«Բելառուսի զինանշան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Ստեղծվել է «National emblem of Belarus» էջի թարգմանությամբ |
(Տարբերություն չկա)
|
04:34, 27 Մարտի 2021-ի տարբերակ
Բելառուսի ազգային զինանշանը բաղկացած է պսակից`ազգային դրոշի գույներով, Բելառուսի քարտեզից, ցորենի հասկերից և կարմիր աստղից: Զինանշանը, որի նախագծել է Իվան Դուբասովը 1950 թվականին նաև օգտագործվել է Բելառուսական ԽՍՀ-ի կողմից, սակայն ամենամեծ տարբերությունը այն է, որ կոմունիստական մուրճը և մանգաղը փոխարինվել են Բելառուսի քարտեզի ուրվագծով։
.svg) | |
| Մանրամասնություններ | |
|---|---|
| Կրիչ |  Բելառուս |
| Հաստատված | 1995 թվականի հունիսի 7 |
| Սաղավարտակալ | Ցորենի, երեքնուկի և կտավատի հասկեր` փաթաթված ազգային դրոշի գույներով |
| Թագ | Կոմունիզմի կարմիր աստղ |
| Սաղավարտ | Երկրագունդ, ծագող արևի և Բելառուսի քարտեզի ուրվագիծ |
| Կարգախոս | Рэспубліка Беларусь (Բելառուսի Հանրապետություն) |
| Վաղ տարբերակներ | .svg) |
| Օգտագործում | Բելառուսի զինանշան 1991-1995 թվականներին |
1991-1995 թվականներին Բելառուսը որպես զինանշան կիրառեց, այսպես կոչված Պոգոնյան: Պոգոնյան ի սկզբանե Լիտվայի մեծ իշխանության խորհրդանիշն էր, որի պատմական մասը Բելառուսն էր Քաղվածելու սխալ՝ The opening <ref> tag is malformed or has a bad name:
Նկարագրություն
Դիզայն
Զինանշանի կենտրոնում Բելառուսի կանաչ ուրվագիծն է, որը տեղադրված է ոսկեգույն արևի ճառագայթների վրա: Արևը մասամբ ծածկված է երկրագնդով. ցամաքային մասը (Եվրասիայի մի հատվածը)՝ մանուշակագույն, ջրերը՝ կապույտ։ Զինանշանի ձախ և աջ կողմերում ցորենի հասկեր են` զուգորդված ծաղիկների հետ։ Երեքնուկները զարդարում են ցորենի ձախ կողմի հասկերը, կտավատի ծաղիկները` աջ կողմը։ Ցորենի հասկերը փաթաթված են կարմիր և կանաչ ժապավենով, որը Բելառուսի դրոշի գույներն են. ժապավենի երկու կողմերը հանդիպում են զինանշանի հիմքում, որտեղ բելառուսերեն ոսկեգույնով գրված է «Բելառուսի Հանրապետություն» (Рэспубліка Беларусь) անվանումը: Զինանշանի վերին մասում հնգաթև կարմիր աստղ է [1]։
Սիմվոլիզմ
Այն տարրերը, որոնք կազմում են պետական զինանշանը, կապված չեն որևէ «պաշտոնական» սիմվոլիկայի հետ։ Բելառուսական ԽՍՀ-ի զինանշանի դիզայնը որպես հիմք օգտագործվել է ներկայիս բելառուսական զինանշանի համար. երկուսի միջև հիմնական տարբերությունն այն է, որ Բելառուսական ԽՍՀ-ի զինանշանը պարունակում է ավելի շատ կոմունիստական խորհրդանիշներ, ինչպիսիք են մուրճի և մանգաղի կոմունիստական խորհրդանիշը և կոմունիստական նշանաբաններով մաքուր կարմիր ժապավենը, որը ժամանակակից զինանշանը չունի, դրանք փոխարինվեց ուրվագծով և դրոշով: Բելառուսը, համապատասխանաբար, այնուամենայնիվ պահպանում է կոմունիստական կարմիր աստղը, կարմիր ժապավենը (թեկուզ առանց կարգախոսների), երկրագունդը և ցորենի հասկերը, որոնք նույնպես բնորոշ են խորհրդային զինանշաններին և դեռ խորհրդային բնույթ ունեն:
Օրենսդրություն
Բելառուսի զինանշանի դիզայնը և օգտագործումը կարգավորող գործող օրենքն ընդունվել է 2004 թվականի հուլիսի 5-ին: No. 301-3 օրենքի 3-րդ գլխի 9-րդ հոդվածը սկսվում է Բելառուսի զինանշանի պաշտոնական գծագիրը նկարագրելով և կարգավորում դրա պատշաճ դիզայնը: Պաշտոնապես, զինանշանը կարող են նկարվել բոլոր գույնի, մոնոքրոմատիկ լույսի կամ երկու գույների օգտագործմամբ: 10-րդ հոդվածում նշվում է, որ ազգային զինանշանը պետք է ցուցադրվի որոշակի վայրերում շարունակական հիմունքներով, ինչպիսիք են Բելառուսի ղեկավարի նստավայրը, Ազգային ժողովի շենքը և ազգային ու տարածաշրջանային մակարդակների կառավարական գրասենյակները:
Զինանշանը կարող է օգտագործվել նաև կառավարության կողմից տրված փաստաթղթերի վրա, ներառյալ մետաղադրամները, անձնագրերը և պաշտոնական նամակները Քաղվածելու սխալ՝ Closing </ref> missing for <ref> tag: Բացի այդ, զինանշանը տեղադրվել է բոլոր քվեատուփերի, քարոզչական պաստառների և գովազդային վահանակների վրա, երբ ընտրությունները սկսվում են: Այն հանդիպում է նաև Բելառուսի և Ռուսաստանի միջև սահմանային անցակետերում Քաղվածելու սխալ՝ Closing </ref> missing for <ref> tag</nowiki></ref>։
Օրենքը նաև սահմանափակում է զինանշանի օգտագործումը այլ համատեքստերում, օրինակ` քաղաքները, համայնքները կամ մարզերը չեն կարող զինանշան ընդունել` օգտագործելով ազգային զինանշանը` ամբողջությամբ կամ մասամբ: Ավելին, «Պետական խորհրդանիշների մասին» օրենքում չնշված կազմակերպությունները զինանշանը կարող են օգտագործել միայն թույլտվությամբ: Զինանշանը կարող են օգտագործվել ինչպես օտարերկրացիների, այնպես էլ Բելառուսի քաղաքացիների կողմից, քանի դեռ զինանշանը ցուցադրվում է հարգանքով, չնայած որ քաղաքացիները կարող են չօգտագործել պետական զինանշանը նամակների վերնագրերի կամ այցեքարտերի վրա, եթե նրանք կառավարության գործակալներ չեն Քաղվածելու սխալ՝ The opening <ref> tag is malformed or has a bad name:
Պատմություն
Պոգոնյա
Պոգոնյան օգտագործվել է որպես Լիտվական մեծ իշխանության պաշտոնական զինանշան 1366 թվականից ի վեր, երբ առաջին անգամ օգտագործվել է որպես Լիտվայի մեծ իշխան Օլգերդի անձնական զինանշան: Զինանշանը շարունակում էին օգտագործել մինչև Լիտվական մեծ իշխանությունը բռնակցվեց Ռուսական կայսրությանը 1795 թվականին, չնայած զինանշանը ընդգրկվեց ցարական զինանշանում։ Պատմական զինանշանին վերադառնալու գաղափարը հետապնդեց բելառուս բանաստեղծ Մաքսիմ Բահդանովիչը «Պոգոնյա» պոեմում։ Զինանշանը կրկին օգտագործվել է 1918 թվականին, երբ կարճ գոյություն ունեցած Բելառուսի ժողովրդական հանրապետությունը որպես զինանշան օգտագործեց Պոգոնյան:
Վերջերս` սկսած 1991 թվականից, Պոգոնյան հանդիսանում էր պաշտոնական զինանշան, երբ Բելառուսը իրեն ԽՍՀՄ-ից անկախ հռչակեց։ 1995 թվականին կայացած վիճահարույց ընտրությամբ այն փոխարինվեց ներկայիս զինանշանով:
-
Լիտվական մեծ իշխանության զինանշանը սկսած 16-րդ դարից -
Պոգոնյան` որպես Ռեչ Պոսպոլիտայի զինանշանի մի մաս -
Պոգոնյան Ռուսական կայսրության Վիտեբսկի նահանգի զինանշանի վրա (1856 թվականին) -
Պոգոնյան Ռուսական կայսրության Վիլնայի նահանգի զինանշանի վրա -
Պոգոնյան` որպես Բելառուսի Ժողովրդական Հանրապետության խորհրդանիշ -
Բելառուսի կենտրոնական ռադայի կնիքը 1943-1944 թվականներին -
Բելառուսի զինանշանը 1991-1995 թվականներին -
Ներկայիս Լիտվայի զինանշանը (1992 թվականից սկսած)
_cut.png)
Բելառուսական ԽՍՀ-ի զինանշան
1920 թվականից մինչև Խորհրդային Միության անկումը 1991 թվականին Բելառուսական ԽՍՀ-ն զինանշանի փոխարեն օգտագործել է խորհրդանշան: Խորհրդային Բելառուսի կողմից օգտագործված առաջին խորհրդանշանն ընդունվել է 1919 թվականին և նման է եղել Ռուսաստանի և Ուկրաինայի հանրապետությունների ժամանակակից տարբերանշաններին: Նշանի կենտրոնական մասը ոճավորված կարմիր վահան էր, որի հիմքից ոսկեգույն արև էր դուրս գալիս: Արևի վերևում կա իրար խաչված ոսկե մուրճ և մանգաղ, որը խորհրդանշում է աշխատավորների և գյուղացիների միասնությունը: Մուրճի և մանգաղի վերևում սև գույնով գրված է Б.С.С.Р տառերը, ցույց էին տալիս հանրապետության անվանումը: Б.С.С.Р հապավումը բացվում է այսպես` «Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка» (Բելառուսական Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետություն)։ Վահանը շրջապատված էր ցորենի հասկերով, որոնք հավաքվում էին դրա հիմքում և ունեին կարմիր ժապավեն, որի վրա գրված էր Խորհրդային Միությունւթյան պետական կարգախոսը՝ «Պրոլետարներ բոլոր երկրների, միացե՛ք»: Տեքստը գրված էր բելառուսերեն լեզվով Քաղվածելու սխալ՝ The opening <ref> tag is malformed or has a bad name:
1937 թվականին այս զինանշանը փոխարինվեց նորով՝ հանելով վահանը և ներառելով ավելի շատ տեքստեր: Նշանի աջ կողմում կաղնու տերևներ էին, իսկ ձախում` ցորենի հասկեր, որոնց վերևում տեղադրված են երեքնուկներ: Զինանշանի կենտրոնում արև է բարձրանում, որի ետևում Երկրի տեսարան է։ Մուրճը, մանգաղը և կարմիր աստղը արևի վերևում են: Ցորենի հասկերի և կաղնու տերևների շուրջը կարմիր ժապավեն է, որի վրա գրված է «Պրոլետարներ բոլոր երկրների, միացե՛ք» արտահայտությունը: Այն գրված է (ձախից աջ) բելառուսերեն, իդիշ, լեհերեն և ռուսերեն լեզուներով: 1927-ին` տաս տարի առաջ, զինանշանը նույնն էր, բացառությամբ ներքևի ժապավենի վրա շարադրված բառերի Քաղվածելու սխալ՝ The opening <ref> tag is malformed or has a bad name:
Այս զինանշանը 1950 թվականին իր հերթին փոխարինվեց նորով: Այս զինանշանի կենտրոնական առանձնահատկությունը իրար խաչված մուրճն ու մանգաղն էր` աշխատավորների և գյուղացիների միասնությունը խորհրդանշող ունիվերսալ կոմունիստական խորհրդանիշը: Այս խորհրդանիշի ներքևում պատկերված էր արևը, որը բարձրանում էր երկրագնդի ետևում: Զինանշանը կազմված էր ցորենի հասկերից, որի յուրաքանչյուր հասկը ավարտվում էր ծաղիկներով. երեքնուկը` ձախից, իսկ կտավատը` աջից: Կարմիր ժապավենը փաթաթված է ցորենի հասկերի շուրջը, որը հիշեցնում է կարմիր դրոշը, որն օգտագործվել է կոմունիստական շարժման կողմից: Ժապավենի վրա գրված էր «Պրոլետարներ բոլոր երկրների, միացե՛ք»։ Ձախ հատվածում բելառուսերեն լեզվով էր գրված, իսկ աջ կողմում` ռուսերեն։ 1950 թվականի զինանշանի հեղինակը ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ Իվան Դուբասովն էր Քաղվածելու սխալ՝ Closing </ref> missing for <ref> tag։ Բելառուսական ԽՍՀ-ի 119-րդ հոդվածը սահմանում է զինանշանի դիզայնը։
-
1919–1927 թվականների զինանշան -
1924 թվականին առաջարկված զինանշան -
1927–1937 թվականների զինանշան -
1937–1938 թվականների զինանշանը` բելառուսերեն, իդիշ, լեհերեն և ռուսերեն լեզուներով «Պրոլետարներ բոլոր երկրների, միացե՛ք» գրությամբ -
1938–1949 թվականների զինանշան -
1958–1981 թվականների զինանշան -
Արդիականացված տարբերակը 1981-1991 թվականերին
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
1995 թվականի հանրաքվե
1995 թվականի մայիսի 14-ին Բելառուսի բոլոր մարզերում անցկացվեց հանրաքվե: Չորս հարցերից մեկը հետևյալն էր. «Դուք աջակցու՞մ եք նոր ազգային խորհրդանիշների ներդրմանը». ընտրելու իրավունք ունեցողների 64,7%-ի մասնակցությամբ նոր պետական խորհրդանիշները հաստատվել են 3: 1 հարաբերակցությամբ (75,1% և 24,9%): Հանրաքվեի անցկացման եղանակը ընդդիմության կողմից խիստ քննադատության ենթարկվեց՝ ներառյալ ազգային տարբերանշանների վերաբերյալ հարցի ճշգրիտ չձևակերպումը: Ալեքսանդր Լուկաշենկոն պնդեց, որ Խորհրդային Միության կողմից ոգեշնչված խորհրդանիշները ընտրվում են որպես հաղթանակ, հատկապես իր Հայրենական մեծ պատերազմի վետերանների համար, ասելով. «Մենք ձեզ վերադարձրել ենք այն երկրի դրոշը, որի համար պայքարել եք: Մենք ձեզ վերադարձել ենք և՛ հիշողություն, և՛ մարդկային հպարտության զգացում» [2]:
2020 թվականի փետրվարին Բելառուսի խորհրդարանը թարմացրեց խորհրդանշանը, որի երկրագունդը կենտրոնացած էր Բելառուսի վրա և ցույց էր տալիս ավելի շատ Եվրոպան, քան Ռուսաստանը, և երկրի ուրվագծային քարտեզի գույնը կանաչից դարձել էր ոսկեգույն [3]:
-
1995 թվականին սահմանված Բելառուսի զինանշանը -
2020 թվականի տարբերակը
Տես նաև
Ծանոթագրություններ
- ↑ President of the Republic of Belarus Description of the National emblem. Retrieved March 1, 2006.
- ↑ «Belarus News and Analysis | A Partisan Reality Show». www.data.minsk.by. Վերցված է 2021-03-27-ին.
- ↑ Autko, A.A.; Butov, I.S. (2020-02-10). «Овощеводство Республики Беларусь». Kartofel` i ovoshi (2). doi:10.25630/pav.2020.18.2.002. ISSN 0022-9148.