«Ժան Պիեռ Կորտո»–ի խմբագրումների տարբերություն
Նոր էջ «{{Տեղեկաքարտ Անձ}} '''Ժան Պիեռ Կորտո''' ({{lang-fr|Jean-Pierre Cortot}}, {{ԱԾ}}), ֆրանսիացի քանդակագործ։ == Կենսագրութ...»: |
(Տարբերություն չկա)
|
07:19, 18 Մարտի 2021-ի տարբերակ
Ժան Պիեռ Կորտո (ֆր.՝ Jean-Pierre Cortot, օգոստոսի 20, 1787[1][2][3][…], Փարիզ, Ֆրանսիայի թագավորություն[4] - օգոստոսի 12, 1843[1][2][3][…], Փարիզ[4]), ֆրանսիացի քանդակագործ։
| Ժան Պիեռ Կորտո ֆր.՝ Jean-Pierre Cortot | |
|---|---|
.jpg) | |
| Ծնվել է | օգոստոսի 20, 1787[1][2][3][…] |
| Ծննդավայր | Փարիզ, Ֆրանսիայի թագավորություն[4] |
| Մահացել է | օգոստոսի 12, 1843[1][2][3][…] (55 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Փարիզ[4] |
| Գերեզման | Պեր Լաշեզ |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Ֆրանսիա[1] |
| Կրթություն | Փարիզի Գեղեցիկ արվեստների ազգային բարձրագույն դպրոց և Հռոմի ֆրանսիական ակադեմիա (1813)[5] |
| Երկեր | fontaines de la place des Vosges? |
| Մասնագիտություն | քանդակագործ |
| Աշխատավայր | Փարիզի Գեղեցիկ արվեստների ազգային բարձրագույն դպրոց |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
| Անդամություն | Գեղեցիկ արվեստների ակադեմիա |
 Jean-Pierre Cortot Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն
Կորտոն ծնվել է Փարիզում։ Ավարտել է Գեղարվեստի ազգային բարձրագույն դպրոցը: 1809 թվականին պարգևատրվել է Հռոմեական մրցանակով և հնարավորություն է ստացել ուղևորվել Հռոմ, որտեղ հաստատվել է Մեդիչիների առանձնատանը և աշխատել է 1810-1813 թվականներին:
Կորտոն աշխատել է 18-րդ դարի երկրորդ կեսի ակադեմիական նեոկլասիցիզմի ոճով` խստորեն հետևելով հույն-հռոմեական ավանդույթներին: Կյանքի վերջում նրա արվեստն սկսել է ձեռք բերել ավելի ռոմանտիկ արտահայտում:
1825 թվականին Կորտոն դարձել է Գեղարվեստի ակադեմիայի անդամ և նշանակվել է Դպրոցի ուսուցիչ` որպես Շառլ Դյուպատիի հետնորդ: 1841 թվականին պարգևատրվել է Պատվո լեգեոնի շքանշանով:
Նրա ուսանողներից են եղել Ժոզեֆ-Մարիուս Ռամյուն, Ժան Ժակը, Պիեռ-Շարլ Սիմարը, Ժան Օգյուստ Բարրը և անիմալիստ Պիեռ Լուի Ռույյարը։
Կորտոն մահացել է Փարիզում և թաղվել է Պեր Լաշեզ հայտնի գերեզմանոցում։ Մոնմարտրում նրա անունով փողոց է անվանակոչվել։
Գործունեություն
Կորտոյի ամենահայտնի և վեհ քանդակներից է «Ռուանը», որը գտնվում է Փարիզում։ Այն տեղակայված է Կոնկորդի հրապարակում և լրացնում է ութ քանդակների քանդակախումբը, որոնցից յուրաքանչյուրը խորհրդանշում է Ֆրանսիայի խոշոր քաղաքները: Քանդակը ինքնին ներկայացնում է գահին վեհորեն նստած մի կին:
Կորտոյի ևս մեկ հայտնի աշխատանք է «1810 թվականի հաղթանակ» քանդակը, որը պատկերում է աշխարհը` թագավորի ոտքերի տակ։ Այն տեղակայված է Փարիզում, Հաղթական կամարի վրա, Ելիսեյան դաշտերի կողմից, Շառլ դե Գոլի հրապարակի 8-րդ շրջանում, որը կանգնեցվել է 1806-1836 թվականներին, ճարտարապետ Ժան Շալգրենիի կողմից՝ Նապոլեոն կայսեր հրամանով` իր «Մեծ բանակի» հաղթանակները նշանավորելու համար:
Ծանոթագրություններ
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 RKDartists (նիդերլ.)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Jean-Pierre Cortot // Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2017. — ISBN 978-0-19-977378-7 — doi:10.1093/BENZ/9780199773787.ARTICLE.B00042808
