'''Անդրե Շաստել''' ({{lang-fr|André Chastel}}, {{ԱԾ}}), ֆրանսիացի արվեստաբան, իտալական [[Վերածնունդ|Վերածննդի]] պատմաբան:պատմաբան։ [[Ֆրանսիա]]յում այն անվանում են «XX դարի երկրորդ կեսի արվեստի պատմության ամենաազդեցիկ դեմքերից մեկը»<ref>[http://www.centrechastel.paris-sorbonne.fr/page/qui-etait-andre-chastel Qui était André Chastel ? | Centre André Chastel<!-- Заголовок добавлен ботом -->]</ref>:։
== Կենսագրություն ==
Ավարտել է Էկոլ Նորմալ դպրոցը (1933-1937), զուգահեռ [[Սորբոն]]ում լսել է [[Անրի Ֆոսիյոն]]ի դասախոսությունները:դասախոսությունները։ Կրել է Էրվինա Պանոֆսկու ազդեցությունը:ազդեցությունը։ Դասավանդել է [[Հավր]]ում:ում։
Մոբիլիզացվել է 1939 թվականին, գերի է ընկել, եղել է [[Լյուբեն]]ի համակենտրոնացման ճամբարի բանտարկյալ։ Ազատվել է 1942 թվականին, շարունակել է դասախոսական գործունեությունը [[Շարտր]]ի և [[Փարիզ]]ի լիցեյներում։
Սորբոնի արվեստի և հնագիտության ինստիտուտի աշխատակից (1945-1948):։ Նա պաշտպանել է դոկտորական ատենախոսությունը [[ֆլորենցիա]]կան արվեստի և հումանիզմի վերաբերյալ՝ [[Լորենցո Մեդիչի]]ի անվան ներքո:ներքո։ Հետազոտությունների ղեկավար Բարձրագույն հետազոտությունների գործնական դպրոցում, Սորբոնի արվեստի և հնագիտության ինստիտուտի պրոֆեսոր, որտեղ աշխատել է 1955-1970 թվականներին:թվականներին։ Արձանագրությունների և նրբաճաշակ բանավոր խոսքի ակադեմիայի անդամ (1976):։
Մեծ ներդրում է ունեցել Ֆրանսիայի մշակութային ժառանգության նկարագրության և համակարգման գործում։ [[Լը Մոնդ]] թերթի մշտական աշխատակից, արվեստի մի քանի ամսագրերի հիմնադիր` Ֆրանսիայի արվեստ (1961 թվականից), գեղարվեստական ցուցադրություն (1968 թվականից):։ Ֆրանսիայի և [[Իտալիա]]յի բազմաթիվ գիտական հասարակությունների և ակադեմիաների անդամ:անդամ։ Ընկերություն էր անում բազմաթիվ ժամանակակից նկարիչների և ([[Անդրե Մասոն]], [[Էտիեն Այդու]], Նիկոլա դե Ստալ) և գրողների հետ, ինչպես նաև գրել է նրանց մասին:մասին։ Նրա աշակերտների թվում են` Դանիել Արասը, [[Ժան Կլեր]]ը։
