«Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի միացյալ թագավորություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի միացյալ թագավորություն,''' ստեղծվել է [[1801]] թվականի [[հունվարի 1]]-ին [[Մեծ Բրիտանիա]]յի Թագավորության (նախկինում [[Շոտլանդիա]]յի և [[Անգլիա]]յի միաձուլումը [[1707]] թվականին ) և [[Իռլանդիա]]յի Թագավորության միավորմամբ:միավորմամբ։ Պետությունը դադարեցրեց իր գոյությունը [[1922]] թվականի [[դեկտեմբերի 6]]-ին՝ Իռլանդիայի անկախության ճանաչումից հետո, երբ անգլո-իռլանդական պայմանագիրը ստեղծեց Իռլանդիայի Ազատ պետությունը:պետությունը։ Միայն [[1927]] թվականին՝ համաձայն թագավորական և խորհրդարանական տիտղոսների Ակտի պետությունը վերանվանվեց Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի Միացյալ Թագավորության:Թագավորության։ [[19-րդ դար|19-րդ]] դարում շնորհիվ գաղութատիրական նվաճումների, դարձավ աշխարհի ամենախոշոր, ազդեցիկ և տնտեսապես զարգացած պետություններից մեկը, ստանալով Բրիտանական կայսրություն ոչ պաշտոնական անվանումը:անվանումը։

Միավորումը տեղի ունեցավ [[1798]] թվականին Իռլանդական ապստամբությունից և ճգնաժամից հետո, որը կապված էր Գեորգ 3-րդ թագավորի հոգեկան անառողջության հետ:հետ։ Միությունը ձևակերպվեց որպես Ակտ [[ունիա]]յի մասին, որը անցավ Իռլանդիայի և Մեծ Բրիտանիայի խորհրդարաններին<ref>{{cite book|last=Churchill|first=Winston|authorlink=Winston Churchill|title=The Aftermath|url=https://books.google.am/books?ei=BX60UeaoKIWp4AOptoDQBg|accessdate=հունիսի 9, 2013|year=1929|publisher=Charles Scribner's Sons|location=New York|page=290}}</ref>:։

Մեծ Բրիտանիայի կառավարությունը Իռլանդիայի խորհրդականներին տիտղոսներ, հող և գումար շնորհեց, խրախուսելու համար միավորմանը աջակցելու պատրաստակամությունը, քանի որ նախկինում նրանք դեմ էին միավորմանը:միավորմանը։ Որոշները դա գնահատում են որպես կարգավիճակի, խորհրդարանում դիրքերի կորստի փոխհատուցում:փոխհատուցում։ Իռլանդական խորհրդարանից դուրս մեծամասնությունը, հատկապես քննադատները դա համարում են [[կաշառակերություն]]:։

Իռլանդիայի խորհրդարանը չեղյալ հայտարարվեց և Իռլանդիան պետք է ձայնի իրավունք ստանար միավորված խորհրդարանում:խորհրդարանում։ Իռլանդացի [[կաթոլիկ]]ների համար առաջարկվեց մտցնել կաթոլիկների հավասարություն, ինչին կատաղի դիմադրում էին անգլիկական, իռլանդական խորհրդարանը:խորհրդարանը։ Առաջարկը արգելափակվեց Գեորգ 3-րդի կողմից, ով գտնում էր, որ կաթոլիկների հավասարությունը կարող է վնասել իր թագադրման երդմանը<ref>Roger Knight, ''Britain Against Napoleon: The Organization Of Victory; 1793–1815'' (2015).</ref>։

