«Բետյուն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Բետյունը գտնվում է [[Լիլ]] քաղաքից 33 կմ դեպի արևմուտք և 186 կմ դեպի հյուսիս՝ մայրաքաղաք [[Փարիզ]]ից հեռավորության վրա, Լավ գետի և Դյուներկ Շելդա նավարկելի ջրանցքի խաչմերուկում, 3 կմ А26 «Անգլիա» Տրուա-Կալե մայրուղիններից հեռու:հեռու։

Մինչև 1248 թվականը քաղաքը կառավարել են Բետյունյան կոմսերը, որոնցից հետո քաղաքը ղեկավարվել է [[տրուբադուր]]ների և խաչակիր [[Կոնոն դը Բեթյու]]ի կողմից:կողմից։ [[Բետյուններ]]ի տոհմի մեկ այլ ճյուղի ներկայացուցիչներից մեկն եղել է հռչակավոր դուքս Սյուլլին:Սյուլլին։ Քաղաքի անկախությունը կորցնելուց հետո, ենթարկվեց Արտուա դքսությանը մինչև Ներվեգենյան երկրի ձևավորմանը ժամանակաշրջանում (1678), որտեղ [[Հաբսբուրգներ]]ը զիջեցին նրան [[Բուրբոններ]]ին:ին։

Քաղաքի պատմական կենտրոնը համարվում է Գլխավոր հրապարակը (Grand-Place): Նրա կենտրոնում է, ժամանակակից քաղաքապետարանի շենքի վայրում, միջին դարերում կանգնած է եղել քաղաքի քաղաքապետարանը (ռատուշա):։ [[Առաջին համաշխարհային պատերազմ]]ի ժամանակ հրապարակը, բացառությամբ բեֆֆրուայի, ամբողջությամբ ոչնչացվել է և կրկին վերականգնվել է 1920-1927 թվականներին, մի խումբ ճարտարապետերի նախաձեռնությամբ, որոնց գլխավորում էր Լուի-Մարի Կորդոննիեն:Կորդոննիեն։ Հրապարակի ճարտարապետական ոճն է` նեո-ռեգիոնալիզմի և [[ար-դեկո]]յի համադրությունը:համադրությունը։

Հրապարակի շինությունների մեծ մասը ավերվել են Առաջին համաշխարհային պատերազմի ընթացքում, իսկ քաղաքապետարանը վերակառուցվել է 1926 թվականին:թվականին։ Այն շենքը, որում գտնվում է ներկայիս քաղաքապետարանը, պահպանել է նախկին շենքի համամասնությունները և համապատասխանում է իր շենքի շրջակա ճարտարապետությանը:ճարտարապետությանը։

Բետյունի գլխավոր խորհրդանիշը 47 մետրանոց բեֆֆրուայի զանգակատունն է, պսակավորված վիշապի կերպարով, գտնվում է հենց Գլխավոր հրապարակի կենտրոնում:կենտրոնում։ Բեֆֆրուան, որը կառուցվել է 1388 թվականին<ref>{{cite web |url=http://www.ville-bethune.fr/dec_patri_beffroi.html |title=La ville de Béthune - Le beffroi de Béthune |publisher=Ville-bethune.fr |date= |accessdate=2013-03-26 |archive-date=2010-02-24 |archive-url=https://web.archive.org/web/20100224040428/http://www.ville-bethune.fr/dec_patri_beffroi.html |dead-url=yes }}</ref>, ունի 36 զանգակ և նաև նա համարվում է ՅՈՒՆԵՍԿՈ-ի համաշխարհային ժառանգության նշանակալից կառույց, մտնելով Բելգիայի և Ֆրանսիայի բեֆֆրուանների կազմի մեջ:մեջ։ Հրապարակի կողքին է գտնվում նաև նեո-բյուզանդական Սուրբ Վեդաստի եկեղեցու շենքը, որը կառուցվել է 1924-1927 թվականներին, 1918 թվականին ավերված կայսր Կառլ V-ի երբեմնի եկեղեցու վայրում:վայրում։

Բետյունի տեսարժան վայրերի շարքում իր ուրույն տեղն է զբաղեցնում նաև հին Սուրբ Իգնասիայի հրետանային աշտարակը, որը կառուցվել է XIV-XV դարերում:դարերում։ Նա եղել է հին քաղաքային ամրոցների մասնիկը:մասնիկը։ XVII դարում ընթացող ռազմական գործողությունների ժամանակ ամրոցները ավերվել են, կանգուն է մնացել միայն հենց աշտարակը և Սեն-Պրիի բաստիոնը:բաստիոնը։

Քաղաքը խիզախության համար պարգևատրվել է [[Պատվավոր Լեգեոնի շքանշան]]ով:ով։ Այստեղ է գտնվում նաև ամենախոշոր գերեզմանատունը, որը նվիրված է [[Առաջին համաշխարհային պատերազմ]]ի ընթացքում զոհվածների հիշատակին:հիշատակին։

XIX դարում Բետյունը սկսել է արագ զարգանալ որպես ածխի հանածոյի կենտրոն:կենտրոն։ Քաղաքում է գտնվում Բետյունի Ածուխի ընկերությունը (Compagnie des mines de Béthune), որը վերահսկում է մոտակայքի վայրերից մեկում տեղի ունեցող յուրաքանչյուր հանքարդյունաբերական աշխատանքները:աշխատանքները։

Անաշխատունակների մակարդակը ([[2011]]) - 20,4 % (Ամբողջ Ֆրանսիայում - 12,8 %, Պա դը Կալե գավառում - 16,2 %):։ <br />

Միջին տարեկան եկամուտը 1 անձին, եվրո ([[2011]]) - 19 483 (Ամբողջ Ֆրանսիայում - 25 140, Պա դը Կալե գավառում- 20 511):։

Բետյունի քաղաքապետի պաշտոնը սկսած 2014 թվականից զբաղեցրել է դեմոկրատների և անկախների Միության անդամ Օլիվիե Գասկերը (Olivier Gacquerre): 2014 թվականի ընտրությունների ժամանակ նա կարողացել է օգտվել ձախակողմյան ուժերի տարաձայնություններից և մեջբերել է միակ աջակողմյան բլոկը, որպիսզի 2-րդ տուրում հասնի հաղթանակի:հաղթանակի։