'''Անտոնիս վան Դեյք''' ({{lang-de|Antoine van Dyck}}, {{ԱԾ}}), [[բարոկկո]]յի հոլանդացի նկարիչ, (հատկապես դիմանկարիչ), գրաֆիկ:գրաֆիկ։ Եղել է [[Ռուբենս]]ի աշակերտը։ 1609 թվականից սովորել է Հ. Վան Բալենի մոտ, 1615-1616 թվականներին արդեն ունեցել է սեփական արհեստանոց, ուր երիտասարդ նկարիչների հետ ստեղծել է «Առաքյալների գլուխներ» նկարաշարը:նկարաշարը։
== Կենսագրություն ==
Պատանի հասակից ստեղծել է դիմանկարներ (Յա. Վերմյոլենի դիմանկարը, 1616, Պետ. թանգարան, Վադուց), ինչպես և կրոն և դիցաբանական թեմաներով նկարներ («Ս. Պետրոսի խաչելությունը» մոտ 1615-1617, հին արվեստի թանգարան, [[Բրյուսել]]):։ Մոտ 1618-1620 թթ.-ին որպես օգնական աշխատել է Պ. Պ. Ռուբենսի մոտ, կրել նրա արվեստի ուժեղ ազդեցությունը:ազդեցությունը։ 1620 թվականի վերջին- 1621 թվականի սկզբին Դեյքը եղել է [[Անգլիա]]յի Հակոբ I թագավորի պալատական նկարիչը, ապա վերադարձել է [[Անտվերպեն]]:։ Այդ շրջանի գործերում նկարիչը ձգտել է կերպարների վեհաշունչ նրբագեղության, մարդու հուզական և մտավոր առանձնահատկությունների շեշտադրման:շեշտադրման։ 1621 թվականի վերջից Դեյքը ապրել է [[Իտալիա]]յում (հիմնականում՝ [[Ջենովա]]յում):Նա այստեղ կատարելության է հասցրել բարոկկոյի շքահանդեսային դիմանկարը:դիմանկարը։ Մոտիկից ծանոթանալով կոլորիտի ասպարեզում Վենետիկի դպրոցի նվաճումներին՝ Դեյքը ստեղծել է ջենովացի ազնվականների շքահանդեսային դիմանկարներ:դիմանկարներ։ 1627 թ.-ի վերջից 1632 թ.-ը Դեյքը նորից ապրել է Անտվերպենում, 1630 թ.-ին դարձել էրցհերցոգուհի Իզաբելայի պալատական նկարիչը:նկարիչը։ Դա Դեյքի ստեղծագործական ներ վերելքի շրջանն էր, երբ հաջողվել է շքահանդեսային դիմանկարներում օրգանապես միահյուսել կերպարի հոգեբանական անհատականությունն ու հանդիսավորությունը:հանդիսավորությունը։
