«Լեոնիդ Բրոնևոյ»–ի խմբագրումների տարբերություն

1964 թվականից սկսել է նկարահանվել կինոյում։ Հայտնի է դարձել «[[Գարնան տասնյոթ ակնթարթներըակնթարթ (ֆիլմ)|Գարնան 17 ակնթարթներըակնթարթ]]» ֆիլմում Հենրիխ Մյուլլերի դերից հետո։ Նրա մարմնավորած [[գեստապո]]յի կերպարը ոչ թե պարզունակ սադիստ էր, ինչպես հաճախ պատկերում էին խորհրդային ֆիլմերում գետսապոներին, այլ արտաքինից բարեհոգի, յուրահատուկ հումորի զգացումով, զուրկ չէր մարդկային հատկանիշներից, պարզ վարվեցողություն ուներ, միևնույն ժամանակ` շատ չէր շողոքորթում ղեկավարներին, նաև խելացի էր, որակյալ մասնագետ ու վտանգավոր մրցակից։ Այս բոլոր հատկանիշները նրա կերպարը դարձնում էին հիշվող, հարգանք և անգամ` համակրանք ներշնչող։ Հեռուստատեսային Մյուլերի շատ ակնարկներ դարձել են թևավոր խոսքեր (Շտիրլից, ես Ձեզ կխնդրեմ մնալ...)<ref>[http://www.aif.ru/culture/movie/45888 17 цитат из фильма «Семнадцать мгновений весны» — АиФ]</ref>: