«Վասիլ Կուտինչև»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ →‎Ծանոթագրություններ: մանր-մունր oգտվելով ԱՎԲ
չ Colon֊ը (:, U+003A) փոխարինում եմ հայերեն վերջակետով (։, U+0589)
 
Տող 21.
| Վիքիպահեստ =
}}
'''Վասիլ Իվանով Կուտինչև''' ({{ԱԾ}}), բուլղարացի սպա։ Նա իր ռազմական կարիերան սկսել է 1879 թվականին ` ավարտելով [[Սոֆիա]]յի ռազմական դպրոցը:դպրոցը։ 1885 թվականին նա դարձել է 5-րդ «Դունավ» հետևակային գնդի առաջին գումարտակի հրամանատար։
 
Նա մասնակցել է [[Սերբ-բուլղարական պատերազմ]]ին և նույն տարում դարձել է 5-րդ գնդի հրամանատար<ref>„Сръбско-българската война 1885“. Сборник документи, София, 1985 г., Военно издателство, с. 45</ref>:։ Կապիտան Կուտինչևը կռվել է Սլիվինստայի, Դրագոմանի Ղարևբրոդի և Պիրոտ ճակատամարտերում։
 
Պատերազմից հետո եղել է տարբեր գնդերի հրամանատար և 1904 թվականին նրան շնորհվել է [[Գեներալ մայոր]]-ի կոչում։ Չորս տարին անց Կուտինչևը նշանակվել է Առաջին բանակի հրամանատար, որը տեղակայված էր [[Բուլղարիա]]յի արևմուտքում։
Տող 29.
1912 թվականի օգոստոսի 2-ին ցար Ֆերդինանդը իր պաշտոնավարման 25- ամյակի առթիվ վեց անձի կոչումը Գեներալ Մայորից դարձրեց Գեներալ Լեյտնենանտ, այդ թվում նաև Կուտինչևինը։ Սա առաջին դեպքն էր Բուլղարիայի պատմության մեջ, որ ոչ պահեստազորային սպային տրվում է այսպիսի բարձր կոչում։
 
[[Առաջին Բալկանյան պատերազմ]]ի սկզբում Գեներալ Կուտինչևը դարձավ Առաջին բանակի հրամանատար, ով մասնակցեց [[Կիրկ Կիլիսեի ճակատամարտ|Կիրկ Կիլիսեի]], [[Լուլե Բուգասի ճակատամարտ|Լուլե Բուգասի]] և Չաթալջյայի ճակատամարտերում<ref>'''Славова''', '''С.''', '''Дойнова''', '''Ц.''', „Балканската война през погледа на един французин&nbsp;— сборник от документи“, София, 1977 г., Военно Издателство, с. 57-58</ref>:։
 
Պատերազմի ավարտից հետո Կուտինչևը տեղափոխվեց հյուսիս արևմտյան [[Բուլղարիա]], որտեղ [[Երկրորդ Բալկանյան պատերազմ]]ի ընթացքում նա կռվեց սերբերի դեմ։ Մինչդեռ 1913 թվականի հուլիսի 16-ին Կուտինչևը դարձավ երկրորդ բանակի հրամանատար մինչև պատերազմի ավարտը։