«Մետաքսյա լեմուր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Մետաքսյա լեմուրը սկզբում նկարագրվել է 1871-ին ֆրանսիացի բնագետ Ալֆրեդ Գրանդիդիեի կողմից ֆրանսիացի կենդանաբան Ալֆոնս Միլն-Էդվարդսին պաշտոնապես ուղղված նամակում:նամակում։ Գրանդիդեի նկարագրությունը հիմնված էր [[Անտոնգիլյան ծոց]]ի հյուսիսում կատարած իր դիտարկումների վրա ՝ 1870-ի վերջին մի քանի ամիսների ընթացքում:ընթացքում։ Այնուհետև նա անվանեց տեսակներ՝ Propithecus mandus, իր սպիտակ գույնի պատճառով, որը նա նմանեցրեց Verreaux-ի sifaka-ին (Propithecus verreauxi), բայց առանց նրա գլխի մորթուց կամ հետևի վրա մոխրագույն նշանից։ Առաջին նմուշը ստացվել է 1872 թ.-ին և տրամադրվել է «Monsieur Guinet»-ի կողմից, որը Սամբավայից արտահանող էր:էր։ Նմուշը թույլ տվեց ինչպես Գրանդիդերին, այնպես էլ Միլ Էդվարդին ավելի մանրակրկիտ նկարագրել տեսակը, որը հիմնված է նրա մաշկի, վերարկուի և գանգի վրա:վրա։ Այդպիսի բացահայտումներից հետո նրանք փոխեցին անունը sericeus: Sericeus-ը դարձել էր ստուգաբանական հոմանիշ տեսակների համար, սկզբնական անունը՝ Propithecus։

Շվարցը բոլոր լեմուրներին բաժանեց երկու տեսակի ՝ արևելյան անձրևոտ անտառներից ավելի մեծ դիադեմացված սիֆական և արևմտյան և հարավային չոր անտառներից և փոքրիկ Verreaux-ի:ի։ Ժամանակին երկու տեսակներն ունեին չորս ենթատեսակ, իսկ մետաքսանման sifaka-ն ընդգրկված էր որպես P. diadema candidus, diademed sifaka-ի ենթատեսակ{{Sfn|Milne-Edwards|Grandidier|1875|pp=300–302}}: Նրա 1982 թ. Մադագասկարի Primates-ի գրքում, մարդաբան Յան Թաթերսալը հաստատեց այս դասակարգումը:դասակարգումը։ Երբ մարդաբան Քոլին Գրովեսը 2001 թվականին վերանայեց տաքսոնոմիան 2001-ին իր գրքում «Պրիմիտոն տաքսոնոմիա» գրքում, նա նաև պահպանում էր մետաքսյա լեմուրի ենթատեսակների կարգավիճակը, քանի որ առկա նմուշների միջև մորթուց ներկման տատանումները ենթադրում էին սերտաճող նմանություններ լեմուրների միջև {{Sfn|Groves|2001|p=89}}: երկու տեսակները չեն համընկնում ՝ ենթադրելով, որ բնակչությունը տարբեր էր:էր։

2004 թ., Քաղաքապետը ցույց տվեց, որ չնայած ունեն 42 քրոմոսոմի նման քարիոտիպ (քրոմոսոմների քանակը և տեսքը), մետաքսյա լեմուր առանձնանում էր դիադեմավորված սիֆակայից:սիֆակայից։ Սա ցույց է տրվել գենետիկական թեստերի միջոցով (D-հանգույցի հաջորդականացում) և արտաքին համամասնությունները համեմատելով:համեմատելով։ Օրինակ ՝ մետաքսանման սիֆաքան ավելի կարճ պոչ ունի:Նրանց վերլուծությունը ցույց տվեց ավելի սերտ կապ Պերերի սիֆակայի հետ (Propithecus perrieri) : Ռասսել Միտերմայերը և նրա գործընկերները հետևեցին ՝ ընդունելով մետաքսե լեմուրի ամբողջ տեսակների կարգավիճակը 2006 թ. Մադագասկարի լեմուրների երկրորդ հրատարակությունում այն որպես առանձնահատուկ տեսակ 2007թ.`ընդունելով քաղաքապետի և այլոց աշխատանքը և նաև նշելով այն լրացուցիչ տարբերությունը, որ մետաքսյա լեմուրը համեմատաբար երկար ատամներ ունի։ Չնայած տեսակների ամբողջական կարգավիճակի առաջխաղացմանը, մետաքսանման լեմուրը դեռ համարվում է P. diadema խմբի չորրորդ տեսակ, խոշոր, արևելյան-անձրևային անտառային լեմուրների անդամ:Մետաքսյա լեմուրը, ինչպես նաև այլ լեմուրներ կարգավիճակը չունի համընդհանուր աջակցություն։2007 թ. ՝ Թաթերսալը պնդում էին Propithecus– ի շրջանակներում տեսակների տարբերությունների դեմ ՝ պնդելով, որ որոշումները վաղաժամ են կայացվել։ 1974-ին Թաթերսալը նկատեց այն, ինչ կարծում էր, որ մետաքսյա լեմուրը հյուսիսային արևելքում գտնվող Vohemar-ի գունային տարբերակն է:է։ Նկարագրելով այն որպես այդպիսին ութ տարի անց Մադագասկարի Նախակրթարաններում, նա ոչ միայն մեջբերեց իր հիմնականում սպիտակ մորթին, այլև այնպիսի հատկություններ, ինչպիսիք են նարնջի նման մի նշան գլխին և սեպաձև ականջներով:ականջներով։ Դա նորից չէր նկատվում մինչև 1986 թվականը, երբ պալեոանտրոֆոլոգ Էլվին Լ. Սիմոնսի գլխավորած թիմը լամուրից նմուշներ վերցրեց և նույնականացրեց այն որպես նոր տեսակ, որը կոչվում էր ոսկե պսակված սիֆակա (Propithecus tatersalli) 1988 թ.{{Sfn|Harcourt|1990|pp=204–205}}։

Մետաքսյա լեմուրը տարածում ունի հյուսիսարևելյան Մադագասկարի մի փոքրիկ շրջանի խոնավ անտառում, որը ձգվում է հարավից Մարոանեստրայից մինչև Անդապա ավազանը և հյուսիսում գտնվող Մարեժեյի զանգվածը:զանգվածը։ Մարոժեյի ազգային պարկը ներկայացնում է իր ներկայիս բաշխման հյուսիսային սահմանըծ 19-րդ դարի վերջին Գրանդիդերի և Մի Էդվարդի կողմից ստեղծված պատմական sifaka տեսականու քարտեզները ցույց են տալիս մետաքսյա լեմուրը, որքան հյուսիսը, մինչև Բեմարիովո գետը, Սամբբավայից հյուսիս{{Sfn|Milne-Edwards|Grandidier|1875|pp=300–302}}{{Sfn|Tattersall|1982|pp=99–101}}: Անդորանգա գետը կարող է ներկայացնել հյուսիսարևմտյան միջակայքի սահմանը Ծառատանանայի տարածքում:տարածքում։ Նրա միջակայքի հարավային սահմանում Անտենամբալանա գետն է ՝ Մակիրայի պահպանության վայրի սահմաններում:Հայտնի չէ, թե արդյոք մետաքսյա լեմուրը տարածվում է հարավային Մասոալայի թերակղզու հարավային մասում{{Sfn|Tattersall|1982|pp=99–101}}{{Sfn|Harcourt|1990|pp=204–205}} : 2009-ի դրությամբ, մետաքսյա լեմուրի մի քանի խմբերի նոր դիտարկումները կարող են փոքր-ինչ ընդլայնել հյուսիսարևելյան Մակիրայի հարակից անտառներում:անտառներում։ Մետաքսյա լեմուրի առկայությունը փաստագրված է Մարեժեյի ազգային պարկումՍուդ հատուկ արգելոցի, Մակիրա անտառում պահպանվող տարածքում, Բետեոլանայի շրջանում:շրջանում։ 2008-ին Անտսահաբերակայի մերձակայքում գտնվող արևմտյան Մարեժեյ քաղաքում հայտնաբերվել է 16 լեմուրի խումբ:խումբ։

Մետաքսյա լեմուրը ապրում է բարձրությունների, ի տարբերություն մյուս տեսակների, ինչպես նաև զբաղեցնում է այդ խմբի համար բարձրությունների զգալի մասըչեն հանդիպում 700 մ (2,300 ֆուտ) բարձրությունից և ոչ ավելի, քան 1,875 մ (6,152 ֆտ) բարձրությունը{{Sfn|Irwin|2006|pp=305–326}}։Մետաքսյա լեմուրը բնակվում է բարձրության երեք տիպերում. Առաջնային մոնտանե անձրևային, սկլերոֆիլ անտառային և ցածր էրիկոիդ թփերի ամենաբարձր մասերում :։ Մետաքսյա լեմուրը զգուշավոր է, խուսափում է մարդկային վայրերից («անհանդուրժող» են)կամ ավելի հանդուրժող, ինչպես diademed sifakas-ը:ը։ Անձրևային անտառային լեմուրների այլ տեսակների նման, այն հազվադեպ է դուրս գալիս անտառի սահմաններիցի։Սուդ հատուկ արգելոցում մետաքսանման լեմուրը բաժին է ընկնում աշխարհագրական նույն տարածաշրջանին, ինչպես շագանակագույն (Eulemur albifrons) և ( indri) սև լեմուրները:Մարեժեյի ազգային պարկում տարածված է սպիտակ-շագանակագույնլեմուրները,մետաքսյա լեմուրը համատեղելի է կարմիր և գորշ լեմուրի հետ (Varecia rubra) Մահերիվարատայի և Անդառատարիի մերձակայքում:մերձակայքում։

Մետաքսյա լեմուրը սիֆակայի ավելի մեծ տեսակներից է, որի գլխի երկարությունը 48-54 սմ է (1.6–1,8 ֆտ), պոչի երկարությունը ՝ 45–51 սմ (1,5–1,7 ֆտ), ընդհանուր երկարությունը ՝ 93– 105 սմ (3.1–3.4 ֆտ) և 5–6,5 կգ քաշ (11–14 lb){{convert|45|–|51|cm|ft|abbr=on|sigfig=2}}, a total length of {{convert|93|–|105|cm|ft|abbr=on|sigfig=2}}, and a weight of {{convert|5|–|6.5|kg|lb|abbr=on}}{{Sfn|Garbutt|2007|pp=187–189}}: Ինչպես իր ընդհանուր անգլերեն անվանումն է հուշում, նա ունի երկար, սպիտակ մորթուց մետաքսյա հյուսվածք:հյուսվածք։ Ոչ բոլորն են ամբողջովին սպիտակ են։Մի մասը ունեն պսակ, մեջքի և վերջույթների արծաթամոխրագույն կամ սև երանգներ:երանգներ։ Պոչի հիմքը («պիգալի շրջան») կարող է լինել դեղին:դեղին։ Ականջներն ու դեմքը անմազ են, իսկ մաշկը կարող է լինել վարդագույն և սև, ամբողջովին սև կամ ամբողջովին վարդագույնի խառնուրդ:խառնուրդ։ Ականջների ծայրերը դուրս են գալիս գլխի մորթուց փոքր-ինչ վերև էգերը ւնեն նարջագույն-կարմիրգույնա արտաքին տեսքը տարբերակիչ է, և հեշտ է զանազանել այլ տեսկներից{{Sfn|Garbutt|2007|pp=187–189}}:

Թեև դժվար է տարբերակել մեծահասակ արուներիպ և իգական սեռին արևելյան անձրևային անտառները, ինչպիսիք են sifaka-ն և Միլն Էդվարդի sifaka-ն, մետաքսանման սիֆակայում սեռը հեշտությամբ նկատվում է վերին կրծքավանդակի մորթի գույնի տարբերությունների շնորհիվ:շնորհիվ։ Էգգերն ունեն սպիտակ մորթի, իսկ արուները մոտ կա մորթու մեծ շագանակագույն կտոր, որը արդյունք է կրծքավանդակի և կոկորդի գեղձի (գեղձի խցուկ) գեղձի հոտի նշան:նշան։ Զուգավորման սեզոնին «կրծքավանդակի կարկատակի» չափը մեծանում է `ծածկելու և կրծքավանդակը, և որովայնը` բույրերի ավելացմանարդյունքում։

Մինչև 21-րդ դարը, հակիրճ դիտարկումներն ու [[լեմուր]]ի հարցումները պարզապես փաստում էին մետաքսյա սիֆակայի առկայությունը հատուկ արգելոցներում և ազգային պարկերում:պարկերում։ Վերջերս, 14 ամսվա ուսումնասիրություն և երկու կարճաժամկետ ուսումնասիրություններ էին։Մարեժեյի ազգային պարկում հայտնաբերել են նախկինում անհայտ մանրամասներ դրա վարքագծային կենսաբանության, հաղորդակցության և կերակրման էկոլոգիայի վերաբերյալ:վերաբերյալ։ Մետաքսյա սիֆաքան ունի փոփոխական սոցիալական կառուցվածք և հայտնի է, որ ապրում են արուների, իգական զույգերի, մեկ արական խմբեր և բազմակի արու / բազմակի էգ խմբեր:խմբեր։ Խմբի չափերը տատանվում են երկուից մինչև ինը լեմուր, մինչդեռ տարածքի միջակայքը գնահատվում է 34-ից 47 հա (84-ից 116 ակր) ՝ տարբեր չափերով ըստ գտնվելու վայրի:վայրի։ Ըստ որոշ ուսումնասիրությունների, մետաքսյա sifaka-ն իր օրվա մեծ մասն անցկացնում է հանգստի և կերակրման վրա (համապատասխանաբար, մոտավորապես 44 և 25%):։ Այն օրվա մոտավորապես 6.8%-ը նվիրում է սոցիալական վարքագծին, ինչպիսիք են անձնական խնամքը, սոցիալական խնամքը (allogrooming) և խաղալը:խաղալը։ Օրվա մնացած մասը անցկացնում է տեղաշարժելու և քնելու վրա:վրա։ Այլ աղբյուրներ հայտնում են, որ տեսակը օրվա կեսը անցկացնում է տեղից տեղ գնալու և կերակրելու վրա, իսկ մնացածը ՝ հանգստի{{LoM2 Sfn|pages=383–387}}: Խմբային շարժումը սովորաբար ղեկավարվում է իգական սեռի կողմից, և խմբերը սովորաբար օրվա ընթացքում 700 մ (2,300 ֆտ) են շարժվում և կարող են բարձրանալ 500 մ (1.600 ֆտ) ուղղահայաց լանջերի երկայնքով{{Sfn|Garbutt|2007|pp=187–189}}:

Չնայած տեսակը ծառերին է իր ժամանակը ծախսում, ցամաքային խաղերը հազվադեպ չեն, նույնիսկ մեծահասակների շրջանում, խաղերը տևում են 30 րոպե կամ ավելին:ավելին։ Նման այլ լեմուրների, այն օգտագործում է մի այլ արբորային տեղաշարժ, որը հայտնի է որպես ուղղահայաց կառչում և ցատկում,չի արձանագրվել էգ sifakas-ի մեջ, ներառյալ մետաքսանման sifaka-ը, չնայած հայտնի է, որ սեզոնային հիերարխիաներ են տեղի ունենում:ունենում։ Ագրեսիան, որը, ընդհանուր առմամբ, հազվադեպ է, տեղի է ունենում հիմնականում կերակրման ժամանակ, որտեղ էգերը գերակայություն են ունենում արուների նկատմամբ, չնայած որ ազդանշանները միշտ չէ, որ ակնհայտ են:են։

Մետաքսյա լեմուրի սննդակարգը նման է արևելյան այլ անձրևային անտառների լեմուրների սննդակարգին, որը բաղկացած է հիմնականում տերևներից (նրբագեղություն) և սերմերից (սերմերի գիշատում):։ Այն խիստ բազմազան է և ներառում է բազմաթիվ բույսերի տեսակներ:տեսակներ։ 2000-ականների կեսերից երկամսյա ուսումնասիրությունը ցույց տվեց, որ մետաքսյա լեմուրը կարող է կերակրել 42 ընտանիքից բույսերի 76 բույսերի վրա:վրա։ Նրա ընտրյալների մեջ ներառված էին հիմնականում ծառատեսակները, այլև որոշ lianas: Դիետայում առավել նշանավոր բույսերի ընտանիքներն էին Moraceae (20.30%), Fabaceae (12.87%), Myrtaceae (12,65%), Clusiaceae (10,13%) և Apocynaceae (9.49%): Ուսումնասիրության մեջ այս չորս բուսակեր ընտանիքների կերակրումը ստացել է մետաքսյա սիֆակի համար ընդհանուր կերակրման ժամանակի 37,06%-ը ՝ Պաչիտրոֆե դիմպատի պտուղի վրա ՝ 16,09%, Senna spp-ի սերմերի վրա ՝ 8,43%, իսկ Senna spp-ի սերմերի վրա ՝ 6.52%: Plectaneia tiarsii-ի երիտասարդ տերևները, և E.02-ի պտղի վրա `6.02%: Ընդհանուր առմամբ, քաղբանտարկյալները կազմում էին կերակրման ժամանակի 52%-ը, մինչդեռ պտղաբուծությունը կազմում էր 34%, իսկ սերմերի գիշատումը կազմում էր 11%:։ Ծաղիկների, ինչպես նաև հողի (երկրաչափություն) սպառումը հազվադեպ էր նկատվում այս ուսումնասիրության մեջ:մեջ։ Դրան նախորդող նախնական ուսումնասիրությունները հաղորդել էին, որ բանասիրությունը կազմում է դիետայի 75%-ը, մինչդեռ մրգերը և 15%-ը սերմերի գիշատումն էր, 7%-ը:ը։ ծաղիկների սպառումը, իսկ մնացած մասը կազմում էին կեղևն ու հողը:հողը։ Ինչպես և մնացած բոլոր լեմուրները, մետաքսյա sifaka-ը սեզոնային զուգավորվող է, և կարծում են, որ տարեցտարի միայն մեկ օր է զուգակցվում անձրևոտ սեզոնի մեկնարկի ժամանակ ՝ դեկտեմբերին կամ հունվարին:հունվարին։ Նորածինները ծնվում են վեց ամիս անց ՝ հունիս կամ հուլիս ամիսներին:ամիսներին։ Էգերը սովորաբար երկու տարին մեկ անգամ մեկ երեխա են ծնում, չնայած նկատվում են ծնվածների աճ:աճ։ Նորածինները սկզբում կպչում են մոր կրծքավանդակի մորթուց շուրջ չորս շաբաթ, այնուհետև անցնում են նրա մեջքին:մեջքին։ Ինչպես արևելյան այլ անձրևային շրջաններում ապրող լեմուրներ, այս տեսակի նորածիններն արագ զարգանում են:են։ Դա կարող է պայմանավորված լինել խմբի բոլոր անդամների նորածինների խնամքին ցուցաբերվող օժանդակությամբ (հայտնի է որպես համապարփակ խնամք)։Մի հատկություն, որը բնորոշ է բոլոր sifakas-ներին.