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Deutsche Nationalbibliothek Record #116685743 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ AGORHA (ֆր.) — 2009.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժան Պիեռ Կորտո» հոդվածին։ |
| Ժան Պիեռ Կորտո ֆր.՝ Jean-Pierre Cortot | |
|---|---|
| | |
| Ծնվել է | օգոստոսի 20, 1787[1][2][3][…] |
| Ծննդավայր | Փարիզ, Ֆրանսիայի թագավորություն[4] |
| Մահացել է | օգոստոսի 12, 1843[1][2][3][…] (55 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Փարիզ[4] |
| Գերեզման | Պեր Լաշեզ |
| Քաղաքացիություն | Ֆրանսիա[1] |
| Կրթություն | Փարիզի Գեղեցիկ արվեստների ազգային բարձրագույն դպրոց և Հռոմի ֆրանսիական ակադեմիա (1813)[5] |
| Երկեր | fontaines de la place des Vosges? |
| Մասնագիտություն | քանդակագործ |
| Աշխատավայր | Փարիզի Գեղեցիկ արվեստների ազգային բարձրագույն դպրոց |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
| Անդամություն | Գեղեցիկ արվեստների ակադեմիա |
| Jean-Pierre Cortot Վիքիպահեստում | |
Ժան Պիեռ Կորտո (ֆր.՝ Jean-Pierre Cortot, օգոստոսի 20, 1787[1][2][3][…], Փարիզ, Ֆրանսիայի թագավորություն[4] - օգոստոսի 12, 1843[1][2][3][…], Փարիզ[4]), ֆրանսիացի քանդակագործ։
Կենսագրություն
Կորտոն ծնվել է Փարիզում։ Ավարտել է Գեղարվեստի ազգային բարձրագույն դպրոցը: 1809 թվականին պարգևատրվել է Հռոմեական մրցանակով և հնարավորություն է ստացել ուղևորվել Հռոմ, որտեղ հաստատվել է Մեդիչիների առանձնատանը և աշխատել է 1810-1813 թվականներին:
Կորտոն աշխատել է 18-րդ դարի երկրորդ կեսի ակադեմիական նեոկլասիցիզմի ոճով` խստորեն հետևելով հույն-հռոմեական ավանդույթներին: Կյանքի վերջում նրա արվեստն սկսել է ձեռք բերել ավելի ռոմանտիկ արտահայտում:
1825 թվականին Կորտոն դարձել է Գեղարվեստի ակադեմիայի անդամ և նշանակվել է Դպրոցի ուսուցիչ` որպես Շառլ Դյուպատիի հետնորդ: 1841 թվականին պարգևատրվել է Պատվո լեգեոնի շքանշանով:
Նրա ուսանողներից են եղել Ժոզեֆ-Մարիուս Ռամյուն, Ժան Ժակը, Պիեռ-Շարլ Սիմարը, Ժան Օգյուստ Բարրը և անիմալիստ Պիեռ Լուի Ռույյարը։
Կորտոն մահացել է Փարիզում և թաղվել է Պեր Լաշեզ հայտնի գերեզմանոցում։ Մոնմարտրում նրա անունով փողոց է անվանակոչվել։
Գործունեություն
Կորտոյի ամենահայտնի և վեհ քանդակներից է «Ռուանը», որը գտնվում է Փարիզում։ Այն տեղակայված է Կոնկորդի հրապարակում և լրացնում է ութ քանդակների քանդակախումբը, որոնցից յուրաքանչյուրը խորհրդանշում է Ֆրանսիայի խոշոր քաղաքները: Քանդակը ինքնին ներկայացնում է գահին վեհորեն նստած մի կին:
Կորտոյի ևս մեկ հայտնի աշխատանք է «1810 թվականի հաղթանակ» քանդակը, որը պատկերում է աշխարհը` թագավորի ոտքերի տակ։ Այն տեղակայված է Փարիզում, Հաղթական կամարի վրա, Ելիսեյան դաշտերի կողմից, Շառլ դե Գոլի հրապարակի 8-րդ շրջանում, որը կանգնեցվել է 1806-1836 թվականներին, ճարտարապետ Ժան Շալգրենիի կողմից՝ Նապոլեոն կայսեր հրամանով` իր «Մեծ բանակի» հաղթանակները նշանավորելու համար:
Ծանոթագրություններ
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 RKDartists (նիդերլ.)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Jean-Pierre Cortot // Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2017. — ISBN 978-0-19-977378-7 — doi:10.1093/BENZ/9780199773787.ARTICLE.B00042808
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Deutsche Nationalbibliothek Record #116685743 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ AGORHA (ֆր.) — 2009.
| | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժան Պիեռ Կորտո» հոդվածին։ |