'''Աբու Ջաֆար Աբդալլահ իբն Մուհամմադ ալ-Մանսուր''' ({{Lang-ar|أبو جعفر عبدالله بن محمد المنصور}}, {{ԱԾ}}),<ref>Al-Souyouti, Tarikh Al-Kholafa'a (The History of Caliphs)</ref>,, Արաբական խալիֆա (754-775)։ [[Աբբասյաններ]]ի դինաստիայից։ Մանսուր (նշանակում է «Հաղթական»), ամրապնդել է Աբբասյանների նորաստեղծ պետությունը։ Անց է կացրել վարչական-ֆինանսական բարեփոխումներ, ծանրացրել է հարկերը (Արմինիա կուսակալությունը տարեկան վճարել է 13 միլիոն արծաթ դիրհեմ), [[762]] թվականին հիմնել է [[Բաղդադ]]ը, որը դարձել է խալիֆայության մայրաքաղաքը։
== Արմինիա կուսակալություն ==
Աբու ալ-Մանսուրը 750-753 թվականներին եղել Արմինիայի ոստիկան:ոստիկան։ Խալիֆա դառնալուց հետո, նրա հրամանով վերացվում է զինվորական նպաստը, որի վերացվելուց հետո այն այլևս չի վերականգնվում ու նաև վերացվում է նախարարների և նրանց հեծելազորի քանակը պահելու անհրաժեշտությունը<ref>«Ղեւոնդեայ վարդ. Պատմութիւն Հայոց», Սանկտ-Պետերբուրգ, 1887, 128.</ref><ref>«Հայաստանը Հուստինիանոսի դարաշրջանում», [[Նիկողայոս Ադոնց]], Երևան, 1987, էջ 312.</ref>:։ Մանսուրի օրոք [[Արմինիա]]յում բռնկվել է (774-775) ապստամբություն [[Մուշեղ Զ Մամիկոնյան|Մուշեղ Մամիկոնյանի]] գլխավորությամբ, և մոտ մեկ տարի երկիրը գտնվել է ապստամբների ձեռքին։