ոչ մայրական խնամքը սովորաբար կատարում են խմբի մյուս անդամները, խաղում են, հազվադեպ դեպքերում կատարում են բուժքրոջ դեր:դեր։ Ենթադրվում է, որ սերունդների կենտրոնացումը նման է մյուս արևելյան խոնավ անտառների լեմուրները, ընդ որում ՝ արուները և էգերը սեռական հասունության պայմաններում տեղափոխվում են խմբից:խմբից։ Այնուամենայնիվ, ցրվելը նկատվել է միայն մեկ անգամ մեծահասակ արուիի հետ, որը լքել է իր խումբը և անցել տարեց արական մի խմբի, որի կազմում նա եղել է յոթ տարի:տարի։ Էգերի ցրումը և խմբային տեղափոխումը դեռևս չեն նկատվել:նկատվել։ Մետաքսյա լեմուրի միակ փաստագրված գիշատիչը, բացի մարդկանցից, բուսակեր է, կատվի նման մսակեր կենդանին, որը հայտնաբերված է միայն Մադագասկարում:Մադագասկարում։ տեսադաշտը ՝ Մադագասկարի մեծ բզեզի (Buteo brachypterus) և այլ փոքր թռչունների:թռչունների։ Մեկ այլ, առավել ընդհանուր տագնապային ազդանշան `բարձր, փռշտալու նման վոկալիզացիան է, որն արտանետվում է ի պատասխան ցամաքային անկարգությունների, խմբի անդամների և ագրեսիայի:ագրեսիայի։ «Zzuss» վոկալիզացիայի ձայնային վերլուծությունները ցույց են տվել, որ զանգի ձայնային կառուցվածքը տարբերվում է անհատների և սեռի միջև:միջև։ Մեծահասակների արևելյան sifakas-ը ունի մոտավորապես չափի վոկալ երգացանկ ՝ մոտավորապես ազդանշանի յոթ տիպեր:տիպեր։ Եթե նրանց վոկալիզացիան հատուկ կամ բազմազան ենթատեքստ է, անորոշ է, և ինչպես մյուս պրիմատների դեպքում, հուզումների մակարդակը կարող է դեր ունենալ իր զանգերի ակուստիկ կառուցվածքում:կառուցվածքում։ Չնայած սահմանափակ չափի:չափի։ մետաքսյա սիֆաքայի վոկալ երգացանկից այն միջին հաճախականությամբ յոթ զանգի ամեն ժամ բարձր ցուցանիշներ է ցույց տալիս, միջին հաշվով:հաշվով։ Անգամ նորածիններին հայտնի է, որ կան մի քանի մասնագիտացված վոկալիզացումներ:վոկալիզացումներ։ Առավել հաճախ արտանետվող մետաքսանման լեմուրի վոկալիզացիաները ցածր ամպլիտուդ են, ցածր հաճախականությամբ, տոնային «հում» և «մամ» վոկալիզացիաները:վոկալիզացիաները։ Այս հաղորդակցական ազդանշանները օգտագործվում են տարբեր հանգամանքներում, ներառյալ խմբային շարժումը, պատկանելիությունը, կերակրումը և հանգստի ընթացքում:ընթացքում։ Մետաքսյա լեմուրը ունի լավ զարգացած հոտի զգացողություն (հոտի վրա հիմնված), ինչպես մնացած բոլոր լեմուրները:լեմուրները։ Ինչպես արևելյան այլ խոնավ անտառների լեմուրները, այն ունի մի քանի մասնագիտացված խցուկներ `բույրերի զգալու համար, ներառյալ կրծքավանդակի ճարպային գեղձը, որը հայտնաբերվել է միայն տղամարդկանց մոտ, և սեռական օրգանների վրա խառը ապոկրին-ծովային խցուկներ,որն առկա է երկու սեռերի մեջ:մեջ։ Ի տարբերություն Eulemur մետաքսյա sifaka-ն չունի հոտառական իառանձնահատկություններ(համադրություն), չնայած նրան, որ հոտ է տալիս:տալիս։ Երկու սեռերը հաճախ միզելում են հոտ զգալու ժամանակ:ժամանակ։

