«Մերլեզոնյան բալետ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Մերլեզոնյան բալետ''' (հաճախ նաև` Մարլեզոնյան բալետ, {{lang-fr|Le ballet de la Merlaison}}, ֆրանսերենից բառացի թարգմանաբար նշանակում է «Կեռնեխի բալետը», այսինքն` «Բալետ կեռնեխների որսի մասին»), բալետ, որը բեմադրել է [[Ֆրանսիա|ֆրանսիայի]] թագավոր [[Լյուդովիկոս XIII Արդար|Լյուդովիկոս XIII-ը]], բաղկացած է 16 գործողությունից:գործողությունից։ Նման պալատական բալետների անցկացման ավանդույթը հայտնվել է Ֆրանսիայում [[Հենրի III (Ֆրանսիա)|Հենրիխ III-ի]] կառավարության տարիներին և ծաղկում է ապրել Լյուդովիկոս XIII-ի դարաշրջանում:դարաշրջանում։ Այս բալետները հաճախ զուգակցվելով [[Խորեոգրաֆիա|խորեոգրաֆիայի]], վոկալ և գործիքային երաժշտության, [[Պոեզիա|պոեզիայի]] և [[թատրոն]]ի հետ, եղել են գունեղ ներկայացումներ, որոնք կատարում էին թագավորական ընտանիքի անդամները, պալատականները և պրոֆեսիոնալ պարողները:պարողները։

Մերլեզոնյան բալետը ներկայացվել է 1635 թվականի մարտի 15-ին, Շանտիյի պալատում և մարտի 17-ին` Ռոյմոնի աբբայությունում:աբբայությունում։ Լուի XIII-ը մանկուց հրապուրված լինելով երաժշտությամբ և պարով` ստացել է փայլուն երաժշտական կրթություն և հանդես է եկել որպես Մերլեզոնյան բալետի հեղինակ (նաև սյուժեի, երաժշտության, խորեոգրաֆիայի, ձևավորման էսքիզների և զգեստների հեղինակ):։ Բալետի սյուժետային հիմք է հանդիսացել [[կեռնեխներ]]ի [[Որսորդություն|որսը]], որը թագավորի սիրած զվարճանքներից մեկն էր:էր։ Հենց ինքը Լուին բալետում կատարել է երկու փոքր դերեր` մարմնավորելով խայծերի վաճառականի (3-րդ գործողության մեջ) և գյուղացու (13-րդ գործողության մեջ)<ref name="GREENE">{{книга|автор=David Mason Greene (edited by Albert M. Petrak)|часть=Louis XIII, King of France

|заглавие=Biographical Encyclopedia of Composers|ссылка=https://books.google.com/books?id=m3S7PIxe0mwC&pg=PA123&dq=%22ballet+de+la+merlaison%22&lr=&sig=Ial6PBf8vjIBaH9gAczKJokzT70|место=|издательство=Reproducing Piano Roll Fnd.|год=1985|страницы=123|страниц=1348|isbn=0385142781}}{{ref-en}}</ref><ref name="MOOTE">{{книга|автор=A. Lloyd Moote|часть=The Legacy of Louis XIII|заглавие=Louis XIII, the Just|ссылка=https://books.google.com/books?id=hN1jNHR6BZAC&pg=PA268&dq=%22ballet+de+la+merlaison%22&lr=&sig=8SlncJjbLBnrdXZqEhEdrsmCBPk|место=|издательство=University of California Press|год=1989|страницы=268|страниц=417|isbn=0520075463}}{{ref-en}}</ref><ref name="BUELOW">{{книга|автор=George J. Buelow|часть=The Baroque in France|заглавие=A History of Baroque Music|ссылка=https://books.google.com/books?id=aw1TTtpp4FwC&pg=PA155&dq=%22ballet+de+la+merlaison%22&lr=&sig=gnj-nP2HfRUqooIXenUrMub-fqY|место=|издательство=Indiana University Press|год=2004|страницы=155|страниц=701|isbn=0253343658}}{{ref-en}}</ref><ref name="MAGNE">{{книга|автор=Эмиль Мань.|заглавие=Повседневная жизнь в эпоху Людовика XIII|оригинал=Emile Magne. La vie quotidienne au temps de Louis XIII. D'apres des documents inedits. Paris, Librairie Hachette, 1942{{ref-fr}}|место=СПб.|издательство=Евразия|год=2002|страницы=|страниц=288|серия=Clio cotidiana|isbn=5-8071-0101-4}}</ref>:։

1967 թվականին ''Nonesuch RecordsВ'' ամերիկյան [[Ձայնագրման լեյբլ|լեյբլը]] թողարկել է [[ձայնապնակ]] (կատալոգային համարը H-71130) 11 գործողությամբ բալետի երաժշտությամբ, որը կատարել է Փարիզի հին երաժշտական գործիքների անսամբլը ({{lang-fr|Groupe d'instruments Anciens de Paris}})` Ռոժե Կոտի ({{lang-fr|Roger Cotte}}) ղեկավությամբ և գործիքային անսամբլը` Ժակ Շաֆի ({{lang-fr|Jacques Chailley}}) ղեկավարությամբ:ղեկավարությամբ։ 12 րոպե 39 վարկյան տևողությամբ ձայնագրությունը պարունակում է հետևյալ մասերը (''entrée'', արտիստների ելքը).

Բացի Մերլեզոնյան բալետից սկավառակի վրա ներկայացված էին Լյուդովիկ XIII-ի ևս մի քանի ստեղծագործությունները, իսկ երկրորդ կողմում` Մարկ Անտուան Շարպանտի ստեղծագործությունը:ստեղծագործությունը։

2011 թվականին բալետը վերաբեմադրել է L’Eclat des Muses ընկերությունը, խորեոգրաֆ` Քրիստին Բեյլ ({{lang-fr|Christine Beyle}}), որը թողարկել է DVD սկավառակ` ներկայացման տեսագրությամբ<ref name="test"> [http://theatredublog.unblog.fr/2012/12/30/le-ballet-de-la-merlaison Филипп дю Виньяль о реконструкции спектакля.]</ref>:։

Մերլեզոնյան բալետը նկարագրվել է «Երեք հրացանակիրներր» վեպում` որպես թագուհի Աննայի ալմաստե կախազարդարերի հետ կապված ինտրիգի հանգուցալուծման ասպարեզ (առաջին մաս 22-րդ գլուխ):։ Այստեղ [[Ալեքսանդր Դյումա (հայր)|Դյուման]] մերլեզոնյան բալետը նկարագրում է որպես «թագավորի սիրելի բալետ», սակայն վեպում, ինչպես գեղարվեստական ստեղծագործությունում, քիչ ժամանակ է հատկացվում ժամանակագրական մանրամասնություններին և պատմական վավերագրություններին ամբողջովին:ամբողջովին։ Դյումայի նկարագրած բալետի տարբերակը ավելի շուտ համարվում է սպիտակ (երկրպագուները պարում են կանանց հետ), քան թատերականացված ներկայացում, միաժամանակ իրադարձությունները տեղի են ունենում ոչ թե Շանտիյում կամ Ռոյոմոնում, այլ [[Օտել դե Վիլ (Փարիզ)|Փարիզի քաղաքապետարանում]]:։ Ըստ սյուժեի` բալետը կատարվել էր մինչև 1627 թվականը` [[Լա Ռոշելի պաշարում]]ը, այսինքն ավելի վաղ, քան 1635 թվականը, թեև վեպում [[պարահանդես]]ի հստակ թվագրումը շատ դժվար էր:էր։ Վեպը սկսվում է [[Դ'Արտանյան]]ի Փարիզ մեկնումով 1625 թվականի ապրիլին, 15-րդ գլխում [[Ռիշելյո|կարդինալ Ռիշելյոն]] առաջարկում է Լյուդովիկոսին պարահանդեսը կազմակերպել հոկտեմբերի 3-ին:ին։ Ըստ դեպքերի հաջորդականության կարելի է ենթադրել, որ մինչ պարահանդեսը անցել է կես տարուց ոչ ավելի, այս կերպ Ռիշելյոն կարող էր նկատի ունենալ 1625 թվականի հոկտեմբերի 3-ը:ը։ Սակայն ալմաստե կախազարդերի շուրջ գործողություններին հաջորդում է զինվորական գործողությունների շուտափույթ նախապատրաստումն ընդդեմն [[հուգենոտներ]]ի, 28-րդ գլխում հայտնում են, որ Լյուդովիկոսը զինվորական գործողությունները մտադիր է սկսել մայիսի 1-ին, արդյունքում նշվում է, որ Լա Ռոշելի պաշարումը սկսվել է 1627 թվականի սեպտեմբերի 10-ին (11-րդ գլուխ երկրորդ մասում), նշանակում է, որ պարահանդեսը վեպում կարող էր կատարվել 1626 թվականի հոկտեմբերի 3-ին:ին։ Այդ ամենի հետ միասին 21-րդ գլխում Դ’Արտանյանը հայտնում է Բեքինհեմ դքսին, որ պարահանդեսը կկազմակերպվի երկուշաբթի, սակայն հոկտեմբերի 3-ը [[երկուշաբթի]] չէր ո՛չ 1625 թվականին, ո՛չ էլ 1626 թվականին<ref>Տե՛ս 1625 կամ 1626 թվականների օրացույցները</ref>:։

}}{{ref-fr}}</ref>:։

Հեռուստատեսային «Դ’Արտանյանը և երեք հրացանակիրները» ֆիլմում ավելացվել է կատակերգական տեսարան` կապված բալետի հետ, որը բացակայում է վեպում:վեպում։ Պարահանդեսի կազմակերպիչը հանդիսավոր հայտարարում է. «Մարլեզոնյան բալետի երկրորդ հատվածը», որից հետո շտապում է հասցնել թագուհու կախազարդերը, այնուհետև Դ’Արտանյանը ներխուժում է դահլիճ և ոտքին հարվածելով` գցում է նրան:նրան։

«Հրացանակիրների վերադարձը կամ Մազարինի կարդինալի գանձերը» ֆիլմում Դ’Արտանյանը նույնպես «հիշում» է բալետի մասին:մասին։ Երդվյալ թշնամու` դե Ժյուսակի հետ մենամարտից առաջ նա բացականչում է. «Մարլեզոնյան բալետի վերջին մասը», իսկ մենամարտի ընթացքում գոչում է` «բալետի ավարտ»:։