«Մոն-քխմերի լեզուներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Մոն-քխմերի լեզուներ''', մոնք մեր լեզուներ, ցեղակից լեզուների խումբ, մտնում է ավստրալա-ասիական լեզվաընտանիքի մեջ։ Խոսվում է Հնդկաչի[[Հնդկաչին]] թերակղզում, [[Չինաստան]]ի հարավում, [[Հնդկաստան]]ի հյուսիս-արևելքում և Նիկոբարյան կղզիներում։ Տրոհված է 4 ճյուղի՝ հարավարևելյան ([[Կամբոջա|Կամպուչիա]], [[Վիետնամ]], [[Թաիլանդ]], Լառս[[Լաոս]], [[Բիրմա]])՝ [[քմերերեն]], [[մոներեն]], պոար, ստիենգ, մնոնգ, սրեմա, տրաու և այլն։ Հյուսիս-արևմուտքում ([[Լաոս]], Թաիլանդ, Բիրմա, Չինաստան)՝ պալաունգ, քմու, լամետ և այլն, հյուսիսարևմտյան (Հնդկաստանի Ասամ[[Ասսամ]] նահանգ)՝ քասի, հարավ-արևմուտք ([[Նիկոբարյան կղզիկղզիներ]]նում)՝ նիկոբարերեն։ Մոն-քխմերի լեզուներին բնորոշ է ձայնավորական համակարգի հարստությունը, երկբարբառների առատությունը, վանկակազմության սահմանափակ հնարավորությունը, ուժեղ և թույլ [[վանկ]]երի առկայությունը, ածանցումը։