Արուները և էգերը հոտառություն ունեն տարբեր ձևերով։Կանայք իրենց սեռական գեղձերը քսում են ծառերին վեր և վար, մինչդեռ արուները կարող են օգտագործել իրենց կրծքավանդակը, սեռական գեղձերը կամ երկուսի համադրությունը:համադրությունը։ Ենթադրվում է, որ ծառին հպվելը դեր է խաղում հաղորդակցության մեջ և չունի դիետիկ բաղադրիչ, քանի որ արուները չեն ուտում կեղևը:կեղևը։

Արուները ունեն ավելի լավ հոտառություն, քան էգերը:Արուները արձագանքում են նաև էգերի բույրերին `նախապատվություն տալով սեփական բույրերի խցուկներին, սովորաբար` համատեղելով կրծքավանդակի և սեռական նշանների հետ:հետ։ Նրանք նաև առանձնացնում են այլ արուների, չնայած ավելի արագ և պակաս :։ Մեկամյա ուսումնասիրության ընթացքում արուները պատասխանել են կանանց կողմից արված նշանների 71%-ը միջինը 61 վայրկյանում, մինչդեռ արական նշանների միայն 17%-ը պատասխան է ստացել խմբի այլ անդամների կողմից:կողմից։ Հատուկ պահպանվող վայրեր, որտեղ որոշ ծառեր ծածկվում են արական բույրով:բույրով։ Այնուամենայնիվ, չի հաղորդվել լայն տարածում ունեցող սահմանային բույրերի նշման վերաբերյալ որևէ դիտարկում:դիտարկում։ Սովորական նշանները սովորաբար մնում են հիմնական տարածքում գտնվող ծառերի վրա, ի տարբերություն տարածքային սահմանների:սահմանների։

Համաձայն IUCN-ի Կարմիր գրքի վերջին գնահատականի ՝ մետաքսանման sifaka-լեմուրընխիստ վտանգված է:է։ Այն հազվագյուտ և առավելապես վտանգված լիմուրներից մեկն է:է։ Մետաքսյա սիֆաքան մեկն է այն հինգ լեմուրներներից մեկը, որը թվարկված է որպես «Աշխարհի 25 ամենավտանգված առաջնեկներից» մեկը և 2000 թվականից ի վեր իր ստեղծումից ի վեր հայտնվել է հինգ անգամ:անգամ։ գնահատվում է 100-ից 1000 անձի սահմաններում, մինչդեռ կարծում են, որ հասուն անհատների թիվը 250-ից պակաս է:է։ Մետաքսյա սիֆաքաները գերության մեջ չեն պահվում կենդանաբանական այգիներում:այգիներում։ Մետաքսյա սիֆաքան դրոշակակիր տեսակ է այն պահպանվող տարածքների համար, որտեղ այն գտնվում է, մասնավորապես Marojejy-ի համար, որը վերջերս բացվել է որպես համաշխարհային ժառանգության վայրի մի մաս, որը հայտնի է որպես Ացինանաանա լճի անձրևային անտառներ:անտառներ։ գյուղատնտեսություն (տեղանքում հայտնի է որպես կոշտ), թանկարժեք անտառների (օրինակ ՝ խնկունի) և վառելափայտի ծառահատումներ, նույնպես տեղի է ունենում այն պահպանվող տարածքներում, որտեղ այն գտնվել է:է։ Ի տարբերություն ոսկեգույն պսակավորված սիֆակի (Propithecus tatersalli), տեղական չկա:չկա։ տաբու (ֆադին) դեմ է այս տեսակը ուտելուն, և թփի մսի որսը հայտնի