«Քնած արքայադուստրը»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''«Քնած արքայադուստրը»''' ({{lang-ru|«Спя́щая царе́вна»}}), [[Վասիլի Ժուկովսկի|Վասիլի Ժուկովսկու]] հեքիաթը՝ գրված 1831 թվականի օգոստոսի 26-ից մինչև սեպտեմբերի 12-ը [[Պուշկին (քաղաք)|Ցարսկոյե Սելոյում]]<ref>[https://rvb.ru/19vek/zhukovsky/02comm/301.htm Спящая царевна // В. А. Жуковский Собр. соч. в 4-х тт. Т. 3 Примечания]</ref>:։ Գեղարվեստական ինքնուրույն հեղինակային ստեղծագործություն է, որ գրվել է «[[Քնած գեղեցկուհին]]» ({{lang-de|Dornröschen}}) գերմանական ժողովրդական հեքիաթի (գտել է [[Գրիմ եղբայրներ]]ի մոտ) և «[[Քնած գեղեցկուհին|Անտառում քնած գեղեցկուհին]]» ({{lang-fr|La Belle au Bois Dormant}}, մշակվել է [[Շառլ Պերո]]յի կողմից) ֆրանսիական հեքիաթի սյուժեների մոտիվներով:մոտիվներով։ Հեքիաթն առաջին անգամ տպագրվել է «Европеец» ամսագրի 1832 թվականի № 1-ում (հունվար, էջ 24-37)՝ «Հեքիաթ քնած գեղցկուհու մասին» վերնագրով:վերնագրով։

1831 թվականի ամառը Ժուկովսկին և [[Ալեքսանդր Պուշկին|Պուշկինն]] անցկացրել են Ցարսկոյե Սելոյում:Սելոյում։ Այնտեղ նրանք մի յուրօրինակ վիճաբանություն են ունեցել. ով ավելի լավ հեքիաթ կգրի, որը նման կլինի ռուսական ժողովրդական ոճին:ոճին։ Երկու բանաստեղծների կյանքի այդ կողմի մասին [[Նիկոլայ Գոգոլ|Գոգոլը]], որը նրանց հետ էր, հիշել է. «Ամբողջ ամռանը ես ապրեցի Պավլովսկում և Ցարսկոյե Սելոյում... Գրեթե ամեն երեկո հավաքվում էինք մենք՝ Ժուկովսկին, Պուշկինը և ես:ես։ Որքա՜ն հրաշալիքներ դուրս եկան այդ մարդկանց գրիչներից:գրիչներից։ Պուշկինի... հեքիաթները ռուսական ժողովրդական են... Ժուկովսկին նույնպես ունի ռուսական ժողովրդական հեքիաթներ են... Զարմանահրաշ աշխատանք:աշխատանք։ Ժուկովսկունն անճանաչելի է»<ref>История русской поэзии, Том 1. ‎Институт русской литературы (Пушкинский дом) — Л.: Наука, 1968 — С. 258</ref>:։

Ժուկովսկին այդ թվականին գրել է «Հեքիաթ Բերենդեի թագավորի մասին» և «Քնած արքայադուստրը» հեքիաթները, իսկ Պուշկինը՝ «Հեքիաթ Սալթան թագավորի մասին» ստեղծագործությունը:ստեղծագործությունը։

Թագավորն ու թագուհին երկար ժամանակ երեխա չէին ունենում, այնուհետև ծնվեց երկար սպասված նրանց աղջիկը:աղջիկը։ Փոքրիկ արքայադստեր ծննդյան պատվին մեծ խնջույք է կազմակերպվում, որին հրավիրվում են թագավորությունում ապրող 12 կախարդուհիներից տասնմեկը:տասնմեկը։ Տասներկուերրորդը, որին չէին հրավիրել, վիրավորվում է:է։ Երբ կախարդուհիները արքայադստերն ամեն տեսակի բարիքներ էին ցանկանում, հայտնվում է տասներկուերորդն ու կանխագուշակում արքայադստեր մահը 15 տարեկանում [[իլիկ]]ի ծակոցից:ծակոցից։ Տասնմեկերորդ կախարդուհին, որը ոչինչ չէր հասցրել ցանկանալ, ասում է, որ դա ոչ թե մահ կլինի, այլ 300 տարի տևող քուն:քուն։

Թագավորը, վախենալով, հպատակներին արգելում է ընդհանրապես մանել և հրամայում է թագավորությունում հավաքել այն ամենը, ինչը կապված է մանելու հետ:հետ։ Նշանակված տարիքում աղջիկը, այնուամենայնիվ, մատն իլիկով ծակում է և քնում, նրա հետ քնում են նաև թագավորը, թագուհին և բոլոր հպատակները:հպատակները։

300 տարի անց նրան արթնացնում է արքայազնի համբույրը, նրա հետ արթնանում են և յուսները:յուսները։ Արքայազնն ամուսնանում է արքայադստեր հետ, և նրանք ապրու են երկար ու երջանիկ:երջանիկ։