«Գրիգոր Տաթևացի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Գրիգոր Տաթևացին ծնվել է [[1346]] թվականին [[Սյունիք աշխարհ]]ի [[Վայոց ձոր]]ում<ref>«Էջմիածին», 1959, դեկտ., էջ 3: Շնորհք արքեպսկ. Գալուստյան, «Հայազգի սուրբեր», 1997, էջ 127: Նորայր արք. Պողարյան, «Հայ գրողներ», Երուսաղեմ, 1971, էջ 396:</ref>:։ 7 տարեկանում ծնողները Գրիգորին ուսման են տալիս։ Հետագայում կրթությունը շարունակում է [[Տաթևի համալսարան]]ում՝ աշակերտելով սուրբ վարդապետ [[Հովհան Որոտնեցի|Հովհան Որոտնեցուն]]։

[[1390]] թվականին Տաթևացին հաստատվեով [[Տաթև]]ում, իր շուրջը համախմբեց [[Սյունիք]]ից ու [[Հայաստան]]ի տարբեր վայրերից այստեղ ուսանելու եկած բազմաթիվ աշակերտների և շարունակեց իր գիտամանկավարժական գործունեությունը։ Նրա րաբունապետության օրոք Տաթևի դպրոցը, որը վերածվել էր համալսարանի, հասել է իր ծաղկման գագաթնակետին՝ դառնալով գիտության, [[մշակույթ]]ի, [[արվեստ]]ի, հոգևոր կյանքի կենտրոն<ref name="գիրք" />:։

Դասախոսել է [[Մեծոփավանք]]ի և [[Սաղմոսավանք]]ի դպրոցներում։ Մեծոփավանք տեղափոխվեց Սյունիքի երկրաշարժից հետո՝ չդիմանաքով արտաքին թշնամիների և [[երկրաշարժ]]ի արհավիրքներին՝ Գրիգոր Տաթևացուն աշակերտել են [[15-րդ դար]]ի հայ մշակույթի մի շարք նշանավոր գործիչներ՝ [[Թովմա Մեծոփեցի]]ն, [[Առաքել Սյունեցի]]ն և ուրիշներ։ Տաթևացու 300-ից ավելի աշակերտները նշանակալի դեր են խաղացել հայ հոգևոր-եկեղեցական, գիտական, մշակութային և հասարակական կյանքում։ Նա միաժամանակ զբաղվել է ազգային-եկեղեցական հարցերով, պայքարել կաթոլիկ քարոզիչների՝ ունիթորների (միարարների) դեմ՝ պաշտպանելով Հայ եկեղեցու ինքնուրույնությունը<ref name="գիրք" />:։

Գրիգոր Տաթևացին ապրել է խիստ պահեցող կյանքով, շարունակ կրել է մազեղեն հագուստ և պարեգոտի<ref>Մանկական քրիստոնեական հանրագիտարան, Երևան, «Արեգ», 1998։</ref>:։

Առավել կարևոր են «Գիրք հարցմանց» ու «Ոսկեփորիկ» հանրագիտական երկերը, որտեղ ի մի են բերված ոչ միայն ժամանակի [[Գիտություն|գիտության]] և կյանքի ամենաբազմազան խնդիրներին վերաբերող տեղեկություններ, այլև հայ դավանաբանական մտքի դարավոր ձեռքբերումները։ Երաժշտական, ծիսական, տեսական ու գեղագիտական մի շարք խնդիրներ արծարծվում են «Հարցմանց գրքում»։ Նրա ժառանգության մասն են կազմում [[Արիստոտել]]ի և [[Դավիթ Անհաղթ]]ի գործերի մեկնությունները<ref name="գիրք" />:։

Իր տեսակի մեջ բացառիկ է նաև «Քարոզգիրքը»՝ «Ձմեռան» և «Ամառան» հատորներով։ Նա ստեղծել է քարոզախոսության, [[հռետորական արվեստ]]ի դասագիրք, որտեղ կարևորվել է քարոզը։ Տաթևացին [[Փիլիսոփայություն|փիլիսոփայության]] մեջ պաշտպանել է երկակի աստվածային էությունների և բնության ճանաչման ճշմարտության սկզբունքը, սահմանազատել հավատի ու գիտության, [[Աստվածաբանություն|աստվածաբանության]] և փիլիսոփայության բնագավառները<ref name="գիրք" />:։