«Սիմֆոնիա № 10 (Շոստակովիչ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ r2.7.3) (Ռոբոտ․ sv:Symfoni nr 10 e-moll փոփոխվել է sv:Symfoni nr 10 (Sjostakovitj)ով; cosmetic changes
Տող 1.
Ռուս մեծ կոմպոզիտոր [[Դմիտրի Շոստակովիչ]]ի '''10-րդ սիմֆոնիան''' կոմպոզիտորի ամենահայտնի գործերտից մեկն է: Իր ոճով սիմֆոնիան նման է կոմպոզիտորի 5-րդ սիմֆոնիային:
 
Սիմֆոնիան առաջին անգամ կատարվել է Լենինգրադում 1953 թվականի դեկտեմբերի 17-ին՝ Եվգենի Մրավինսկիի գլախավորությամբ և Լենինգրադի Ֆիլհարմոնիկ Նվագախմբի կատարմամբ: Սիմֆոնիայի որոշ էսքիզներ գտնվել են նաև 1948 թվականին: Երկար ընդմիջումից հետո սիմֆոնիան կոմպոզիտորի առաջին ստեղծագործություններից մեկն է:
Տող 9.
 
Այս սիմֆոնիան կոմպոզիտորի ոճի ընդգծման վառ օրինակ է: Սիմֆոնիայի բոլոր երաժշտական էլեմենտները տիպիկ են Շոստակովիչին: Առաջին մասը ամենաերկարն է այն տևում է մոտ 24 րոպե: Ունի սոնատային ալլեգրոյի կառուցվածք և իր ստրուկտուրայով նման է հինգերորդ սիմֆոնիային:
Առաջին մասում կոմպոզիտորը օգտագործում է երկու հիմնական թեմա: Երկրորդ մասը սկերցո է: Այստեղ համատեղվում են մի քանի տարբեր ռիթմեր, սինկոպաներ: Այն շատ արագ ու ռիթմիկ է և տևում է մոտ հինգ րոպե: Որոշ երաժշտագետներ կարծում են, որ երկրորդ մասը ներկայացնում է Ստալինի պատկերը: 3-րդ մասը ունի պարի ոգի: Զգացվում է Գուստավ Մալերի արվեստի մեծ ազդեցությունը Շոստակովիչի վրա: 4-րդ մասը սկսում է շատ հանդարտ կերպով բայց հանկարծ փոխվում է և շատ արագանում: Այս մասում կոմպոզիտորը օգրագործում է ուկրաինական գոպակ պարի ելևէջներ: 3-րդ և 4-րդ մասերում պարզ լսվում է Շոստակովիչի կողմից հաճախ օգտագործվող երաժշտական մորիվը՝ ռե-մի բեմոլ-դո-սի(DSCH): Այս մոտիվը կոմպոզիտորը պեղել է իր անվանման առաջին տառերից (իր անվանման գերմաներեն տարբերակը՝ Dmitri SCHostakowitsch): Կոմպոզիտորը այս մորիվը օգրագորցել է նաև իր 8-րդ լատային կվարտետում և թավջութակի No. 1 կոնցերտում: Սիմֆոնիան գրելու ժամանակ Շոստակովիչը սիրահարված է եղել իր աշակերտուհիներից մեկին՝ Էլմիրա Նազիրովային: Էլմիրա անվանումը կոմպոզիտորը մասնատել է գերմանական և ֆրանսիական երաժշտական հնչյունների գրվածքների ձևերով և ստացել հետևյալ մոտիվը (կոդը)՝ "E La Mi Re A": Այս մոտիվը նա օգտագործում է սիմֆոնիայի 3-րդ մասում: Մոտիվը ազդանշում է գալարափողը:
 
Սիմֆոնիայում օգտագործվում են՝ 1 պիկկոլո ֆլեյտա, 2 ֆլեյտա, 3 հոբոյ, 3 կլառնետ, 3 ֆագոտ(1 կոնտրաֆագոտ), 4 գալարափող, 3 շեփոր, 3 տրոմբոն, տուբա, բազմաթիվ հարվածային գործիքներ և լարային գործիքներ (1-ին ջութակներ, 2-րդ ջութակներ, ալտեր, թավջութակներ, կոնտրաբասներ):
Տող 19.
[[en:Symphony No. 10 (Shostakovich)]]
[[es:Sinfonía n.º 10 (Shostakóvich)]]
[[fi:Sinfonia nro 10 (Šostakovitš)]]
[[fr:Symphonie nº 10 de Chostakovitch]]
[[it:Sinfonia n. 10 (Šostakovič)]]
[[ja:交響曲第10番 (ショスタコーヴィチ)]]
[[lv:Šostakoviča 10. simfonija]]
[[nl:Symfonie nr. 10 (Sjostakovitsj)]]
[[ja:交響曲第10番 (ショスタコーヴィチ)]]
[[ru:Симфония № 10 (Шостакович)]]
[[sk:Symfónia č. 10 (Šostakovič)]]
[[fisv:SinfoniaSymfoni nronr 10 (ŠostakovitšSjostakovitj)]]
[[sv:Symfoni nr 10 e-moll]]
[[uk:Симфонія № 10 (Шостакович)]]
[[zh:第10號交響曲 (蕭士塔高維奇)]]