«Իմ պայքարը»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Պիտակներ՝ Խմբագրում բջջային սարքով Խմբագրում կայքի բջջային տարբերակից
չ Colon֊ը (:, U+003A) փոխարինում եմ հայերեն վերջակետով (։, U+0589)
Տող 17.
Գիրքը արտացոլում է գաղափարներ, որոնց իրականացումը դարձավ [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ը։ [[Ադոլֆ Հիտլեր|Հիտլերը]] օգտագործել է, այն ժամանակ հանրաճանաչ, «հրեական վտանգի» հիմնական թեզիսները, հրեաների համաշխարհային իշխանության մենաշնորհային գրավման մասին։ Օրինակ՝ պնդվում է, որ միջազգայի լեզուն՝ էսպերանտոն, հրեաների դավադրության մի մասն է։ Բացի այդ, գրքից կարելի է մանրամասնորեն իմանալ Հիտլերի մանկության և, թե ինչպես է ձևավորվել նրա քաղաքական հայացքները։ Ապրելով [[Ավստրո-Հունգարիա]]յում, նա համեմատականներ է կատարում գերմանական [[ազգայնականություն|Ազգայնականության]] և ավստրիական [[Հայրենասիրություն|Հայրենասիրության]] միջև, նախապատվություն տալով առաջինին։ Արգելված գիրք մի շարք երկրներում այդ թվում նաև Գերմանիայում։
 
«Իմ Պայքարը»-ը հետազոտվել է նաև որպես քաղաքական տեսության, օրինակ՝ Հիտլերը արտահայտում է իր ատելությունը նրա համար ամենաատելի երկու չարիքների՝ կոմունիզմի և հուդայականության նկատմամբ։ Հիտլերը մեղադրում է Գերմանիայի Վայմարյան Հանրապետության կառավարությանը, հրեաներին, սոցիալ-դեմոկրատներին:դեմոկրատներին։ Նա կարծում էր, որ խորհրդարանը, մարքսիստներն ու սոցիալ-դեմոկրատները հրեաների հետաքրքրություններն են պաշտմանում։ Գիքում Հիտլերը նույնիկ հայտարարում է, որ ցանկանում է ոչնչացնել խորհրդարանական համակարգը՝ դրա անդամներին օպորտունիստներ համարելով։
 
== Հակասեմիտականություն ==