«Միրեյ Մատյո»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8 |
չ Colon֊ը (:, U+003A) փոխարինում եմ հայերեն վերջակետով (։, U+0589) |
||
Տող 28.
Միրեյ Մատյոն ծնվել է 1946 թվականին ֆրանսիական Ավինյոն քաղաքում։ Ընտանիքի 14 երեխաներից առաջինն էր, ամենափոքր եղբայրը ծնվեց, երբ նա արդեն տեղափոխվել էր Փարիզ։ Հայրը՝ Ռոջերը, բնիկ Ավինյոնից էր, մայրը՝ Մարսել-Սոֆին (ծնված Պուարերում), Դունկիրկից էր և Ավինյոն էր եկել որպես [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի փախստական՝ 1944 թվականին տատիկի մահից և մոր անհետանալուց հետո։ Ռոջերը հոր հետ աշխատում էր Սան Վերան գերեզմանատան մուտքի մոտ տեղակայված քարի արհեստանոցում։ Մատյո ընտանիքի 5 սերունդներ եղել են որմնադիրներ։ Այսօր այդ խանութը կոչվում է « La Marbrerie Mathieu-Mardoyan» և շարունակում է պատկանել ընտանիքին։ Մատյո ընտանիքն ապրում էր աղքատության մեջ, մինչև 1954 թվականին տեղափոխվում են գերեզմանատան շրջակայքի Մալպեյնե բնակավայրը։ 1961 թվականին տեղափոխվում են քաղաքի հարավարևելյան հատվածի Croix des Oiseaux –ի ավելի մեծ բնակարան։
Ռոջերը երազում էր երգիչ դառնալ, սակայն հայրը՝ Արկադը, դեմ էր և որդուն հորդորում էր իր երեխաներից մեկին եկեղեցում իր հետ երգել սովորեցնի։ Միրեյը իր օպերային կատարումն ընդգրկել է1968 թվականին Սուրբ Ծննդյան ալբոմում։ Միրեյն առաջին անգամ հանդիսատեսի դիմաց վճարովի հանդես է եկել Սուրբ Ծննդյան գիշերը 1950 թվականին՝ որպես մրցանակ ստանալով սառնաշաքար։ Վճռորոշ պահ էր, երբ տեսավ [[Էդիթ Պիաֆ]]ին հեռուստացույցով երգելիս<ref>[http://www.francebleu.fr/evenements/musique/mireille-joue-domicile-1898140 Mireille Mathieu fête son demi siècle de chanson par deux récitals dans sa ville natale.]</ref>
Դիսլեքսիայի պատճառով դպրոցում լավ չէր սովորում և լրացուցիչ մեկ տարի ևս պահանջվեց այն ավարտելու համար։ Ի ծնե ձախլիկ էր, և ուսուցիչները հաճախ քանոնով հանդիմանում էին, երբ նկատում էին, որ ձախով է գրում։ Միրեյը դարձավ աջլիկ, չնայած ձախ ձեռքը բավականին շարժուն է նույնիսկ երգելիս։ Ունի բացառիկ հիշողություն և երբեք չի օգտվում հուշարարից։ 1960 թվականին՝ 14 տարեկանում թողեց ուսումը և սկսեց աշխատել արվարձանի հարավարևելյան հատվածի տեղական գործարաններից մեկում՝ միաժամանակ օգնելով ընտանիքին և վճարելով իր երգերի դասերի դիմաց։ Աշխատավայրում հայտնի էր դարձել ընդմիջումներին կամ աշխատանքի ընթացքում երգելով։ Ծնողների նման նա ցածրահասակ է՝ 1.52 սմ։ Քույրը՝ Մոնիկան, (ծնված 1947) նրա հետ աշխատում էր գործարանում։ Գործարանի փակվելուց հետո քույրերի՝ Մոնիկայի և Քրիստինայի հետ Միրեյն ամառային ճամբարում աշխատում էր որպես երիտասարդների խորհրդատու, մինչև իր փառքին հասնելը։ Հենց այս ճամբարում էր, որ գնչուն գուշակեց նրա ճակատագիրը։
Տող 37.
