«Արևշատ Բլբուլյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Արևշատ Աշոտի Բլբուլյան''' ({{ԱԾ}}), [[հայ]] [[մանկավարժ]], [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի [[Արևելյան ռազմաճակատ (Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ)|Արևելյան ռազմաճակատ]]ի (''«[[Հայրենական մեծ պատերազմ (տերմին)|Հայրենական մեծ պատերազմ]]»'', [[1941]]-[[1945]]) մասնակից:մասնակից։

Արևշատ Բլբուլյանը ծնվել է [[1919]] թվականին, [[Իջևան]]ում:ում։ Երբ սկսվեց մեծ պատերազմը, Արևշատը նոր էր ավարտել քաղաքի № 1 միջնակարգ դպրոցը<ref name="books">[https://books.google.am/books/about/%D5%80%D5%A1%D5%B5%D5%A1%D5%BD%D5%BF%D5%A1%D5%B6%D5%AB_%D5%B8%D6%82%D5%BD%D5%B8%D6%82%D6%81%D5%AB%D5%B9%D5%B6%D5%A5.html?id=XObawQEACAAJ&redir_esc=y Հայաստանի ուսուցիչները մեծ հայրենականում (Ա. Հ. Հարությունյան, Լ. Ս. Մելքումյան, Ա. Ղ. Սուքիասայան), «Լույս» հրատարակչություն, Երևան, 1982:]</ref>:։

[[1941]] թվականի [[հուլիս]]ի վերջին մեկնել է [[կարմիր բանակ]], ծառայել է 75-րդ հրետանային գնդի կապի դասակում:դասակում։ 1941 թվականի [[դեկտեմբեր]]ին 958-րդ հրետանային գնդի կազմում [[Անապա]]յից անցել է [[Կերչ]] քաղաքը:քաղաքը։ Անցումը դժվար է եղել, որովհետև [[Սև ծով]]ի այդ մասերն ականապատված են եղել:եղել։ Նավը ականազերծված ուղիով շարժվել է դեպի Կերչ:Կերչ։ [[1942]] թվականի [[մարտի 23]]-ին ֆաշիստական զորամասերն ուժեղ հարձակում են սկսել [[Ղրիմ]] ափ իջած մեր զորքերի վրա:վրա։ Այդ մարտերում Արևշատը վիրավորվել է ձեռքից և ոտքից ու փոխադրվել է [[Կիսլովոդսկ|Կիսլովեդսկ]]:։ Բուժումը շարունակել է [[Բաքու|Բաքվում]], և 1942 թվականի վերջին, որպես երկրորդ կարգի հաշմանդամ, զորացրվել է [[բանակ]]ից:ից։ Բլբուլյանը պարգևատրվել է «Մարտական ծառայությունների համար», «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար», Վ. Ի. Լենինի ծննդյան 100-ամյակի [[մեդալ]]ներով<ref name="books" />:։

Բլբուլյանը [[1943]] թվականի [[հունվար]]ից աշխատել է Իջևանի № 1 դպրոցում, եղել է դպրոցի զինղեկը:զինղեկը։ [[1958]] թվականին ավարտել է [[Ֆիզիկական կուլտուրայի հայկական պետական ինստիտուտ|Երևանի ֆիզկուլտուրայի ինստիտուտն]] ու ֆիզկուլտուրա դասավանդել:դասավանդել։ Նրա անմիջական ջանքերով դպրոցի տարբեր տարիներին լավագույն մարզիկներ է պատրաստել:պատրաստել։ Սաներից մի քանիսը եղել են հանրապետության չեմպիոններ, իսկ նրա ղեկավարած վոլեյբոլի թիմը [[1968]] թվականին «Արծաթե գնդակ» համամիութենական մրցումներում դարձել է [[Խորհրդային Միություն|Խորհրդային Միության]] չեմպիոն<ref name="books" />:։

Գերմանա-խորհրդային պատերազմի 170 իջևանցիների լուսանկարները Բլբուլյանը հավաքել և հատուկ վահանակում փակցրել էր դպրոցի ռազմահայրենասիրական [[թանգարան]]ում:ում։ Նրա գերդաստանից 21-ը տուն չեն վերադարձել:վերադարձել։ Նրանց հիշատակին Իջևանի [[անտառ]]ի մի անկյունում կառուցվել է [[աղբյուր]]-[[հուշարձան]], որի մոտ գտնվող [[գերեզմանոց]]ում, թաղված է Կերչի, [[Ստալինգրադ]]ի, Նիկոլաևի զանգվածային գերեզմանից բերված հողը<ref name="books" />:։