Ի սկզբանե միավորման ակտը ողջյունեցին Իռլանդիայում, քանի որ բնակչությունը, որը հիմնականում բաղկացած էր կաթոլիկներից, թշնամաբար էին վերաբերվում իռլանդական խորհրդարանին:խորհրդարանին։ Կաթոլիկ [[հիերարխիա]]ն աջակցում էր միությանը:միությանը։ Գեորգ 3-րդի կաթոլիկների հավասարության արգելման որոշումը զգալիորեն խափանեց միության գրավչությունը:գրավչությունը։ Հենրի Հրատանը և այլ առաջնորդներ՝ լինելով նախկին խորհրդարանի առաջատար, իսկ ներկա խորհրդարանում շարքային անդամներ, խստորեն քննադատեցին իրադարձությունների այդպիսի ընթացքը:[[Պատկեր:Ei-map.png|մինի|ձախից|224x224փքս|Նոր սահմաններ:սահմաններ։ 1922 թվականին 25 կոմսություններ հեռացան Միացյալ թագավորությունից:թագավորությունից։ Մնացին միայն վեցը:վեցը։ Անունը ուղղվել է 1927 թվականին:]]

Կաթոլիկների հավասարության վերջնական ընդունումը [[1829]] թվականին, որը հաջորդեց խորհրդարանական ընտրություններում Դանիել Օ’ Կոննելի հաղթանակին և կրոնական համոզմունքներում հնարավորություն չունենալով տալ ''Oath of Supremacy'', վերացրեց գերակայող բացասական գործոնը:գործոնը։ 1829 թվականից կրկին պահանջներ հնչեցին առանձին իռլանդական խորհրդարանի ստեղծման մասին, որը ոչնչի չհանգեցրեց<ref>Jeremy Black, ''The War of 1812 in the Age of Napoleon'' (2009)></ref>։

Հաջորդ առաջնորդները (օրինակ՝ [[Չարլզ Ստյուարտ Պառնել|Պարնել Չարլզ Ստյուարտ]]ը) ինքնակառավարում էին պահանջում, որը կոչվում էր [[Հոմրուլ]] (Home Rule), այն գրեթե ձեռք բերվեց 1880- ական թվականներին (բրիտանացի) նախարար [[Ուիլյամ Գլադստոն]]ի օրոք:օրոք։ Այս միջոցը չի անցնում խորհրդարանում, այն բանից հետո, երբ [[Պահպանողականություն|պահպանողականները]] մեծամասնություն կազմեցին խորհրդարանում:խորհրդարանում։ Հոմրուլի մշտական հետաձգումը հանգեցրեց վրդովմունքի, բռնության և վերջապես՝ անկախության<ref>Asa Briggs, ''The Age of Improvement, 1783–1867'' (1959) p 175</ref>։

[[1919]] թվականին [[Շին Ֆեյն]]ի խորհրդարանականները [[Դուբլին]]ում ձևավորեցին միակողմանի անկախ իռլանդական խորհրդարան:խորհրդարան։ Անգլո- իռլանդական պատերազմից հետո՝ ([[1919]]-[[1921]] թվականներ) [[1922]] թվականի [[դեկտեմբերի 6]]-ին 26 իռլանդական [[կոմսություն]]ներ անջատվեցին Միացյալ թագավորությունից և ձևավորեցին Իռլանդիայի անկախ պետությունը:պետությունը։ Վեց կոմսություն, որոնք կոչվում են [[Հյուսիսային Իռլանդիա]], մնացին Մեծ Բրիտանիայի կազմության մեջ:մեջ։

Չնայած նրան, որ 1922 թվականից երկրները դարձան անկախ, նրանք կապված էին միմյանց հետ:հետ։ Հյուսիսային Իռլանդիայի բնակչությունը այժմ de facto ունի կրկնակի բնակչություն:բնակչություն։

Իռլանդիան օգտագործում էր իռլանդական [[ֆունտ]]՝ 1928 թվականից մինչև [[2002]] թվականը, մինչև [[եվրո]]յով փոխարինումը:փոխարինումը։ Մինչև [[1979]] թվականին ''ERM''-ի միացումը իռլանդական ֆունտը անմիջականորեն կապված էր ֆունտի հետ:հետ։

|''Նախորդ'':։

||''Հաջորդ'':։