Միրեյը իր կարիերան սկսել է մասնակցելով Ավինյոնի ամենամյա երգի մրցույթին “On Chante dans mon Quartier” («Երգում ենք իմ հարևանությունում»). Լուսանկարները պատկերում են այդ մրցույթը՝ էժանագին վարագույրներ, մեկ լուսարձակ, 20 ոտնաչափ տարածքով բեմահարթակ, որտեղ տեղավորվում էին երգիչը, մեծ դաշնամուրը և երաժիշտները։ Հանդիսատեսները հիմնականում երիտասարդներ էին, ժյուրին նստած էր բեմի դիմաց։ Երգել թույլատրում էին նրանց, ովքեր պայմանագիրը ստորագրել էին ներկայացումից շաբաթներ առաջ։
Միրեյը մասնավոր երգի դասերի էր հաճախում Ավինյոնում դաշնամուրի ուսուցիչ Լաուր Կլիերի մոտ, ով բնույթով լինելով համառ՝ գրում էր երգեր, որոնք անհամապատասխան էին երիտասարդ աղջկա համար։ 1962 թվականին երգելով "Les cloches de Lisbonne" (Լիսաբոնի զանգերը) առաջին մրցույթում և 1963 թվականին երգելով Էդիթ Պիաֆի "L'Hymne à l'amour" (Սիրո հիմնը) Միրեյը պարտվում է։ 1964 թվականին նա հաղթում է մրցույթում Պիաֆի մեկ այլ երգով՝ La Vie en rose" (Կյանքը վարդերի մեջ)` շահելով անվճար ուղևորություն դեպի Փարիզ և հեռուստատեսային հաղորդման
== Առաջընթաց (1965-1967) ==
1965 թվականի նոյեմբեր 21-ին Միրեյը ներկայանում է ֆրանսիացի հեռուստադիտողներին «Jezebel» երգի կատարմամբ, ինչը մեծ իրարանցում է առաջացնում։ Շատերը կարծում են, որ բեմում կրկին հանդես է գալիս [[Էդիթ Պիաֆ]]ը, այնքան նման էր Միրեյի ձայնը Պիաֆի ձայնին, ով կյանքից հեռացել էր 1963 թվականին։ 1965 թվականի գալա համերգի ժամանակ Միրեյը հանդիպում է իր ապագա մենեջերին՝ Ջոնի Սթարքին<ref>[http://www.lexpress.fr/actualites/1/culture/mireille-mathieu-pour-la-premiere-fois-en-concert-en-israel_1029610.html# Մեթյեն առաջին անգամ Իսրայելում համերգ է տալիս]</ref>
1966 թվականի Սուրբ Ծննդյան երեկոյին Միրեյը բեմ բարձրացավ Ֆրանսիա «Օլիմպիա» դահլիճում։ Համերգին ներկա էին ֆրանսիական բազմաթիվ աստղեր։ Միրեյը հանդիսատեսին բաժանեց հարցաթերթիկ հետևյալ հարցերով.
Տող 52.
Կարիերայի սկզբում Միրեյը շեշտադրված հարավային ավինյոնյան ակցենտ ուներ, շփոթում էր հնչյունները, չգիտեր նոտաները։ Բեմում չգիտեր ինչպես շարժվել, ծիծաղում էր մենեջերի հորդորով։ Առոգանությունը բարելավելու համար սկսեց լեզվի դասընթացների հաճախել, զբաղվել շնչառական մարմնամարզությամբ, շտկում էր քայլվածքը, բարձր հասարակությունում պահելաձև և օտար լեզուներ սովորեց։ Ավելի հեշտորեն սովորեց գերմաներեն, քան անգլերեն։ Առոգանությունն ամբողջովին շտկել նա չկարողացավ, ինչի մասին նա հանդիսատեսին պատմում է երգով. J’Ai Gardé L’Accent («Ես պահպանեցի իմ առոգանությունը»)։
2005 թվականին Միրեյը Փարիզի «Օլիմպիա» դահլիճում մի շարք համերգներ տվեց՝ նվիրված 40-ամյա գործունեությանը, որի հիման վրա նկարահանվեց երգչուհու առաջին տեսախտասկավառակը (DVD)։ 2014 թվականին նույն դահլիճում նա նշեց իր գործունեության 50- ամյակը<ref>[http://www.lefigaro.fr/flash-actu/2012/07/23/97001-20120723FILWWW00460-mireille-mathieu-rend-hommage-a-piaf.php Mireille Mathieu rend hommage à Piaf ]</ref>
== Բարեգործություն ==
Միրեյը հայտնի է իր բարեգործական աշխատանքներով։ Այցելում է մանկատներ, շփվում երեխաների հետ, համերգներ տալիս նրանց համար, պարապում շնորհալիների հետ։ Սուրբ Ծննդյան և Զատիկի տոներին նվերներ է ուղարկում մանկատներ։ «Իմ երեխան չունեմ, բայց շատ երեխաներ իմ հոգատարության կարիքն ունեն»
== Ընտանիք ==
Ամուսնացած չի եղել և երեխաներ չունի։ Նրան կատակով «Ավինիոնի կույս» են անվանում, քանի որ նա իր ողջ կյանքն անմնացորդ նվիրել է երգին՝ մոռանալով անձնական կյանքի մասին<ref>[http://ladynews.am/arm/news/2413/im-bakhty-berel-e-es-tsnvel-em-sarsapeli-aghqatutyan-mej-mirey-matyo Իմ բախտը բերել է` ես ծնվել եմ սարսափելի աղքատության մեջ.Միրեյ Մատյո]</ref>
== Պարգևներ ==
| |||