«Շշուկներ և ճիչեր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ Colon֊ը (:, U+003A) փոխարինում եմ հայերեն վերջակետով (։, U+0589)
Տող 25.
| կայք =
}}
'''Շշուկներ և ճիչեր''' (շվեդերեն՝ Viskningar och rop, անգլերեն՝ Cries and Whispers), շվեդ աշխարհահռչակ կինոռեժիսոր [[Ինգմար Բերգման]]ի ֆիլմը՝ նկարահանված 1972 թվականին:թվականին։ Գլխավոր դերակատարներն են Լիվ Ուլմանը, Ինգրիդ Թուլինը, Հարիեթ Անդերսոնը և Կարի Սյուլվանը:Սյուլվանը։
Ֆիլմը արժանացել է քննադատների բարձր գնահատակններին և բազմաթիվ մրցանակաների:մրցանակաների։ Այն առաջադրվել է 5 Օսկար մրցանակի՝ այդ թվում նաև, որպես լավագույն ֆիլմ, որը բացառիկ երևույթ է օտարլեզու կինոների համար:համար։
Մի քանի անհաջող կինոնկարներից հետո "Շշուկներ և ճիչերը" իրական հաջողություն էր Բերգմանի համար:համար։
Ֆիլմի գլխավոր թեման մարդկային խորը հոգեբանական ապրումներն են:են։
[[Պատկեր:Taxinge_Näsby_slottet_02.JPG|thumb|left|200px|Ֆիլմի նկարահանման վայրը]]
 
== Սյուժե ==
"Շշուկներ և ճիչեր" ֆիլմը պատմում է երեք քույրերի՝ Ագնեսի, Մարիայի և Կարինի և նրանց տնային ծառայող Աննայի կյանքից մի քանի դրվագների մասին:մասին։
Դեպքերը տեղի են ունենում 19-րդ դարում, գեղեցիկ մի դղյակում, որտեղ ամեն ինչ կահավորված է կարմիր և սպիտակ գույներով:գույներով։
Ագնեսը հիվանդ է քաղցկեղով և արդեն գտնվում է մահվան շեմին:շեմին։ Նրա քույրերը՝ Մարիան և Կարինը, վերադարձել են հայրենի տուն, որպեսզի լինեն հիվանդ քրոջ կողքին:կողքին։ Երեք քույրերը երբեք մտերիմ չեն եղել և Ագնեսը ցանկանում է, որպեսզի իր վերջին օրերին հարթվեն նրանց միջև եղած խնդիրները:խնդիրները։ Նա իր քույրերին խնդրում է իր հետ սիրալիր վարվել, քանի որ երիտասարդ ժամանակ միշտ արժանացել է նրանց անտարբեր վերաբերմունքին:վերաբերմունքին։ Քույրերը մտերմանում են, սակայն դա շատ կարճ է տևում:տևում։
Տնային աշխատող Աննան, ով իր հերթին կորցրել է իր փոքր դստերը, Ագնեսին տալիս է իր ամբողջ սերն ու քնքշանքը:քնքշանքը։ Աննան խորը հավատացյալ է, և նույնիսկ նրանց քաղաքի քահանան ակնարկում է, որ Աննան իրենից ավել է հավատում Աստծուն:Աստծուն։
Ֆիլմը հիմնված է հիմնականում գլխավոր հերոսների հիշողությունների վրա:վրա։
Աննան հիշում է իր դստեր մա̕հը և ամեն առավոտ աղոթում է Աստծուն:Աստծուն։
Մարիան հիշում է, թե ինչպես է ավելի վաղ տարիքում իր ամուսնուն դավաճանել ընտանեկան բժշկի հետ:հետ։ Կարինը մտաբերում է տարբեր դրվագներ իր և իր ամուսնու ամուսնական բարդ կյանքից:կյանքից։ Մարիան և Կարինը չեն սիրում իրենց ամուսիններին:ամուսիններին։
Ագնեսը մահանում է սուր ցավերի նոպայից հետո:հետո։ Քույրերը սկսում են զբաղվել թաղման արարողություններով:արարողություններով։
Մարիան ցանկանում է էմոցիոնալ կապ հաստատել Կարինի հետ, սակայն վերջինը միշտ նրան կոպտում է:է։ Վերջում երկու քույրերը իրար ասում են իրենց հոգում կուտակվածը և որոշ ժամանակով մտերմանում են, սակայն դա նույնպես երկար չի տևում:տևում։
Ֆիլմի վերջում Աննան կարդում է Ագնեսի օրագիրը:օրագիրը։ Նա պատմում է իր կյանքի ամենաուրախ օրվա մասին, երբ իր քույրերի հ̕ետ բարձր տրամադրությամբ զբոսնում է այգում, այնուհետև նստում է ճոճանակի վրա:վրա։ Նա շնորհակալություն է հայտնում այդ կատարյալ երջանկության համար և հարցնում է, թե արդյոք դրան արժանակի է, թե ոչ:ոչ։
 
=== Գլխավոր դերեր ===
Տող 50.
 
=== Երաժշտությունը ===
Ֆիլմում օգտագործվել է Ֆրեդերիկ Շոպենի օպուս 17/4 մազուրկան՝ Կաբի Լարատեյի կատարմամբ և Յոհան Սեբաստիան Բախի թավջութակի 5-րդ սյուիտի սարաբանդան՝ Պիեռ Ֆուռնիեի կատարմամբ:կատարմամբ։
 
== Կարծիքներ և քննադատություններ ==
"Շշուկներ և ճիչեր" ֆիլմը արժանացել է քննադատների ամենաբարձր գնահատականներին:գնահատականներին։ Մասնագետները ֆիլմում գնահատում են Բերգմանի մարդկանց հոգեկան ներաշխարհ թափանցելու տաղանդը:տաղանդը։ Ֆիլմը համարվում է խորը էմոցիոնալ ապրումներ արտահայտող գլուխգործոց:գլուխգործոց։
 
Եվ Բերգմանը, և գլխավոր դերասանները արժանացել են տարբեր կինոմրցանակների:կինոմրցանակների։ Ֆիլմը Կաննի կինոփառատոնի ֆավորիտներից էր:էր։ Այն առաջադրվել է նաև 5 "Օսկար" մրցանակի:մրցանակի։
 
Իր հուշերում Ինգմար Բերգմանը գրում է, որ 1966 թվականին նկարահանված "Պերսոնա" և "Շշուկներ և ճիչեր" ֆիլմերում նա ինքն իրեն տվել է կատարյալ ազատություն և խորաթափանցություն՝ արտահայտելով այն, ինչ բառերը ի զորու չեն նկարագրել:նկարագրել։
 
{{Արտաքին հղումներ}}