Վիքիպեդիա

«Երախտագիտություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
Rescuing 0 sources and tagging 2 as dead.) #IABot (v2.0.8
չ Colon֊ը (:, U+003A) փոխարինում եմ հայերեն վերջակետով (։, U+0589)
Տող 2.
'''Երախտագիտություն''', ''շնորհապարտություն, շնորհակալություն,'' բարի գործի, լավության դիմաց շնորհակալ, երախտապարտ լինելու զգացողություն, ինչպես նաև շնորհապարտ լինելու տարբեր արտահայտչաձևեր, այդ թվում՝ խրախուսման պաշտոնական ձևեր (օրինակ՝ շնորհակալագրի հանձնում)<ref>[http://dic.academic.ru/dic.nsf/ogegova/12530 Благодарность] — Толковый словарь Ожегова</ref>
<ref>[http://dic.academic.ru/dic.nsf/efremova/142252/Благодарность Благодарность] — Современный толковый словарь русского языка Ефремовой</ref><ref>[https://www.lds.org/liahona/2013/08/recognize-remember-and-give-thanks/many-ways-to-say-thank-you?lang=hy]</ref>:
Երախտագիտությունը բարդ զգացողություն է, որն առաջանում է տեղի ունեցածի էմոցիոնալ և ռացիոնալ գնահատման հիման վրա, ինչը տեղի է ունենում հատուկ ծիսակարգով:ծիսակարգով։ 
Երախտագիտության հասցեատերը կարող են լինել ոչ միայն կոնկրետ մարդիկ, այլև մարդկանց համայնքներ (օրինակ՝ ծերեր) և չանձնավորված էություններ՝ աշխարհ, [[Աստված]]:։
 
Լեզվաբանության մեջ երախտագիտության արտահայտումը դիտարկվում է որպես հատուկ լեզվական ոճ (կայուն կոմպոզիցիոն և ոճաբանական արտահայտություններ, որոնք կապված են այդ թեմայի հետ):։
 
Երախտագիտությունը կարող է ունենալ տարատեսակ բնորոշումներ<ref>[http://www.dissercat.com/content/rechevoi-zhanr-blagodarnosti-kognitivnyi-i-semantiko-pragmaticheskii-aspekty Речевой жанр благодарности :Когнитивный и семантико-прагматический аспекты] А. Г. Бердникова</ref>.
Տող 15.
* երախտագիտության հայտնում հասցեատիրոջը և երախտագիտություն վերին ուժերին
 
Հին ժամանակներում երախտագիտությունը մեկնաբանվում էր որպես առաքինություն և կապվում էր արդարության հետ:հետ։ [[Լուցիուս Աննեուս Սենեկա]]ն երախտագիտության հոժարակամությունը դիտարկում է քեզ արված լավությանն ինքնակամ մեկ այլ լավությամբ պատասխանելով կամ գոհունակություն հայտնելով, ինչը հաճախ բարոյական բնույթ է կրում՝ փոխադարձ պարգևներից զատ. «Առաքինությունները ոչ թե խրախուսանքի կամ ընծայի համար են, այլ՝ ճիշտ կատարված արարքից օգուտ ստանալու»<ref>[http://www.psylib.org.ua/books/senek03/txt081.htm Нравственные письма к Луцилию. Письмо LXXXI]</ref>:։ Այսինքն՝ ըստ Սենեկայի՝ երախտագիտության գիտակցումն ավելի արժեքավոր է, քան ստացված պարգևը, քանի որ երախտագիտությունը, լինելով առաքինություններից մեկը, վեհացնում է հոգին:հոգին։
 
[[Ցիցերոն]]ը հաստատում էր.
 
<blockquote>«Ես չէի ցանկանա որևէ որակով օժտված լինել առավել, քան շնորհակալ լինելու ունակությամբ:ունակությամբ։ Քանի որ սա ոչ միայն մեծագույն առաքինությունն է, այլև բոլոր առաքինությունների մայրը:մայրը։»</blockquote>
 
[[Քրիստոնեություն|Քրիստոնեության]] մեջ երախտագիտությունը դիտարկվում է ոչ թե որպես առաքինություն, այլ որպես պարտք, և ավելի շատ կապվում է բարեսրտության հետ:հետ։ Բազմաթիվ [[կրոն]]ների համար կարևոր է Աստծուն երախտապարտ, շնորհապարտ լինելու միտքը. այդ երախտագիտությունը կարող է արտահայտվել «առաքինի գործերով, ինչպես նաև թուլությունների ու շահամոլությունների ոչնչացմամբ»<ref>[http://www.ccel.org/contrib/ru/Zlatgen/Zlatgen.htm «Беседы на книгу Бытия»]. Иоанн Златоуст</ref>:։
 
Երախտագիտության՝ որպես պարտավորության ըմբռնումը զարգացրել է [[Իմանուիլ Կանտ]]ը, ով տարբերակում էր «ուղղակի երախտագիտություն», որն իր մեջ ներառում է նաև բարեգործի նկատմամբ շնորհապարտությունը, և «գործնական երախտագիտությունը», որն արտահայտվում է գործողությունների միջոցով, որոնք արտահայտում են երախտապարտ լինելու զգացողությունը:զգացողությունը։ Կանտի կարծիքով՝ երախտագիտության պարտքը հանդիսանում է այն բարոյական պարտքը, որը մարդն զգում է ինքն իր նկատմամբ, և այն չի կարող վերջնականապես փոխհատուցվել ոչ մի պարգևատրմամբ, քանի որ պարգևատուի մոտ միշտ մնում է բարեգործության մեջ առաջինը լինելու արժանիքը<ref>[http://krotov.info/lib_sec/11_k/kan/t_4b_350.htm Метафизика нравов в двух частях. Раздел «О долге любви к другим людям».] Иммануил Кант.</ref>:։
 
{{քաղվածք|Երախտագիտությունը ոչ թե նրա իրավունքն է, ում երախտապարտ են, այլ նրա պարտականությունն է, ով երախտապարտ է... Ով չի սիրում խնդրել, նա չի սիրում պարտավորվել, այսինքն՝ վախենում է պարտավորվել:պարտավորվել։|Վասիլի Կլյուչևսկի}}
 
Երախտագիտությունը դրական զգացողություն է. երախտագիտություն զգալով՝ մարդ դադարում է կենտրոնանալ ինքն իր վրա, ուշադրություն է դարձնում ուրիշներին և շրջապատող անձանց հետ ավելի հեշտ է հարթում հարաբերությունները<ref>{{Cite web |url=http://www.psy-help.ru/news/art-734.html |title=Чувство благодарности |accessdate=2019-01-11 |archive-date=2012-05-23 |archive-url=https://web.archive.org/web/20120523164958/http://www.psy-help.ru/news/art-734.html |dead-url= }}</ref>:։
 
== Տես նաև ==
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Երախտագիտություն» էջից