Վիքիպեդիա

«Նեոստալինիզմ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
ավելացվեց Կատեգորիա:Իոսիֆ Ստալին ՀոթՔաթ գործիքով
չ Colon֊ը (:, U+003A) փոխարինում եմ հայերեն վերջակետով (։, U+0589)
Տող 25.
}}</ref>։
 
Վկայում է նաև [[Իոսիֆ Ստալին]]ի անձի պատմական վերականգնման փորձերը<ref>{{книга|автор=Стыкалин А. С.|заглавие=1968 год: "Пражская весна": историческая ретроспектива|место=М.|издательство=РОССПЭН|год=2010|серия=История сталинизма|страницы=390|страниц=806}}</ref><ref>{{книга|автор=Семанов С. Н.|заглавие=Леонид Брежнев|место=М.|издательство=Эксмо|страницы=320|страниц=439}}</ref><ref>{{книга|автор=Кувшинов В. А., Чунаков А. В.|заглавие=Политическая история России|место=М.|издательство=Издательство МГУ|год=1995|страницы=110|страниц=135|isbn=9785211032576}}</ref>:։
 
== Մեկնաբանություն ==
Գոյություն ունի նեոստալինիզմ տերմինի տարբեր մեկնաբանություններ:մեկնաբանություններ։ Այսպես, հրապարակախոս և հասարակական գործիչ Ռոյ Մեդվեդևն առաջարկում է նեոստալինիզմ եզրույթն օգտագործել հետևյալ երևույթները նկարագրելու համար. Ստալինի անձի պաշտամունքի վերականգնում, ստալինականի հետ քաղաքական ռեժիմի նույնացում, [[Ռուսաստան]]ի պատմության մեջ ստալինյան շրջանի կարոտախտիա, ստալինյան քաղաքականության իրականացման փորձեր, մասնավորապես՝ այդ շրջանին բնորոշ ահաբեկչության քաղաքականությանը վերադառնալու փորձեր<ref>Ferdinand Joseph Maria Feldbrugge, «Samizdat and political dissent in the Soviet Union», Brill, 1975, pg. 30, [https://books.google.com/books?id=a2mt8_9UF-8C&pg=PA30&dq=neo-Stalinism+rehabilitation&lr=&as_brr=3#v=onepage&q=neo-Stalinism%20rehabilitation&f=false] {{ref-en}}</ref>։
 
ԽՍՀՄ նախկին նախագահ [[Միխայիլ Գորբաչով]]ի կարծիքով՝ նեոստալինիզմը ստալինյան ռեժիմի չափավոր տարբերակն է՝ առանց լայնածավալ քաղաքական ռեպրեսիաների, բայց ենթադրում է քաղաքական ընդդիմախոսների հալածանք և տոտալ վերահսկողություն երկրի քաղաքական կյանքի և հասարակության մեջ քաղաքական ակտիվության ցանկացած դրսևորումների նկատմամբ<ref>[http://www.nzherald.co.nz/world/news/article.cfm?c_id=2&objectid=10369289 Outrage at revision of Stalin’s legacy]</ref><ref>For example, Katerine Clark defines Neo-Stalinism as praising «the Stalin era and its leaders… as a time of unity, strong rule and national honor», see ''The Soviet Novel: History as Ritual'', By Katerina Clark, Indiana University Press, 2000, ISBN 0-253-33703-8, 9780253337030, page 236 [https://books.google.com/books?id=kvgPcmtuf5YC&pg=PA236&dq=Neo-Stalinism+definition&ei=ZFkHSrnrO4fCM63X4O8I&client=firefox-a]. {{ref-en}}</ref>։
 
== Տերմինի պատմություն ==
Տրոցկիզմի ամերիկացի հետևորդ Հոլ Դրայփերը 1948 թվականին նեոստալինիզմ տերմինն օգտագործել է նոր քաղաքական գաղափարախոսությունը՝ խորհրդային քաղաքականության նոր փուլը, նշելու համար, որը նա նշել է որպես ռեակցիոն տենդենց, որն սկսվել է 1930-ական թվականների կեսերի ժողովրդական ճակատներում:ճակատներում։ Դրայփերը գրել է, որ նեոստալինիզմի գաղափարախոսները ֆենոմենի, ֆաշիզմի և ստալինիզմի միայն մի փոքր մասն են, որը ուրվագծում է նեովարիզմի հասարակական և քաղաքական ձևերը<ref>[http://www.marxists.org/archive/draper/1948/01/neostal.htm Draper, Hal. «Neo-Stalinism: Notes on a New Political Ideology».] {{ref-en}}</ref>։
 
Ֆրեդերիկ Կոպլստոնի կարծիքով` նեոստալինիզմը ենթադրում է Ռուսաստանի և նրա պատմության հանդեպ որոշակի փառավոր ֆիլմ:ֆիլմ։ Այն, ինչ անվանում են նեոստալինիզմ, ոչ միայն վերահսկելու, ենթարկեցնելու, ճնշելու և պարտադրելու ձգտումն է, այլև ցանկության դրսևորում է, որ Ռուսաստանը, օգտվելով արևմտյան գիտությունից և արևմտյան տեխնոլոգիաներից, խուսափի քայքայումից՝ ընդունելով «այլասերվող» [[Արևմուտք]]ի արժեքները և հետևի զարգացման սեփական ուղուն<ref>Copleston, Frederick, S.J. ''A History of Philosophy: Russian Philosophy''. Continuum International Publishing Group, 2003. ISBN 0-8264-6904-3, ISBN 978-0-8264-6904-5 P. 403. {{ref-en}}</ref>։
 
