«Բաբկեն Ամատունի»–ի խմբագրումների տարբերություն
Նոր էջ «{{Տեղեկաքարտ Անձ |Անուն բնագրով= Բաբկեն Ամատունի |Ծնվել է = հունիսի 15, 1998 |Ծննդավայր= Գյումրի|Ա...»: |
(Տարբերություն չկա)
|
21:53, 19 Ապրիլի 2021-ի տարբերակ
Բաբկեն Վահանի Ամատւնի պետական գոծիչ, Հայաստանի երկաթուղային տրանսպորտի նախարար, Հայաստանի Կենտգործկոմի անդամ (1935-1937) [1]։.
| Բաբկեն Ամատունի | |
|---|---|
| Ծնվել է | հունիսի 15, 1898 |
| Ծննդավայր | Ալեքսանդրապոլ, Երևանի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
| Մահացել է | փետրվարի 28, 1938 (39 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Կրոն | աթեիզմ |
| Երեխաներ | Սուսաննա Ամատունի |
Կենսագրություն
Բաբկեն Ամատւնին ծնվել է հունիսի 15, 1898 թվականին Ալեքսանդրոպոլում, ծառայողի ընտանիքում: 1905 թվականին վախճանվում է նրա հայրը՝ Կարապետ Ամատունին, և որոշ ժամանակ Բաբկեն Ամատունին բնակվում է Ռուսաստանի Նորիլսկ քաղաքում: Այնտեղ նա հաճախում է տարրական դպրոցը: 1912 թվականին Բաբկեն Ամատունին վերադառնում է հայրենի քաղաք: Ուսումը նա շարունակում է Ալեքսանդրոպոլի ռեալական ուսումնարանում, որը հաջողությամբ ավարտում է 1918 թվականին: 1915 թվականից ուսման հետ աշխատում է Ալեքսանդրոպոլի երկաթուղային կայարանում [1]:
Աշխատանք
Նշանակվել է Հայաստանի տարբեր քաղաքների, այդ թվում նաև Երևանի, երկաթուղու կայարանապետ 1921-1926 թվականներին: 1926 թվականին Բաբկեն Ամատւնին նշանակվում է Անդրկովկասյան երկաթուղային տրանսպորտի երկրորդ տեղամասի պետի տեղակալ: 1928-1930 թվականներին մեկնում է Մոսկվա ԽՍՍՀ երկաթուղային տրանսպորտի Ժողովրդական կոմիսարների բարձրագույն հրամանատարական դասընթացներում ուսանելու:
1930 թվականին վերադառնում է Հայաստան և նշանակվում Անդրկովկասյան երկաթուղային տրանսպորտի չորրորդ, հետո հինգերորդ բաժանմունքների պետ: 1935 թվականից մինչև 1937 թվականի հունիս ամիսը զբաղեցրել է Անդրկովկասյան երկաթուղային տրանսպորտի վեցերրորդ բաժանմունքի պետի պաշտոն: Բաժանմունքի կենտրոնը այդ տարիներին տեղակայված էր Լենինականում, իսկ վեցերրորդ բաժանմունքը ընդգրկում էր ամբողջ Հայաստանի երկաթուղին Սանահինից մինչև Ջուղա [1]:
Բաբկեն Ամատունին դառնում է Լենինականի քաղաքային կուսակցական կոմիտեի պլենումի և քաղկոմի բյուրոյի ադամ:
Երկաթուղային տրանսպորտը ամուր հիմքերի վրա դնելու համար Հայաստանի կոմկուսի Կենտկոմի առաջին քարտողար Աղասի Խանջյանի առաջարկությամբ 1930 թվականին պագևատրվում է անձնկան ավտոմեքենայով: 1935 թվականին արդյունաբերության մեջ ցուցաբերած աննձնվեր աշխատանքի համար Բաբկեն Ամատուուն պարգևատրում են ՀՍԽՀ Կենտգործկոմի պատվոգրով[1]:
Բաբկեն Ամատունին դարձավ անհատի պաշտամունքի և Ստալինյան բռնաճնշումների ժամանակաշրջանի զոհ: Ձերբակալվել է 1937 թվականի հուլիսի 24 Երևանում, որտեղ էլ Եռյակի որոշմամբ գնդակահարվել է 1938 թվականի փետրվարի 28: Արդարացվել է 1956 թվականին[1]: