Հայաստանը և արաբական խալիֆայությունը», [[1977]] թ., [[ռուսերեն]])։ Թարգմանել և «Օտար աղբյուրները Հայաստանի և հայերի մասին» մատենաշարում ներածականով ու ծանոթագրություններով հրատարակել է «Իբն ալ Ասիր» երկը ([[1981]] թ.)։ [[Աշխարհաբար]]ի է վերածել, ներածությամբ ու ծանոթագրություններով հրատարակել է [[Ագաթանգեղոս]]ի «Հայոց պատմությունը» ([[1983]] թ.), [[Ղևոնդ]]ի «Պատմություն»-ը ([[1982]] թ.)։