Քաղաքական աշխարհագրագետ Դենիս Շոուն ԽՍՀՄ-ը համարում է որպես նեոստալինիստական պետություն մինչև 1985 թվականը` վերակառուցման սկսումը:սկսումը։ Դ. Շոուն նեոստալինիզմը սահմանում է որպես պլանային տնտեսություն և բարձր զարգացած ռազմարդյունաբերական համալիր քաղաքական համակարգ<ref>Shaw, Denis J.B. Russia in the Modern World: A New Geography. Wiley-Blackwell, 1999. ISBN 0631181342, ISBN 9780631181347. Pp. 81-84. {{ref-en}}</ref>։
 
ԱՄՆ ԿՀՎ-ի 1969 թվականի զեկույցում ասվում էր. «1960-ական թվականների ընթացքում ստալինիզմի և նեոստալինիզմի միջև տարբերությունը որոշվում էր հետևյալ կերպ. խորհրդային առաջնորդները չեն վերադառնում Ստալինի կառավարման երկու ծայրահեղություններին՝ միանձնյա բռնապետություն և զանգվածային ահաբեկչություն»:։ Այդ պատճառով, ինչպես նշվում է զեկույցում, խորհրդային առաջնորդների քաղաքականությունը Ստալինից հետո պետք է սահմանվի «ավելի շուտ որպես նեոստալինիզմ, քան ստալինիզմ»<ref>[http://www.faqs.org/cia/docs/61/0000234137/NEO-STALINISM:-WRITING-HISTORY-AND-MAKING-POLICY.html «Neo-Stalinism: Writing History and Making Policy.» Intelligence Report. Central Intelligence Agency, Directorate of Intelligence. ''CIA Released Documents''. ''FAQs.org''.] {{ref-en}}</ref>։
 
Ամերիկացի գրականագետ Կատերինա Քլարկը նեոստալինիստ գրողների ստեղծագործությունը նկարագրում է որպես «հիշեցում ստալինյան դարաշրջանի և նրա առաջնորդների մասին որպես միասնության, ուժեղ իշխանության և ժողովրդական հպարտության ժամանակ<ref>Clark, Katerina. ''The Soviet Novel: History as Ritual'' Indiana University Press, 2000, ISBN 0-253-33703-8 ISBN 978-0-253-33703-0 page 236 [https://books.google.com/books?id=kvgPcmtuf5YC&pg=PA236&dq=Neo-Stalinism+definition&ei=ZFkHSrnrO4fCM63X4O8I&client=firefox-a]. {{ref-en}}</ref>։
Տող 46.
Որոշ սոցիալիստներ պնդում են, որ ժամանակակից [[Չինաստան]]ը նեոստալինիստական պետություն է<ref>[http://archive.workersliberty.org/wlmags/wl58/china1.htm «Stalinist China at 50: Where is neo-Stalinist China Going?» ''Workers Liberty'' 58.] {{ref-en}}</ref>։ [[Հյուսիսային Կորեա]]ն արևմտյան աղբյուրներում նկարագրվում է որպես նեոստալինիստական պետություն, թեև Հյուսիսային Կորեայում մարքսիզմ-լենինիզմի գաղափարախոսությունը լիովին փոխարինված է 1992 թվականին չուչհեի գաղափարներով, երբ նոր Սահմանադրությունից ամբողջությամբ հանվել են մարքսիստական-լենինյան գաղափարախոսության հղումները, որոնք պահպանվել են նրանում չուչհեի առաջին ընդունումից հետո որպես պաշտոնական գաղափարախոսություն 1970-ական թվականներին<ref>By Sŭng-hŭm Kil, Soong Hoom Kil, Chung-in Moon. ''Understanding Korean Politics: An Introduction''. SUNY Press, 2001. ISBN 0-7914-4889-4 ISBN 978-0-7914-4889-2 P. 275. {{ref-en}}</ref>։
 
Սապարմուրատ Նիյազովի ռեժիմը [[Թուրքմենստան]]ում XX-XXI դարի վերջին-XXI դարի սկզբին արևմտյան մամուլում երբեմն նշվում էր որպես նեոստալինիստական (հատկապես այն, ինչ վերաբերում էր Նիյազովի անձի պաշտամունքին):։ Հաճախ [[Ուզբեկստան]]ում ռեժիմն անվանում են Իսլամ Քարիմովի նեոստալինիստական ավտորիտար (բայց ոչ կոմունիստական)<ref>Juergensmeyer, Mark. ''The Oxford Handbook of Global Religions''. Oxford University Press US, 2006. ISBN 0-19-513798-1, ISBN 978-0-19-513798-9. P. 460.</ref><ref>Thornton, William H. ''New world empire: civil Islam, Terrorism, and the Making of Neoglobalism''. Rowman & Littlefield, 2005. ISBN 0-7425-2941-X ISBN 978-0-7425-2941-0 P. 134. {{ref-en}}</ref>։
 
== Ծանոթագրություններ ==
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Նեոստալինիզմ» էջից