խնդիր է իր սահմաններում:սահմաններում։ Այն առավելագույնս որսվում է Մարեժեյի հյուսիսային և արևմտյան մասերում, ինչպես նաև Անդապա ավազանի շրջակայքում գտնվող այլ տարածքներում:տարածքներում։ Տեսակները սահմանափակված են:են։ պահպանվող տարածքներից մինչև 90,000 հա (350 քմ), չնայած դա կարող է գերագնահատում լինել, քանի որ իր միջակայքի մեծ մասում մետաքսյա սիֆաքան չի գտնվում բարձրության վրա 700 մ (2,300 ֆտ) բարձրության վրա, հնարավոր է `որսորդական ճնշման կամ բնակավայրի գերադասելիության պատճառով:պատճառով։ Թանկարժեք փայտանյութերի ապօրինի ծառահատումները, ինչպիսիք են վարդափայտը,դարձել են մետաքսյա լեմուրի բնակության համար ամենամեծ սպառնալիքներից մեկը, հատկապես 2009-ի մալագասիական քաղաքական ճգնաժամի պատճառով:պատճառով։ Դրա ամենախոշոր հարվածը գրանցվել են նրա երկու ամենամեծ պահպանվող տարածքները ՝ Masoala ազգային պարկը և Marojejy ազգային պարկը:պարկը։ Ընտրովի ծառահատումների արդյունքում առաջացած խանգարումը մեծացնում է անտառային հրդեհների հավանականությունը, օգնում է ինվազիվ տեսակների արմատներին, վնասազերծում է բնակավայրը և առաջացնում գենետիկական բազմազանության կորուստ:կորուստ։ Մնացած պահպանվող տարածքներին հարակից տեղական գյուղերը որդեգրել են երկկողմանի ռազմավարություն ՝ ուղղված մետաքսյա լեմուրի պահպանման համար:համար։ Նախ և առաջ իրականացվեց «ճանաչողական բաղադրիչ» ՝ ռադիոյի հարցազրույցների, սլայդ շնորհանդեսների, ինչպես նաև տասներկու հիմնական և միջնակարգ դպրոցներում գրականության տրամադրման միջոցով գիտելիքն ու տեղեկացվածությունը բարձրացնելու համար:համար։ Բացի այդ, «հուզական բաղադրիչ» սկսվեց կապել մետաքսյա լեմուրի պահպանությունը դրական հուզական ապրումների հետ `երեխաների և լեմուրի միջև հոգեբանական կապ հաստատելու նպատակով:նպատակով։ Դա անելու համար երեխաների խմբերը տեղափոխվեցին եռօրյա կրթական էկո-շրջագայություններ Մարեժեյի ազգային պարկում:պարկում։ Թե՛ ուսուցիչները, և թե՛ ուսանողները հետաքրքրություն և անկեղծ մտահոգություն էին ցուցաբերում մետաքսյա լեմուրի:լեմուրի։ Նախագծեր են արվում ինչպես Անանիահարիբե-Սուդ հատուկ արգելոցն ընդլայնելու, այնպես էլ շրջանի գոյություն ունեցող այգիներն ու արգելոցները կապելու վայրի բնության միջանցքների հետ:հետ։ Այս տարածքներում ներառված է Բետեոլանա միջանցքը Մարեժեյի և Անջանհարիբիե-Սուդ և Մակիրա միջև, որը Անջանհարիբե-Սուդին կկապի Մասոալա ազգային պարկի հետ դեպի հարավ:հարավ։ Բացի մետաքսյա լեմուրի համար լրացուցիչ կենսամիջավայր ապահովելուց, հատուկ պահպանվող տարածքները կնպաստեն ներկայում մեկուսացված բնակչության միջև գենետիկական փոխանակմանը:փոխանակմանը։