«Միխայիլ Չուլակի (կոմպոզիտոր)»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Միխայիլ Չուլակի''' ({{lang-ru|Михаи́л Ива́нович Чула́ки}}, {{ԱԾ}}), խորհրդային կոմպոզիտոր, երաժշտա-հասարակական գործիչ, ուսուցիչ, պրոֆեսոր:պրոֆեսոր։ 1955-1970 թվականներին եղել է [[Մեծ թատրոն]]ի տնօրեն:տնօրեն։ [[ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ]] ([[1969]]), երկրորդ աստիճանի [[Ստալինյան մրցանակ|Ստալինյան երեք մրցանակների]] դափնեկիր ([[1947]], [[1948]], [[1950]])<ref>{{Из БСЭ|заглавие=Чулаки Михаил Иванович}}</ref>:

Ծնվել է 1908 թվականի նոյեմբերի 6-ին (19) [[Սիմֆերոպոլ]]ում՝ Սիմֆերոպոլի շրջանային դատարանի դատավոր Իվան Չուլակի ընտանիքում<ref>Список чинам Таврической губернии на 1908 год // Адрес-календарь и справочная книга Таврической губернии на 1908 год. — Симферополь : Таврическая Губернская Типография, 1908. — С. 32</ref>:։

1931 թվականին ավարտել է Նիկոլայ Ռիմսկի-Կորսակովի անվան [[Սանկտ Պետերբուրգի կոնսերվատորիա]]յի Վլադիմիր Շչերբաչովի դասարանը:դասարանը։ 1937-1939 թվականներին եղել է Լենինգրադի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի տնօրեն և գեղարվեստական ղեկավար:ղեկավար։ ԽՍՀՄ մշակույթի նախարարությունում, ԽՍՀՄ Կոմպոզիտորների միությունում և [[ՌԽՖՍՀ]] [[Ռուսաստանի Դաշնության քննչական կոմիտե|Քննչական կոմիտեում]] զբաղեցրել է մի շարք պատասխանատու պաշտոններ:պաշտոններ։ 1943 թվականից եղել է [[Խորհրդային Միության կոմունիստական կուսակցություն|Խորհրդային Միության կոմունիստական կուսակցության]] անդամ:անդամ։

1955-1970 թվականներին (ընդմիջումով) եղել է Մեծ թատրոնի տնօրեն ու գեղարվեստական ղեկավար:ղեկավար։ Կազմակերպել է թատերախմբի առաջին շրջագայությունները արտասահման և առաջին փոխադարձ հյուրախաղերը Լա Սկալա թատրոնի հետ, որոնք շարունակական դարձան ռուսական երաժշտական թատրոնի համար:համար։

1962 թվականից եղել է [[Մոսկվայի Չայկովսկու անվան պետական կոնսերվատորիա]]յի պրոֆեսոր:պրոֆեսոր։

Եղել է [[Ռուսաստանի Խորհրդային Ֆեդերատիվ Սոցիալիստական Հանրապետություն|ՌԽՖՍՀ]] 6-րդ և 7-րդ գումարման Գերագույն խորհրդի [[պատգամավոր]]:։

* Առաջին կին` Ելենա Չուլակին (1908-1988), նկարիչ, գրաֆիկ, փորագրիչ:փորագրիչ։

Մի քանի բալետների հեղինակ («Երևակայական փեսացուն», «Պատանեկություն», «Երկու աստվածների ծառան», «Տերտերի և նրա Բալդի ծառայի հեքիաթը»):։

Սերգեյ Պրոկոֆևի երաժշտության հիման վրա, որը գրվել էր Ս. Էյզենշտեյնի «Իվան Ահեղը» ֆիլմի համար, կազմել է համանուն բալետ, որը 1975 թվականին բալետմեյստր Յուրի Գրիգորևիչի կողմից ներկայացվել է [[Մեծ թատրոն]]ում:ում։

«Սինֆոնիկ նվագախմբի գործիքները» ([[Ռուսերեն|ռուս.]]՝ Инструменты симфонического оркестра) գրքի հեղինակ, որը մի քանի անգամ վերահրատարակվել է<ref>{{книга|автор=Чулаки М.|заглавие=Инструменты симфонического оркестра|место=М.|издательство=Музыка|год=1972|страниц=177}}</ref><ref>{{книга|автор=Чулаки М.|заглавие=Инструменты симфонического оркестра|ссылка=|место=М.|издательство=Композитор - Санкт-Петербург|год=2004|страниц=224|серия=|isbn=5-7379-0260-9|тираж=2000}} {{ref-ru}}</ref>:։ Միխայիլ Չուլակին նաև հումորային հիշողությունների հեղինակ է. «Ես եղել եմ Մեծ թատրոնի տնօրեն» ([[Ռուսերեն|ռուս.]]՝ Я был директором Большого театра):

*1948՝ Ստալինյան 2-րդ աստիճանի մրցանակ, 1946 թվականին [[Միխայլովսկի թատրոն]]ում բեմադրված [[Կառլո Գոլդոնի]]ի «Ենթադրյալ փեսացուն» բալետի համար:համար։

*1950՝ Ստալինյան 2-րդ աստիճանի մրցանակ, 1949 թվականին [[Միխայլովսկի թատրոն]]ում բեմադրված «Պատանեկություն» (1947) բալետի համար:համար։

*1963՝ [[ՌԽՖՍՀ վաստակավոր արտիստ]]<ref>Указ Президиума Верховного Совета РСФСР от 31 мая 1963</ref>:։

*1969՝ [[ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ]]<ref>Указ Президиума Верховного Совета РСФСР от 4 февраля 1969</ref>:։