«Ճանապարհորդություն դեպի Լուսին»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ֆիլմը միջազգայնորեն հաջողություն ունեցավ, և անօրինական կերպով ադապտացվեց այլ ստուդիաների կողմից՝ հատկապես Միացյալ Նահանգներում։ Նրա անսովոր երկարությունը, ճոխ արտադրությունը, նորարարական հատուկ էֆեկտները և պատմելու վրա դրված շեշտադրումը նշանակալիորեն ազդեցություն թողեցին այլ կինոգործիչների և ընդհանրապես պատմողական ֆիլմի զարգացման վրա։ Մասնագետները մեկնաբանել են ֆիլմի պատաֆիզիկական և իմպերիալիստական երգիծանքի լայնածավալ օգտագործումը, ինչպես նաև իր լայն ազդեցությունը ապագա կինոգործիչների վրա և դրա գեղարվեստական նշանակությունը ֆրանսիական թատերական հեքիաթային ոճի ավանդույթում։ Չնայած նրան, որ ֆիլմը անհետացավ անորոշության մեջ Մելիեսի պաշտոնաթողումից հետո, այն վերագտնվեց շուրջ 1930-ականներին, երբ Մելիեսի կարևորությունը կինոյի պատմության մեջ սկսում էր ճանաչվել ֆիլմասերների կողմից:կողմից։ Ձեռքով գունավորված բնօրինակի տպագրությունը հայտնաբերվել է 1993 թ.-ին և վերականգնվել է 2011 թ.-ին։

Ինչպես նշում է գիտական գրող Ռոն Միլլերը, «Ճանապարհորդություն դեպի Լուսին»-ը հանդիսանում է Մելիեսի ամենաբարդ ֆիլմերից մեկը, որում նա գործի է դրել բոլոր հնարքները, որոնք սովորել կամ ստեղծել է։ Այն իր ամենաերկար ֆիլմն էր այդ ժամանակ և բյուջեն ու նկարահանման տևողությունն անսովոր կերպով ճոխ էին՝ արժենալով ₣10,000 և տևելով երեք ամիս մինչև ֆիլմի նկարահանման վերջ։ Ամբողջ աշխատակազմն աշխատում էր իր կարողությունների առավելագույն չափով։ Օրինակ՝ օպերատորները բացի նկարահանելուց, նաև օգնում էին զարգացնել ֆիլմը ու պատրաստել դեկորացիաները, իսկ որոշները նույնսիկ խաղում էին ֆիլմում։ Ֆիլմին բավականաչափ օգնեց Մելիեսի կապերը փարիզյան թատրոնի հետ՝ չնայած նրան, որ նա դերասաններին սովորականից շատ էր վճարում<ref name="Frazer4243">{{Harvnb|Frazer|1979|pp=42–43}}</ref>:։