10 536
edits
չ (Colon֊ը (:, U+003A) փոխարինում եմ հայերեն վերջակետով (։, U+0589)) |
No edit summary |
||
'''Հայրենական մեծ պատերազմի տարիների գրականություն ([[1941]]–[[1945]])''' [[Հայրենական մեծ պատերազմ]]ի շրջանում խորհրդային [[Գրականություն|գրականության]] հիմնական թեման դարձավ [[Ժողովրդավարություն|ժողովրդի]] պայքարը [[ֆաշիզմ]]ի դեմ։ [[Հանրապետություն|Հանրապետության]], շրջանային և [[ռազմաճակատ]]ային հայերեն թերթերում վկայակոչվում էին հայ [[դասական]]
Հայրենական [[պատերազմ]]ի առաջին իսկ օրերից [[Երևան]] եկան հայ [[բանաստեղծ]]ների ատելության ու սիրո կանչերը, որոնց մեջ
== Պատկերային համակարգ ==
== Բանաստեղծական մտածողություն ==
Բանաստեղծական մտածողության մեջ կառուցվեց հայրենիքի նոր պատկերը՝ «միասնական ընտանիք»։ Սրանով են շնչում ժամանակի շատ ու շատ բանաստեղծական գործեր, ինչպես [[Գևորգ էմին]]ի «Կռունկը․․․»՝ հայոց ավանդական
Այս շրջանի գրական նշանակալի երևույթներից է [[Նաիրի Զարյան]]ի «Արա Գեղեցիկ» ([[1944]]) պատմադիցաբանական ողբերգությունը, որտեղ տարբեր գաղափարախոսությունների, ընդդիմադիր հոսանքների բախումը ներկայացվում է իբրև կառուցումի և գոյության գոտեմարտ։ Հայոց պատմության հայրենասիրական, հերոսական և կենսասիրական–բարոյական ավանդույթների յուրացումը եղավ [[Դերենիկ Դեմիրճյան]]ի «[[Վարդանանք]]» (գիրք 1–2, 1944–1946]]) պատմավեպը, որն իր մեջ կրում է խոր ու հավերժական բովանդակություն՝ պատերազմների՝ կյանքի թշնամու դատապարտման միտքը։
Պատմության բարոյական խորհուրդների մյուս իմաստավորումն էր Ստեփան Զորյանի «Պապ թագավորը» ([[1944]]), որտեղ հեղինակը ազգի ստրկացման սպառնալիքներին հակադրել է ազգային ինքնուրույնության երազանքը։ Հայոց պատմության յուրօրինակ արդիական իմաստավորում էր նաև Վիգեն
== Ռազմաճակատային ակնարկներ ու պատմվածքներ ==
|
edits