«Մասնակից:Zaqaryan13/Ավազարկղ3»–ի խմբագրումների տարբերություն
→Այրիություն
|
Այն պահից, երբ ավարտվեցին Ուիլյամ Կուրտենեի տիտղոսի փոխանցման հետ կապված բոլոր ձևականությունները, նա արդեն լուրջ հիվանդ էր, հունիսի 9-ին կոմսը մահացավ պլևրիտից{{sfn|Mosley|2003|p=1123}} [[Պլացենտիա (պալատ)|Պլացենտիա պալատում]], որտեղ հյուրընկալել էր իր կնոջ հետ։ Թագավորը հատուկ թույլտվություն տվեց Բլեքֆրայերս աբբայությունում ճոխ հուղարկավորության համար, հուղարկավորության կազմակերպմամբ զբաղվեց Եկատերինան, որին ամուսինը իր կտակում անվանել էր իր վերջին կամքի գլխավոր կատարողը{{sfn|Everett Green|1851|p=28}}։ Հուղարկավորությունից հետո Եկատերինան կարգադրեց ամենօրյա պատարագներ կարդալ և շուրջօրյա մոմ վառել Ուիլյամի գերեզմանի վրա{{sfn|Everett Green|1851|p=30}}։
Երեսունմեկ տարեկանում այրիանալով՝ Եկատերինան 1511 թվականի հուլիսի 6-ին վերջնականապես պետությանը փոխանցեց Մարչի կոմսությունը, և որպեսզի ապահովի հետագա ազատ կյանքը ամուսնական պլաններից, հուլիսի 13-ին [[Կուսակրոնություն|կուսակրոնության]] երդում տվեց{{sfn|Panton|2011|p=92}}{{sfn|Nicolas|1830|p=xxvii}} {{iw|Լոնդոնի եպիսկոպոս|Լոնդոնի եպիսկոպոսի|en|Bishop of London}}՝ {{iw|Ռիչարդ Ֆիցջեյմս|Ռիչարդ Ֆիցջեյմսի|en|Richard FitzJames}} ներկայությամբ {{sfn|Weir|2011|p=140}}{{sfn|Westcott|2004|loc=«Left a widow at the age of thirty-seven, Katherine almost at once (on 6 July) completed the transfer of her rights in the earldom of March to the crown, and to ensure her future freedom took a vow of chastity»}}։
[[Պատկեր:Arms of the Catherine of York, countess of Devon.svg|մինի|Герб Екатерины состоит из королевского герба Англии при Йорках и герба её супруга{{sfn|Everett Green|1851|p=32}}.<br><small>Щит разделён надвое. Справа герб Уильяма Куртене, графа Девона: начетверо — в 1-й и 4-й частях в золотом поле три червлёных шара [<small>[[дом Куртене]]</small>], во 2-й и 3-й частях на золотом поле лазоревый, вооружённый червленью восстающий лев [<small>дом де Ревьер</small>]. Слева английский королевский герб Йорков: начетверо — в 1-й части королевский герб Англии (в 1-й и 4-й частях в лазоревом поле три золотых лилии, во 2-й и 3-й частях в червлёном поле три золотых вооружённых лазурью леопарда (идущих льва настороже), один над другим) во 2-й и 3-й частях в золотом поле прямой червлёный крест [<small>дом де Бург</small>]; в четвёртой части — в лазорево-золотом поле серебряный щиток; в верхней части щита по углам зеркальное скошенное деление на золото и лазурь, в центральной части — между лазоревыми столпами золотой столп [<small>[[Мортимеры]]</small>]){{sfn|Louda, Maclagan|1999|p=22}}.</small>]]
В ноябре 1512 года парламент одобрил передачу титула и земель покойного Уильяма Куртене его десятилетнему сыну Генри{{sfn|Everett Green|1851|p=32}}, и со временем сын Екатерины влился в круг приближённых к королю{{sfn|Westcott|2004|loc=«On 4 November following her ten-year-old son Henry received the title of earl of Devon, and in due course became established in the king's circle at court»}}. Сама она также наслаждалась благосклонностью к ней короля и свои письма и документы она подписывала как «принцесса Екатерина, графиня Девон, дочь, сестра и тётка королей»{{sfn|Westcott|2004|loc=«… in her documents had styled herself ‘the excellent Princess Katherine, Countess of Devon, daughter, sister and aunt of kings’»}}. Кроме того, она приняла в качестве своего личного герба королевский герб Англии, объединённый с гербом Куртене и добавлением гербов графов Ольстера и Марча{{sfn|Everett Green|1851|p=32}}.
| |||